Ons land wordt overdonderd door een cruiser van ongekende proporties. Hij ziet eruit alsof hij van een andere planeet komt, al valt dat mee. Zijn wortels liggen gewoon in Amerika. De merknaam is al net zo bescheiden als het uiterlijk…
Wanneer je voor het eerst oog in oog staat met de Victory Vision Tour word je domweg overdonderd door zijn afmetingen. Vergeleken met dit formaatje cruiseschip zijn de Electra Glides van Harley-Davidson en de nieuwe K1600GTL van BMW relatief magere jongens. Een sterk staaltje van de Amerikaanse ‘Bigger is Better’-cultuur. Meesterbouwer Arlen Ness tekende voor de vormgeving en dat wil wat zeggen. De lijnen zijn zo uniek en origineel, dat je meteen overtuigd bent dat het hier niet gaat om de zoveelste Harley-kloon van een fabriek die mee wil liften op het succes van het Amerikaanse vrijheidssymbool. Extreem benieuwd naar de rijeigenschappen van deze groottoerist, die in 2008 voor het eerst werd verkocht, stappen we over het lage zadel simpel aan boord en strijken neer in een uiterst comfortabele zetel. We steken de sleutel in het contactslot, dat in een middenconsole met radio is opgenomen. Toch blijkt het, ondanks een blikveld vol knopjes, in de basis toch gewoon een motorfiets met de gebruikelijke bediening. Het informatieaanbod van het luxueuze dashboard is zelfs een beetje karig.
Redelijk vlotjes krijgen we leven in de 1731 cc dikke V-twin. Beide cilinders worden gevoed door elektronische injectie met een 45mm-gasklephuis. De krachtoverdracht naar het achterwiel verloopt via een hydraulisch bediende, natte multiplaatkoppeling en een losse zesversnellingsbak en van daaruit met een getande riem naar het achterwiel. Kortom niets revolutionairs, in principe bewezen technieken. Nadat we de niet al te zware koppeling laten vieren en een beetje gas geven, rollen de circa 420 rijklare kilo’s als vanzelf van de plaats. Direct dient zich een korte bocht aan en daar ervaren we het elastieken gevoel in de voorkant van de motorfiets, dat we ook kennen van de grote Harley-Davidsons. Gelukkig blijkt al snel dat dit gedrag zich echt beperkt tot lage snelheden en weet de Vision Tour zijn overgewicht heel goed te maskeren zodra de snelheid oploopt. In het verloop van de bocht biedt de Victory minstens net zoveel gevoel en stabiliteit als een BMW K1600GTL en dat komt als een verrassing. Wie had er verwacht dat zo’n gevaarte zo gewillig het bochtenwerk in gaat? Wij niet. En met de bodemspeling die voorradig is, hoef je het tempo zeker niet naar truttig te laten afzakken. Dit is beter dan wat we op een Harley-Davidson Electra Glide hebben ervaren.
Met deze verrassende kwaliteiten van de Vision Tour in het achterhoofd, duiken we de snelweg op. En ook hier stelt hij niet teleur. Het blok, dat op de binnenwegen over een kalme en nette gasreactie bleek te beschikken, is niet vies van een stukje snelweg. Laagtoerig in zijn zes kom je volledig tot rust, terwijl de teller je moet attenderen op het feit dat de snelheid al lang niet meer legaal is. Remmen lijkt in eerste instantie niet veel uit te halen, tot je ook de achterrem beroert. De Vision Tour blijkt over een gecombineerd remsysteem te beschikken, waarbij het rempedaal twee extra remzuigers aan de voorzijde activeert. Die heb je echt nodig om niet in het overigens prima functionerende ABS te belanden. De zithouding is geschikt voor marathonritten; het zadel aangenaam voor de bips en ondersteunend voor de onderrug, het stuur en de riante treeplanken op de juiste plaats, net als rem- en schakelinstrumenten. De windbescherming is dankzij de elektrisch verstelbare ruit dik in orde. Logisch eigenlijk met zo’n kamerbrede voorsteven; als je het dan nog niet voor elkaar zou krijgen om de rijder uit de wind te houden, moet je je serieus achter je oren gaan krabben.
Wie had er verwacht dat zo’n gevaarte zo gewillig het bochtenwerk in gaat? Wij niet.
Gemaakt voor
Vrijbuiters. Victory is onderdeel van Polaris, maar wil zich ontworstelen aan het houthakkersimago van deze sneeuwscooterfabrikant. Zeker met de Vision Tour lijkt dit aardig gelukt. Ook de andere modellen, zoals de Kingpin, zetten zich af tegen de gevestigde orde en associëren zich met beroepsgokkers uit onder meer het bowling- en poolcircuit.
Motor
De 1731 cc Freedom-V-twin met vierklepskoppen levert machtige mokerslagen en opereert soepel. Mooie lineaire vermogensopbouw, al brult en trilt het blok behoorlijk als je in de lage versnellingen boven 3000 tpm komt. De losse zesbak schakelt prima, maar het gaat gepaard met enorme klappen.
Aandachtsmagneet
Het meest opvallend op de snelweg zijn medeweggebruikers die je via de spiegel aan zien komen en vervolgens hun nek bijna 180 graden draaien om je helemaal voorbij te zien glijden. Degenen die harder rijden, blijven even naast je hangen om het onbekende gevaarte eens rustig gade te slaan.
