Gebruik je de Honda Crosstourer als hoogpotige toermotor dan kan hij de concurrentie aan met de GS. Zak je echter af naar donker Afrika, stap je beter op de BMW. Honda draait er ook niet om heen: “de Crosstourer is een onroad-motor met een allroad-uiterlijk.”
Het formidabele V4-blok speelt de rol van zijn leven in het vooronder. We kennen het uit de VFR1200, maar het werd met succes aangepakt om meer kracht te leveren bij lage toeren. Het blok produceert het maximum koppel van 126 Nm bij 6500 tpm in plaats van 8750 tpm. Het topvermogen werd gelijktijdig flink afgeroomd van 173 pk naar 129 pk. Die paardenkrachtaderlating pakt prima uit. Je hebt in alle situaties meer dan voldoende vermogen tot je beschikking. Het blok van de Crosstourer toont zich vooral van zijn soepelste kant. De zijden vermogensafgifte past goed bij dit type motorfiets.
BULDEREN
De machtige V4 zet wel wat gewicht op de weegschaal. Dat de Crosstourer nooit als offroadmotor werd ontworpen, merk je dan ook aan het gewicht. Rijklaar weegt hij 275 kilo, dat is dik veertig kilo meer dan een GS. In het korte en trage stuurwerk blijven de kilo’s voelbaar. De riante stuuruitslag ten spijt draai je de Crosstourer niet op de vierkante centimeter. Hij schopt het daarom niet tot het podium bij de verkiezing van Stadsfiets van het jaar. Bij de categorie Toerders gooit hij echter wel hoge ogen.
De Crosstourer bewijst zich als heerlijke groottoerist. Het zadel heeft de juiste hardheid om het uren vol te houden en ondersteunt de hele ‘batterij’. De zithoogte van 850 mm vormt geen onoverkomelijke hindernis, maar biedt de benen zoveel ruimte dat de noodzaak tot het regelmatig uitstrekken van het onderstel achterwege blijft. De tank heeft een inhoud van 21,5 liter en dat geeft een acceptabele actieradius. Van een voorover gerichte zithouding is geen sprake, rechtop gezeten valt het brede stuur heel natuurlijk in je handen. De zit voelt ontspannen, de spiegels bieden een uitstekend zicht naar achter, het zadel voelt stevig genoeg voor lange ritten en de kniehoek aangenaam. Dit is letterlijk geschapen voor een lange rit.
De windbescherming voldoet, maar kan beter op hoge snelheden. Honda monteert een klein ruitje om de stabiliteit en verbruikswaarden niet negatief te beïnvloeden, maar die keuze heeft een winderige keerzijde. De laagste stand van het – slechts met gereedschap te verstellen – ruitje biedt de minste bescherming, maar ook het minste gebulder. In de hoge stand treft de verstoorde windstroom je op de helm. Persoonlijk prefereer ik daarom de lage stand, maar het gebulder maakt nieuwsgierig naar de hogere toerruit.
STRAK GEHEEL
De vering draagt net als de uitgekiende zitpositie zijn steentje bij aan het rijcomfort. De voorvork en schokbreker degraderen uiterst gemene verkeersdrempels tot bultjes. De soepele vering impliceert niet dat je in het bochtenwerk aan strakheid inboet. Honda heeft met de instellingen een mooie balans gevonden tussen comfort en wegligging. De bochten waarin het asfalt er wat minder bijligt, verwerkt de Crosstourer zonder kopschudden of waggelen van de achterzijde. Tenzij je echt slordig en bruusk gaat rijden, dan komt er door de lange veerwegen toch wat beweging in de motor. Maar zo lastig als je beweging opwekt, zo makkelijk brengt de vering de rust terug.
Een supersnelle stuurfiets wordt het nooit. Kijk in de technische specificaties naar de behoudende geometrie en het rijklaargewicht en de verklaring dient zich direct aan. Dat maakt het nog geen slechte stuurfiets, voorspelbaar en strak zet je hem neer waar je wilt. Geheel des Honda’s verrast de motor je tijdens het ronden van bochten nooit in negatieve zin en zwier je heerlijk over de wegen. Ook op hogere snelheden werken de lange veerwegen niet tegen je en behoudt het ‘vlaggenschip van de Crossfamilie’ zijn strakheid. Bij een tussensprintje waarbij de teller in een mum van tijd dik tweehonderd aanwijst, kwam er uiteindelijk iets van beweging in de volledig aangeklede motor. Zonder zij- en topkoffers treedt dat waarschijnlijk helemaal niet op.
TOERKWALITEITEN
De Crosstourer doet zijn naam recht aan zolang je Cross vertaalt als kruisbestuiving en niet als verwijzing naar motorcross. De motor heeft net zoveel in mul zand te zoeken als een superbike. Over de kwaliteiten van de Crosstourer als toerfiets bestaan geen twijfels. Hij biedt marathonkwaliteiten door zijn prima zitpositie, onderhoudsvrije cardan, actieradius, fijne en krachtige blok, comfortabele veerwegen en stabiele stuurgedrag.
Gemaakt voor
Kilometervreters die een allroaduiterlijk beter verteren dan de traditionele lijnen van een toerfiets.
Motorblokblok
De V-4 heeft een heerlijk ruig randje en een prachtig karakter.
Stroomlijnruit
Turbulenties kent de Crosstourer nadrukkelijk. Zoek je heil in een hogere ruit.
