Wie heeft ooit gezegd dat Harleys alleen maar uit het standaardrepertoire mogen bestaan? Daarom zijn er Fat Boys, Fat Bobs en tal van andere modellen. Voor ieder wat wils. Maar de echte vette bak, die is juist opvallend slank. De V-Rod is het ultieme statement dat Harley-Davidson in het derde millennium kon maken.
Wat Harley-Davidson dan wil zeggen? Nou, dat stilstand achteruitgang is. Een nieuw tijdperk vraagt om een nieuw boegbeeld. Al valt erover te twisten wat nu eigenlijk het oude boegbeeld is van Harley-Davidson. Is het de Electra Glide? De Duo Glide? De Hydra Glide? Tellen de eerste CVO-modellen tot 2001, het jaar waarin we voor het eerst kennis maakten met de V-Rod? Of een van de panheads uit ‘Easy Rider?’ Tja, die zijn wel érg custom… Een oude legerfiets misschien? De oer-Harley-Davidson uit 1905? Het is gewoon een hele moeilijke vraag. En daarom begint H-D gewoon overnieuw. Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Al heeft het merk uit Milwaukee die inmiddels bepaald niet meer nodig. De V-Rod Muscle wordt overigens net als alle ‘V-twin Racing Street Custom’-modellen geproduceerd in Blue Springs, een voorstad van Kansas City, Missouri.
Hij is afgeleid van de VRSCA, de eerste V-Rod uit modeljaar 2002. Misschien zie je het niet meteen, maar het frame onderging in de loop der jaren een aantal flinke veranderingen. De fiets zelf werd zwaarder, maar ook krachtiger en settelde op een respectabel drooggewicht van 292 kilo.De huidige musclebike, genaamd VRSCF, stamt alweer uit 2009 en luistert heel toepasselijk naar de naam V-Rod Muscle. In het stalen dubbelwiegframe staat de inmiddels bekende vloeistofgekoelde 60-graden-V-twin. De wortels van dit Revolution-blok, dat ook in alle voorgaande V-Rods is gebruikt, liggen bij de Harley-Davidson VR1000 Superbike. Het blok is in samenwerking met Porsche ontwikkeld en heeft in beide cilinderkoppen twee bovenliggende nokkenassen en een interne balansas om het anders zo authentieke trillen tegen te gaan. Deze V-twin genereert 121 pk bij 8250 toeren.
Na het lozen van de code- en contactsleutel in de jaszak vind je de contactknop aan de zijkant van het motorblok. Twee zaken vallen direct op als de V-twin aan de praat is gebracht. Ten eerste: deze V-Rod is aan het eind van de twee boomlange uitlaten fluisterstil. En ten tweede: het Revolution-blok staat niet zo in het frame te stampvoeten als de luchtgekoelde blokken in alle andere Harleys. Kortom, een wat timide aanvang van de Amerikaan. Misschien is het de spreekwoordelijke stilte voor de storm. Wanneer de werktemperatuur van het blok is bereikt, kunnen we daadwerkelijk zien wat de V-Rod Muscle waard is. Het blok loopt in ieder geval verbazend mooi soepel rond en reageert waakzaam en smeuïg op de aanwijzingen van je rechterpols.
De bak schakelt heel netjes, al is de positie van het schakelpedaal zo ver naar voren zeker niet ideaal en gaat het inschakelen van de eerste versnelling vanuit vrijstand gepaard met een enorme klap. Wanneer de gaskraan dan eindelijk tegen de stuit gaat, gebeurt er echt veel meer dan verwacht. Met een donkere, ingetogen brul begint de V-Rod zijn pas vanuit lage toerentallen te versnellen, om vanuit het middengebied als een dolle stier te gaan sprinten richting de toerenbegrenzer. Per direct krijgen de armen het druk om zowel het boven- als het onderlichaam op de plek te houden. Snel doorschakelen dus. Dat gaat goed, omdat je veel minder vliegwieleffect hebt dan bij de luchtkoelers, waardoor de snelheidsmeter eenvoudig oploopt richting de 200 km/h. Met een brede grijns kunnen we concluderen dat deze Harley-Davidson geen vergissing is geweest.
Met een donkere, ingetogen brul begint de V-Rod zijn pas vanuit lage toerentallen te versnellen, om vanuit het middengebied als een dolle stier te gaan sprinten.
Gemaakt voor
Eigenwijze bikers. Laat je niets wijsmaken door bezitters van een conventionele Harley, dit is de ‘real deal.’ Over honderd jaar weten we allemààl niet beter.
Motor
Het blok is uitgebalanceerd, krachtig als het nodig is, maar ook heerlijk soepel als je niet op krachtsexplosies zit te wachten. Het enige minpuntje is de injectie als de snelheid echt laag ligt. Dan wil de V-Rod wel wat horten en stoten. Maar verder petje af!
Blijven lachen
De V-Rod Muscle dwingt de rijder nog echt in een cruiser-zithouding, met de armen en benen naar voren. Dat vraagt een flinke lichamelijke inspanning. De zithouding van de V-Rod heeft echter ook een positief effect, want de snelheidsbeleving in het stevige, maar comfortabele zadel is extra goed.
