Lezerstest 2021 Yamaha MT-07 & MT-09: Dark Side Rotterdam

Wie al sinds jaar en dag roept dat zijn motoren ‘The Dark Side of Japan’ vertegenwoordigen, kwalificeert zich bij uitstek voor rondje nachtelijk genot langs de randen van Rotterdam. Met dank aan Yamaha dus, dat voor de gelegenheid een aantal gloednieuwe MT’s -07 en -09 uit het rek trok om lezers/volgers/fans te voorzien van een stevige portie spanning en beleving tijdens de MotorNL Nachtrit Rotterdam.

Een Hollandse zomernacht is geen garantie voor droge omstandigheden. Inkoppertje zou je zeggen, maar na een maand of zes regen hadden we zo tegen de langste dag wel op een droge rit gehoopt. Maar een stevige moesson en grote rode vlekken op Buienradar voorspellen weinig goeds. We spreken af in Pijnacker, in het randje van de schaduw van Rotterdam, waar de lezers al binnensijpelen. De meesten in allweather-outfit, een enkeling in het leer, waaronder Frits de Bruin. Een doorgewinterde motorreus die eigenlijk pas echt lekker past op groot-formaat motorfietsen, zoals zijn eigen Honda Blackbird. ‘Ik rijd eigenlijk altijd op oudere machines. Dikke toermodellen voor het buitenspelen en voor circuitrijden een racer op leeftijd. Als er dan eens wat stuk gaat, ga je niet meteen failliet’. Voor vannacht stapt hij dus over op wat kleiner materiaal, maar wel voorzien van de laatste snufjes. ‘De laatste Yamaha die ik reed, was een Super Teneré, zo’n forse twin. Naar de driecilinder van de MT-09 ben ik wel nieuwsgierig, ik laat me verrassen!’ Dat geldt ook voor Kevin Lalleman, die afgezien van zijn lesmotor uitsluitend op rappe Ducati’s heeft gereden. ‘In de vijf jaar dat ik nu mijn rijbewijs heb, draaide ik de meeste kilometers op een Panigale. Een fantastische motor natuurlijk, helemaal op het circuit, maar de kans op dure reparaties en vooral heel forse boetes hebben me nu doen overstappen op een Multistrada 950S. Die kun je iets lomper rijden en vooral op lange ritten zijn zitpositie en comfort wel beter voor elkaar. Misschien dat er nog eens een racer bij komt voor het circuit trouwens. Voor vannacht ben ik heel benieuwd naar de MT-09. Ik hoor goede verhalen, dus mooi om dat eens te checken.’

Nieuwsgierig naar Yamaha

Ook Jimi Schrier en Joyce Maas zijn ware Ducatisti; Jimi heeft zijn pijlen gericht op de 2021 Yamaha MT-09, Joyce is het meest benieuwd naar de 2021 Yamaha MT-07. ‘Dat lijkt me nu echt een fijne machine om mee door de stad te rijden. Toch net even wat comfortabeler.’ Jimi is vooral benieuwd of de driepitter van de MT-09 voldoet aan zijn ‘need for speed’: ‘Een Yamaha reed ik nog nooit, dus kom maar op!’ Die gedacht wordt gedeeld door Joren Tromp. Deze jonge vader heeft geen eigen motor – ‘dat geld gaat iedere keer weer in de luiers zitten’ – maar ook zijn hart gaat uit naar een Ducati. ‘Ik leen weleens een motor en ben dus blij met alles dat twee wielen heeft. Naar de Yamaha’s ben ik vooral heel nieuwsgierig!’ Nicole Dekker weet al dat ze vol voor de MT-09 gaat: dat is eigenlijk haar droommotor. ‘De Yamaha Tracer dan he? Dat is een MT-09 die net wat meer geschikt is voor lange reizen. Die staat bovenaan mijn verlanglijst! Die wens ontstond nadat ze een MT-09 had gehuurd, nadat haar Kawasaki ER6N een rit in de bergen niet overleefde. ‘Ik kwam er gelukkig zonder kleerscheuren vanaf, en heb zo toch de Yamaha leren kennen. Zin om daarmee de nacht in te duiken!’ Zin om eens op een andere motor te springen; dat geldt ook voor de Haagse Peter van de Pas. ‘Ik rijd heel tevreden rond op mijn BMW F800R. Ik ben vooral nieuwsgierig naar het blok van de MT-07, of dat net zo fijn is als de twin van mijn BMW. Voor mij moet een motor zowel comfortabel, lichtvoetig en pittig zijn.’

Triotest Yamaha MT-09 SP, Triumph Street Triple RS, MV Agusta Brutale RR

Mad Max aan de Maas

Als iedereen binnen is en de motorfietsen zijn verdeeld, wordt het tijd om op te stappen. Gastheer van Motor.NL, Kaj-van-de-Sales, neemt nog even grofweg de route door en daar verdwijnen we de magie van de nacht in. We zoeken de randen van Rotterdam op, waar dag en nacht als een diffuus avontuur de tijd laten vergeten. De havens, Botlek, Rozenburg, Europoort. Er zijn maar weinig landschappen te bedenken die je zo’n buitenaards gevoel geven. Grote torens fakkelen overtollig gas af, de raffinaderijen zijn groots verlicht en uit de ingewanden van enorme schepen klinkt diep gerommel. Mad Max aan de Maas. De wegen zijn dan wel stil, maar hier wordt gewerkt en geleefd, 24 uur aan één stuk. Eindeloos slingeren we binnendoor, ongehinderd door files en verkeer. De nieuwe led-projectorlampen van de Yamaha MT’s priemen als een lans door het zwart. Zo bereiken we de Noordzeeweg, waar niet alleen grote vrachtschepen het decor vullen, maar waar ook plaatselijke liefhebbers van snelle auto’s de eindeloze strook asfalt benutten voor een stevig potje illegaal dragrace. Of we zin hebben om mee te doen? Jazeker, zin wel, ware het niet dat er inmiddels een paar stevige buien vallen en het verstand de overhand krijgt.

En daarbij is het risico groot dat we binnen enkele seconden de plaatselijke snelheidslimiet overschrijden en in de verte verschijnen de flitslampen van de hermandad al aan de horizon. Motorfietsen én rijders moeten nog door, liefst in één stuk. Zij racen door, tot de politie een einde maakt aan dit weekendvertier. Dan hebben we de nacht weer voor onszelf, gaan we door naar Rotterdam Centrum. De buien laten ons nu definitief met rust. Het is aangenaam, warm bijna, en het nog aanwezige vocht trekt flarden van lage mist over de stad. Eindeloos krullen we langs havens en langs de Maas, tot de Erasmusbrug als een feniks aan de horizon verschijnt. Welkom in hartje Rotterdam.

Eindeloos de bruggen over

‘Zo ervaar je dat dus als medewerker van Motor.NL, eindeloos wachten op fotografie en video!’, verklaart Kaj lachend. Langs de kade staan de MT’s in slagorde opgesteld, klaar om langs De Boompjes te cruisen, verlicht door de lampen van de foto- en videograaf. Maar geen deelnemer die klaagt; diep in de nacht werken aan een reportage is iets dat door niemand wordt gezien als werk. ‘Fantastisch!’, roept Peter, die zijn telefoon nog maar eens tevoorschijn haalt om het grootsteeds spektakel in het schermpje te vangen. Het blijft een ongekende luxe om eindeloos over de Rotterdamse bruggen te rijden, niet gehinderd door enig overig verkeer. Hier en daar een taxi, wat jankende scooters en langs de kade schuifelen her en der wat mede-nachtbrakers. En tijdens het wachten wordt er gepraat, eindeloos over motorrijden, zoals alleen motorrijders dat kunnen. De MT’s worden uitgebreid onder de loep genomen. De looks, het motorkarakter, doortrekken in de bocht, comfort, alles langs de meetlat der beleving. En ze komen er goed vanaf, zo blijkt. Het uiterlijk, en dan met name de nieuwe koplampunit, mag dan her en der voor wat gefronste wenkbrauwen hebben gezorgd, de rijders van vannacht hoor je er niet over klagen, waarbij de MT-07 hoge ogen gooit dankzij een lichtvoetig stuurkarakter en het soepele karakter van de twin. Maar de MT-09 blijkt toch wel de favoriet, waarbij het typische karakter van het blok wordt genoemd. ‘Soepel en toch heel sterk van onderuit’ is een karaktertrek die vaak wordt genoemd. Is er nog een verstokte Ducati-fan die een overstap overweegt? Uit die hoek blijft het stil, maar Nicole Dekker is nog steeds overtuigd van haar droommotor. ‘Voor mij gaat er niets boven de MT-09. Wát een machine. Nog even doorsparen en dat staat er ooit een Tracer voor de deur’. Begrijpelijk, want het 2021-model van de MT-09 is net als de -07 helemaal Euro5-proof, maar beschikt ook nog eens over het modernste arsenaal elektronica. Natuurlijk is er een tft-scherm, maar daarbij kun je kiezen uit vier rijmodi en kun je zelf de tractiecontrole en ‘lift-control’ instellen. Zo is zelfs een wheelie betrekkelijk makkelijk te maken. Of officieel; zo houd je het voorwiel al accelererend uit een haarspeldbocht wat dichter bij de grond…

Tijd om de laatste etappe in te zetten. Nog één Rotterdams rondje en dan gaat het gas erop naar de ontmoetingsplek in Pijnacker. Daar worden de laatste koeken nog naar binnen gepropt, voldoende energie om straks met de eigen motor weer thuis aan het ontbijt te verschijnen. Joren schenkt nog een extra koffie in. ‘Mijn meisje is zwanger, dus ik kan zo meteen weer aan de bak om kleintje nummer één in wakkere toestand te ontmoeten. Maar eerlijk is eerlijk, deze nacht was toch leuker dan slapen!”