Hoe blijf je als motormerk nog bij de tijd? Welnu, da’s met een retromodel. Nu is dat bij een van merkhistorie en heritage doordrenkt merk als Harley-Davidson natuurlijk een inkoppertje, maar dat betekent niet dat je je retrofietsen maar eindeloos ongewijzigd in de folder kunt laten staan. Dus updaten die hap! Of is het in dit het geval van de Forty-Eight Special juist downdaten…? Naja, zoiets.
Jaap van der Sar
De Harley-Davidson Forty-Eight kennen we inmiddels alweer een paar jaar als een lekkere brute en vooral hoogst eigenwijze bobber. Nog steeds voorzien van de luchtgekoelde, Evolution V-twin waar we nog even van mogen genieten tot ook de laatste uitlaatgasregelementen de 1200 dwingen tot vloeistofkoeling of ‘precisiekoeling’, zoals dit tegenwoordig heet bij dikkere V-twins van Harley-Davidson.
Technisch ongewijzigd
Maar vooralsnog overleeft hij de vernieuwing nog even en vinden we hem als vanouds onder dat kekke, nieuwe zadel van de Forty-Eight Special. Waarbij dat ‘Special’ dus staat voor een volledige, throwback Seventies metamorfose. Op technisch vlak is er dus niets veranderd. De al genoemde, 96 Nm leverende V-twin dus, stereodempers achter, 16 inch ballonbanden, dikke voorvork en afgezien van ABS geen elektronische poespas. Een bobber pur sang; afgetopt met dat hele fraaie en superkleine pindatankje, die je na zo’n honderd kilometer sturen echt weer even af dient te toppen: er gaat tenslotte niet meer dan 7,9 liter peut in de pot. Dat tankje is overigens heel fraai beschilderd met een prachtig nieuw logo en schitterende kleuren.
De wielen zijn nieuw en eveneens prachtig gestyled; ze tellen negen ‘gespleten’ spaken en zijn een lust voor het oog. Ook fijn, met het oog op de schoonmaak, dat de riemaandrijving ervoor zorgt dat het achterwiel vrij blijft van kettingvet. Doekje erover en stralen maar. Het eenpersoons zadel is ook nieuw, voorzien van prachtige bruin lederen, geribbelde bekleding. Verder veel glanzend zwart, mooie, chromen tweetraps uitlaat en natuurlijk dat tallboy-stuur, een kleine apehanger eigenlijk, die de looks van de Forty-Eight echt helemaal af maakt. Doe een paar stappen achteruit, neem het apparaat even goed in je op en mán, wat een geweldig apparaat staat daar te blinken. Daarbij is de boel ook nog eens prachtig afgewerkt, met zorg voor detail. En is het natuurlijk extra waardevol dat ze bij Harley de mogelijkheid bieden om eindeloos te shoppen in de optielijst. Toch een tweepersoons zadel? Ander stuur? Andere kleuren? Met een Sportster kun je combineren tot je een ons weegt.’
Lekker Cruisen
Wij wachten daar niet op, en pakken één van de aanwezige exemplaren bij de kladden om te gaan rijden. En dat is, in zonnig Kroatië, bepaald geen straf. Dat ligt niet eens aan het zonnetje, maar vooral aan het verrassende gemak waarmee de Forty-Eight met zijn dikke voorband van bocht naar bocht slingert. Geholpen door een lage zit en een laag zwaartepunt wil deze Sportster heus graag buitenspelen, mits je daarbij in acht houdt dat de voetsteunen regelmatig over het asfalt schrapen. We weten het hè, het is een Harley, daar rijd je anders mee, maar houd dit wel in het achterhoofd. Het blok stampt, siddert en ploft en dankzij het forse koppel kun je er aartslui mee rijden. Daarbij valt meteen op dat de versnellingen lang zijn. Zó lang, dat we de vijfde gang nauwelijks gebruiken.
Dat heeft overigens nog een reden; die heeft te maken met de sweet spot van het blok. Natuurlijk kennen we deze Evolution V-twin alweer enkele jaren en zijn we echt niet vies van een beetje Harley-gestamp, maar tussen de 2.500 en 3.500 toeren heeft het blok het gewoon niet zo naar de zin. Doortrekken naar boven is het devies, bovenin het toerengebied is de 1200 weer ouderwets smeuïg en dat betekent dat je op snelwegsnelheid liever in de vierde gang blijft hangen. Puntje van aandacht, wellicht dat er nog iets aan de afstelling kan worden gewerkt.
Die snelweg dien je natuurlijk sowieso lekker links te laten liggen, want met dat hoge stuurtje voor je neus zijn hoge snelheden een vorm van zelfkastijding. Doe jezelf een lol, duik de provincie in en geniet van die karrevrachten koppel, comfortabele zit en die verrassend adequate vering. Het rijwielgedeelte is dáár ook helemaal op ingericht, hoewel je wel heel hard moet jakkeren om onrust te creëren en dat is zeker een compliment. Datzelfde geldt ook voor de remmen. Natuurlijk pleiten we graag voor een dubbele schijf vóór, helemaal gezien de toch wel stevige 248 kilo Milwaukee Iron die tot stilstand gebracht moet worden. Maar als je een beetje met beleid te werk gaat, voldoen hij prima, zeker als je de achterrem er stevig bijpakt. Lekker cruisen dus, genieten van dat rauwe Harley-gevoel en die gave, geslaagde styling.
Specificaties:
Motorblok:
luchtgekoelde V-twin
Pluspunten:
Nóg mooier dan de ‘standaard’ Forty-Eight -Best sturende Sportster
Minpunten:
Teveel trillingen op cruise-snelheid
Testlocatie:
Split, Kroatië
Omstandigheden:
Droog, zonnig, heet
Temperatuur:
20-38 graden
Testkilometers:
200 km
Cilinderinhoud:
1.202 cc
Vermogen:
g.o.
Maximum Koppel:
96Nm @ 3.500 tpm
Gewicht:
256 kilo (rijklaar)
Tankinhoud:
7,9 liter
Zithoogte:
705 mm
Geschikt vanaf Rijbewijs:
A
Prijs Nederland:
€14.950,- (2018)
