Eerste test 2023 Kawasaki Ninja 650

Eerste test 2023 Kawasaki Ninja 650. Nee, de naam ‘Ninja’ is al even niet meer voorbehouden aan de zuivere racetak van de Kawasaki-familie. Naast de hyper- en supersportmotoren, krijgt ook elke sporttoerder het legendarische voorvoegsel aangemeten; van de H2 SX tot kleine broer 650. Die laatste kreeg samen met z’n bloedbroeder Z650 een interessante update voor 2023, die we maar al te graag even uittesten op een feesteiland halverwege de Middellandse Zee.

Fotografie: Ulla Serra & Felix Romero

Tja, zoals iedereen met kinderen – ondergetekende sinds kort incluis – het je zal vertellen: als je de ene koter een stroopwafel in de knuisten steekt, kun je je tweede moeilijk dezelfde lekkernij ontzeggen. Dat weten ze ook bij Kawasaki; tweelingbroer Z650 kreeg een update voor 2023, dus gaat ook de Ninja 650 onder het mes. De twee ontlopen elkaar immers slechts in de kleine lettertjes van hun respectievelijke technische gegevens. Zo is er uiteraard het sportieve kuipwerk, dat voor zo’n vijf extra kilo’s zorgt, en krijgt de Ninja een ander stuurtje gemonteerd. Excuses, ‘high rise clip-ons’, dus geen tussen stuurklemmen op de kroonplaat vastgebout stuur op deze jongen.

Eerste test 2023 Kawasaki Z650: motor met twee gezichten

Wel wordt op dezelfde bevestigingspunten een centraal stuurstuk voorzien, waarin twee clip-ons worden gemonteerd. Niet rechtstreeks op de vorkpoten dus – wat ervoor zorgt dat de rijder niet al te ver voorover hoeft te buigen –, maar wel gevoelig smaller en verder naar achter gericht voor de sportievere look. Het blijft een Ninja, nietwaar? Achter het strakke kuipwerk treffen we op de Ninja een 4,3-inch TFT-kleurenschermpje met de nodige connectiviteit (via de Rideology-app) aan, krijgt ook deze atleet zowel voor- als achteraan LED-richtingaanwijzers opgeschroefd en – uiteraard – vindt ook het KTRC z’n weg naar de Ninja.

1 van 11

Extra voorruit

Qua uiterlijk kies je, ofwel voor de knappe matzwarte kleurstelling – helaas zonder het groene frame –, ofwel voor een gifgroene KRT-livrei. Die laatste wil je uiteraard, ook al tel je er honderd euro meer voor neer. Als je portefeuille toch open staat, doe er dan meteen ook het Sport Pack maar bij. Zoals steeds heeft Kawasaki ook nu enkele accessoirepacks in petto; voor een bescheiden meerprijs rust je je 2023 Kawasaki Ninja 650 uit met een Touring, Urban of Sport Pack. Op onze testmachine troffen we dat laatste aan, dat net zoals op z’n ongekuipte broertje is samengesteld uit een donker gerookt windscherm, een TFT-schermprotector, een tankpad en een cover voor de duozit. Daar betaal je 399 euro extra voor. Opvallend genoeg 50 euro meer dan hetzelfde pakket op de Z, al zorgt de grotere hoeveelheid voorruit daar vermoedelijk voor.

Twee zielen in één zak

Winnen we een spelletje strippoker van de Ninja 650, dan treffen we onder haar begeerlijke pels een herkenbaar blokje. De 649cc-paralleltwin met 180°-ontstekingsvolgorde stuwt zowel de Z als de Ninja 650 vooruit met 68 pk en 64 Nm, bij respectievelijk 8.000 en 6.500 omwentelingen. Net zoals z’n gescalpeerde broertje zit er onderin best wat fut verscholen, waarmee je ’m moeiteloos door de ochtend- of avondspits loodst. Maar het echte plezier begint pas als de bebouwde kom uit je spiegels verdwijnt en de open wegen op je wachten. Pook de kolenkamer op tot goed 5.000 à 5.500 toeren, hoor hoe de airbox zich luidruchtig volzuigt en geniet van het goedgevulde middengebied, terwijl je de bochten aaneen rijgt. Bij het uitaccelereren spurt het blokje gewillig en potent brullend door tot 8.500 à 9.000 toeren. Hoewel je quasi elke snelheid tussen 40 en 100 km/u zou kunnen dekken met de derde versnelling, betrap je jezelf erop dat je liever wat door de bak roert, op zoek naar meer toeren. De combinatie van een perfect afgestelde zesbak en de slipperassistkoppeling laten het zich zonder morren welgevallen. Heerlijk.

Hoewel de stoere sportjas ’m potiger voor de dag laat komen, zijn zowel zadelhoogte als de positionering van de voetsteunen identiek op beide machines. Bijgevolg bestijg je de Ninja net zo gemakkelijk, ook als korter afgezaagde rijder. Ben je een tikkeltje langer dan ondergetekende – vanaf ruwweg 1.75 meter –, dan kies je het beste voor de optioneel beschikbare, hogere zit. Die duwt je 20 mm hoger, tot een zadelhoogte van 810 mm. Dat zorgt niet alleen voor een meer ontspannen kniehoek, maar laat je ook als vanzelf iets meer naar voren leunen. Ook het extra kuipwerk, dat voornamelijk op en voorbij de voorvork zit gebouwd, zorgt voor wat meer druk op de voorzijde, wat opgeteld voor een opmerkelijk strakker sturend en meer samenhangend geheel zorgt. Nee, op de Z hadden we al niet te klagen over het stuurgedrag, maar de Ninja gaat in een onderlinge strijd toch met de bloemen naar huis.

Pluim voor de rijhulpjes

In onze eerdere test met de 2023 Kawasaki Z650 hadden we het nieuwe KTRC – instelbare traction control – al ruim besproken, waarbij zowel de voor- als de nadelen zich onveranderd doorzetten op de Ninja 650. Qua stelmogelijkheden en gebruiksgemak heeft de combinatie van de knoppenwinkel en het uitstekende 4,3-inch TFT-dashboardje weinig lessen te krijgen; dat functioneert gewoon uitstekend, en laat zich erg gemakkelijk (ook rijdend!) bijstellen. Ook op de Ninja 650 is standje ‘2’ er eentje voor de voorzichtige of minder ervaren rijders en klikken we graag door naar ‘1’ voor het snellere werk. Daarbij blijven de interventies uit tot het echt nodig is, wat het spelplezier aan boord ten goede komt. Zo zie je eerder de oranje waarschuwing op het dashboard, dan dat je daadwerkelijk voelt dat het gas even onderbroken wordt.

Dubbeltest Yamaha Ténéré 700 Rally Edition vs. Yamaha Ténéré 700 World Raid

Ook zichtbaar in de verklikkerlampjes die het schermpje omgeven: het niet-uitschakelbare ABS. Enkel bij stevig neerschakelen en tegelijktijd vol op de achterrem gaan krijgen we de achterrem getriggerd, vooraan kwam het ABS zelfs bij loeihard remmen niet in actie.

De grootste pluim is evenwel voor de geweldig soepel schakelende zesbak. Die laat zich, ondanks het feit dat de motoren stuk voor stuk nog in hun inrijfase zaten, met kilometerstanden tussen de 300 en 600 – op geen enkele fout betrappen en is steevast met je kleine teentje te bedienen, ongeacht het toerental. Een gewaarwording die niet verandert, hoe vaak we ook van motor wisselen. De slipperassistkoppeling is daarbij een niet te versmaden troef als het tempo de hoogte ingaat. Dan doemt de rode mist op bij de meeste testrijders, waarbij er vaker wel dan niet erg agressief en over diverse versnellingen wordt teruggeschakeld voor de bocht. Een stuiterende achterband krijg ik evenwel nergens te zien of te voelen, waardoor je steevast vol vertrouwen richting apex kan duiken. Helemaal geweldig. Ook de Bridgestone S22 R’s verdienen in alle eerlijkheid een open doekje voor hun korte opwarmtijd en uitstekende grip, al steken deze rubbers niet standaard onder de 2023 Kawasaki Ninja 650. Standaard krijgt hij Dunlop SportMax RoadSport 2’s eromheen gelegd. Die banden hebben ongetwijfeld ook hun kwaliteiten, alleen kan ik er helaas nu niks over zeggen.

Slim gepositioneerd

De benaming ‘Ninja’ doet misschien anders vermoeden, maar volgens Kawasaki behoort de Ninja 650 wel degelijk tot de sporttoer-categorie, en niet tot de supersports. Dat merk je aan boord door de comfortabele ergonomische driehoek, met het verhoogde stuurtje en het dik gepolsterde zadel, maar ook door de standaardinstelling van de remmen en de voorvork. Die zijn duidelijk eerder op comfort dan op echt hard doorjassen ingesteld.

Een slimme zet van Kawasaki, want anders drong een vergelijk met de heroplevende supersports zich op: van de Yamaha R7, via Aprilia’s RS660 tot zelfs Honda’s CBR650R-viercilinder. Nu hoeft de Kawasaki in wezen geen directe concurrentie te vrezen, of het zou de flink zwaardere (+33 kg) en tegelijk minder sterke (63 pk/58,5 Nm) CFMoto 650GT moeten wezen. Knap staaltje positionering.