Eerste test 2022 Kawasaki Z650RS

Retrovolution noemt Kawasaki het stoer. De evolutie van de retro. In het geval van de 2022 Kawasaki Z650RS is dat een gekend designconcept op de beproefde Z650-basis. Een moderne mix met oud. We reden met de groene ode aan het verleden in het zuiden van Frankrijk. Op zoek naar antwoorden op vragen die eigenlijk overbodig zijn. Want dat dit een goede motor zal zijn, kun je op voorhand al voorspellen.

Net zoals de Z900RS de Z900 als basis gebruikt, doet Kawasaki dat kostenbesparende trucje ook met de Z650RS. En waarom ook niet? De Z650 is een hele fijne machine, de betrouwbaarheid staat al op peil en jij – als koper – bespaart euro’s omdat er minder ontwikkelingskosten zijn. Een win-winsituatie… in theorie. Want de RS mag er dan wel prachtig uitzien en op papier overtuigen, hij moet zich in de praktijk ook bewijzen.

Design is in dit geval, en daarmee bedoelen we het soort motorfiets, het belangrijkste element. Niemand zal de RS kopen puur en alleen omwille van zijn rijeigenschappen. Dan kies je namelijk voor de Z650 en spaar je enkele honderden euro’s uit. Nee, de RS koop je omdat je het een mooie motor vindt, die dan ook nog eens zo fijn rijdt als een Z650. Maar eigenlijk is dat ondergeschikt aan het uiterlijk van de machine.

Eerste test 2022 Yamaha R7

Smaken verschillen, maar tijdens de perspresentatie in het Franse Marseille was er geen enkele journalist die niet onder de indruk was van de geslaagde looks. Ook tijdens de rit zagen we heel wat ogen van voorbijgangers glinsteren en werd er duchtig nagekeken. Nu helpt zo’n felgroene kleur wel als je wilt shinen, maar ook die kleur is bijzonder goed gekozen zonder over-the-top te zijn. Candy Emerald Green heet de lakkleur en het is een zo goed mogelijke benadering van de kleur op de originele Z650 B1 uit 1977. Maar het zijn de details op de nieuwe die het plaatje helemaal af maken. Een mooi 3D Kawasaki-logo op de benzinetank, een felgroene en goudkleurige striping dat van voor- tot achter over het bodywork loopt en de matgouden velgen met een sportief multispaaks-design. De afmaker is natuurlijk de typisch ronde koplamp en de dubbele ronde tellers waardoor de retro helemaal klopt. De balans is goed, de machine straalt karakter uit, heeft een hoge aaibaarheidsfactor en led-verlichting rondom zorgt voor de moderne toets.

Gelukkig geen tech

Aan het begin van de testrit zijn we helaas ook verplicht om het gashendel voorzichtig te aaien. Een fikse storing trekt over de streek en het regent pijpenstelen. Maar dat mag geen probleem zijn op een handelbare machine als de Z650RS. Die laat zich ook op zeiknatte wegen makkelijk besturen zodat het gevoel nooit akelig of oncomfortabel wordt. Tractiecontrole ontbreekt en heb je ook echt niet nodig wanneer het droog is, maar op doorweekt asfalt kan het goed van pas komen. Maar zo’n rijhulp drijft de prijs ook weer op en daar zit je ook niet op te wachten. Gelukkig is de RS wel uitgerust met een slipperkoppeling, zodat het achterwiel niet blokkeert bij te snel terugschakelen. Voor de rest heeft de Kawasaki geen elektronische hulpmiddelen; geen rijmodi, geen launch control, geen quickshifter. Het is dus puur, bijna ‘ouderwets’, rijden op de Z650RS. Zoals zo vaak is dat heerlijk! Gewoon één rijmodus: de juiste. Ook in de regen.

Gedachten op cruisen

De verschillen tussen de Z650 en de RS zijn niet bijzonder groot. Zo is de zitpositie op de RS wat meer rechtop en dus minder aanvallend, is de gasrespons een tikkeltje zachter afgesteld en zijn ook de veren wat softer. Je zou de twee machines na elkaar moeten kunnen rijden om het verschil te voelen, want dat is erg klein. Maar het is er wel. Zonder reden eigenlijk ben je op de RS geneigd om minder snel te rijden. Je zit met je gedachten eerder op ‘cruisen’ dan op ‘blazen’. Komt het door het minder agressieve uiterlijk en de – in alles – zachtere set-up? Waarschijnlijk wel, maar we vermoeden dat vooral de ontspannen zitpositie dat je de tijd neemt voor je rit. Door die rechtere zithouding ben je automatisch rustiger en beheerster. Op de Z650 willen wij toch in ieder geval wat sneller door de bocht en geen centimeter asfalt onbenut laten. Die machine vraagt ook om zo gereden te worden als je er wat mee gaat pushen omdat hij zo fantastisch stuurt. Dat doet de RS ook, maar in je hoofd hoeft het allemaal niet zo snel te gaan. Ondertussen is het weer omgeslagen en schijnt de zon volop en is er geen wolkje meer aan de lucht. De regen is verdwenen waardoor je vanzelfsprekend een stuk rustiger rijdt.

Dubbeltest Aprilia Tuono 660 vs. Honda CB650R

De perfectie benaderd

Het paralleltwin-motorblok produceert een gezonde 68 pk die vooral hoog in toeren zijn verstopt. Toch is de opbouw naar die hoge toeren erg lineair. Het blok bokt niet of nauwelijks bij lage toeren en heeft steeds voldoende ‘drive’. Dat zorgt ervoor dat je gerust in een versnelling te hoog een scherpe bocht kunt nemen. Om je een praktijkvoorbeeld te geven: haarspeldbochten zijn geen enkel probleem in derde versnelling. Maar doe je ze in tweede en je trekt eruit als een groene torpedo. Want als je eenmaal in het juiste, hoge, toerenbereik zit, biedt de RS je meer dan voldoende sensaties. En dat zal iedere motorrijder weten te bekoren, ook motorrijders die niet vies zijn om 200 pk-monsters te temmen. Het is dus maar een kwestie van hoe je omgaat met die pk’s.

Gekoppeld aan het fijne motorblok zit een versnellingsbak die de perfectie benadert. Een pook die heel licht te bedienen is, maar tegelijkertijd duidelijk klikt. Je zult jezelf, al rijdend, nooit de vraag stellen of je nu wel of niet in de juiste versnelling rijdt. Daarnaast is het koppelingshendel licht te bedienen en kun je het hendel instellen op jouw handbereik om nooit of te nimmer je aangrijpingspunt te missen.

2022 Kawasaki Z650RS: sterk design

Wat je wel mist is een digitale snelheidsmeter. Dat moet ik even uitleggen, want ik hoor je al denken: ‘weer zo’n verwende motorjournalist’. In een wereld zonder flitspalen en trajectcontroles maakt het weinig verschil of je nu 85 of 82 km/u rijdt. Ergens in de buurt van de 80 km is prima op een 80 km/u-weg. Zo’n analoge snelheidsmeter geeft je het gevoel dat het wel snor zit met de snelheid, maar zekerheid biedt het je niet. Als je een flitspaal passeert, is het wel fijn om te weten dat je zeker niet geflitst bent in plaats van denken dat je niet geflitst bent omdat je je exacte snelheid een beetje moet raden. Erger wordt het met de steeds populairder wordende trajectcontroles. Kom je daar 5 km/u te snel uit op het einde van het gemeten traject, dan krijg je een gepeperde rekening in de brievenbus. Dat wil niemand. Om die redenen missen we een digitale snelheidsmeter, die overigens prima een plaatsje kon hebben op het mooi ingewerkte lcd-dashboard tussen de twee analoge tellers. Puur esthetisch gezien, komen die twee ‘artillery shells’ wel heel mooi uit de verf. Zoals eerder aangehaald is het uiterlijk vertoon heel belangrijk voor de Z650RS.

Eén van de sterke punten van de 2022 Kawasaki Z650RS is het design. Zeker in de groene uitvoering is de RS opvallend en apart. In de andere kleurstellingen – grijs en zwart – is dat iets minder het geval. Maar dat is een kwestie van smaak. Kawasaki heeft goed gekeken naar zijn geschiedenis en brengt seventies elementen terug in een motorfiets met moderne prestaties. Zijn ze daarmee de enigen? Zeker niet, maar ze doen het wel zoals het hoort: op basis van een authentieke erfenis en met een kwalitatief hoogstaande motorfiets. Dat zijn meteen ook essentiële voorwaarden om te slagen in een segment waar best veel volk in aanwezig is.