Yamaha’s driecilinder sporttoermachine heeft een patent op naamswijzigingen. Van MT-09 Tracer (2015), werd het Tracer 900 (2018) en Tracer 9 (2021). Bovendien heeft het model patent op het steeds verder geperfectioneerd door het leven gaan. Flikt Yamaha dat kunstje nogmaals?
| Testlocatie | Italië |
| Omstandigheden | ’s nacht vorst(!), overdag zonnig |
| Temperatuur | van -1 tot +14 graden Celsius |
| Testkilometers | 190 |
| Bijzonderheden | Bucket-list blijft groeien. Toscane staat er nu ook op. |
Voorafgaand aan de test van de Yamaha Tracers dacht ik dat de GT-versie bijvangst zou zijn en de reguliere Tracer 9 het grote nieuws. Dat blijkt nu al met afstand een van mijn domste gedachten van 2021. Maar liefst driekwart van alle verkochte Tracer 900’s is een GT. Als je weet dat er sinds 2015 alleen al in Europa 63.000 Tracers zijn verkocht, snap je direct het belang van de GT.
Waarom rijden we de 2021 Yamaha Tracer 9
Hier moet natuurlijk een uiterst politiek correct antwoord volgen dat we nieuwsgierig zijn naar de drie procent meer vermogen en/of zes procent meer koppel. Bullshit, we willen gewoon doodleuk knallen met deze fijne sporttoerfiets. Tegelijk testen we – dat is dan wel weer handig – daarmee zijn inzetgebied.
2021 Yamaha Tracer 9 
2021 Yamaha Tracer 9 GT
Gesmolten zijkoffers
Het is daarom niet meer dan logisch om met de 2021 Yamaha Tracer 9 GT te beginnen. Laten we het ook maar direct op z’n Hollands doen met de prijs. Voor de GT bedraagt die € 15.299,- en dat is € 2.500,- meer dan voor de kale Tracer 9. Het is goed besteed geld. Voor al je extra centen krijg je allereerst semi-actieve elektronische vering van Kayaba. Vanaf het stuur regel je de demping aan voor- en achterzijde. De veervoorspanning is alleen achteraan instelbaar en dan ook nog via een handmatige draaiknop. Het veersysteem heeft een sportieve en een toeristische voorkeursinstellling, die ook de mate van traction control en de gasreactie regelt. Al kun je het ook geheel naar eigen smaak instellen.
Verder heeft de GT bochtenverlichting, die aanschiet boven de 5 km/u en hellingshoeken vanaf zeven graden. De handvatverwarming is een aangename luxe op de GT. Wil je die ook als accessoire op de gewone Tracer 9, dan kun je die gewoon vanuit het menu bedienen. Dat geldt overigens ook voor de quickshifter. Op de GT zit die standaard. Vreemd genoeg mis je de quickshifter nog het meest als je overstapt van de ene op de andere fiets. Het verhoogt het sportieve gevoel en is ronduit gemakkelijk. Overigens is het geen straf om met de Tracer te schakelen. De Yamaha beschikt over een prima bak en ook de kabelbediende koppeling doet zijn werk prima.
We gaan door met de extra’s op de GT. De gedrongen zijkoffers zien eruit alsof ze net een frontale botsing hebben overleefd of in het zonnetje zijn gesmolten, maar ze zijn per stuk wel goed voor een inhoud van dertig liter. De koffers zijn zwevend opgehangen om de stabiliteit tijdens het rijden te verhogen. Het achterframe is van staal en daardoor bedraagt het totale laadvermogen 193 kilo. Over gewicht gesproken: een GT weegt rijklaar 230 kilo en dat zijn er zeventien meer dan een gewone Tracer 9.
Eerste test 2021 Triumph Tiger 850 Sport
Dadendrang
Het stalen achterframe onderscheidt een Tracer van naakte broer MT-09. Die heeft een aluminium exemplaar. Verder delen de naked en de sporttoermotor extreem veel. Het frame en motorblok zijn exact hetzelfde. Dat drukt niet alleen de prijs, maar is ook een garantie voor blije motorrijders. De triple is namelijk van grote klasse. Yamaha heeft de gasreactie prima voor elkaar en het blok loopt over van de dadendrang. Sinds dit jaar meet het 890 cc (+42 cc) en produceert het vier pk extra (119 pk) en 93 Nm (+6%).
Dat topvermogen is niet het belangrijkst, het is de manier waarop het blok zijn vermogen afgeeft. Onderin is het krachtig als een twin en bovenin loopt het – begeleid door een magnifiek in- en uitlaatgeluid – gretig door naar de dubbele toerentallen. Of je hem laag- of hoogtoerig rijdt, is volledig aan jou. Een vijftien procent zwaardere krukas versterkt het volvette karakter van het blok nog verder. Het kan niet anders dan dat je als motorrijder verliefd wordt op dit blok. Yamaha claimt ook nog eens een negen procent lager brandstofverbruik waardoor een volle tank van achttien liter je 350 kilometer ver brengt. Dat hebben we helaas niet volledig kunnen uittesten. Graag had ik nog wat uren in het zadel doorgebracht.
Dat laatste zegt alles over het hoge comfort. Het zadel staat vijftien millimeter lager dan voorheen op 810 mm, maar kinderlijk eenvoudig zet je het op 825 mm. Dat levert mijn 1.80 meter volop beenruimte, een ontspannen kniehoek en meer dan genoeg comfort op. Het stuur zit precies waar je het zoekt en dat levert een logische werkplek op. Het zadel is groot, stevig en verwent je achterste. Trillingen zijn aanwezig in de voetsteunen, maar niet hinderlijk.
Het windscherm vond ik altijd wel hinderlijk op Tracers, maar met de Tracer 9 begint het zowaar ergens op te lijken. In de laagste stand raakt de windstroom mijn schouders zonder verder gekmakend kopschudden. Het flapperen en vibreren van de ruit is ook veel minder.
Minpunten schrapen
Is er dan niets hinderlijk? Dat ook niet, maar het zijn kleine dingetjes. Het is natuurlijk pure luxe dat je een lastig te bedienen knopje van de knipperlichten – de cruisecontrole zit een klein beetje in de weg – als minpunt benoemt. Oké, het dashboard is niet het best afleesbare scherm dat ik ooit zag, omdat het onder een vreemde hoek staat. Je moet soms bukken om alles af te lezen. Yamaha heeft een dashboard gemaakt dat uit twee losse schermen bestaat. In het linker staan belangrijke zaken als toerental, snelheid en nog meer essentiële gegevens in (te) kleine lettertjes en cijfers. Rechts is alles groter in beeld en daardoor beter afleesbaar en volledig naar eigen smaak in te delen.
Een Tracer 9 is anno 2021 verrassend compleet. Voor alledaags gebruik zijn de cruisecontrole, het uitgebreide en goed functionerende elektronicapakket en de middenbok een zegen. De elektronica ondersteunt je met bochten-ABS, traction control, wheelie control, slide control en verschillende rijmodi. De prima remmen zijn ook een zegen. Aan de voorkant heb je altijd voldoende aan twee vingers om een indrukwekkende hoeveelheid remkracht te genereren. Bij de GT resulteert dat als ongewenst neveneffect wel in het flink duiken van de voorvork. De gewone Tracer doet dat beter.
Het is niet alleen bij het remmen dat de gripvolle Bridgestone Battlax T32 zich van hun goede kant laten zien. De eerste-montagebanden zijn er wat dat betreft op vooruitgegaan. Door het nieuwe rubber en de duizend gram lichtere wielenset stuurt de Tracer flitsend snel. Het nieuwe sporttoeren is in de bochten daardoor leuker dan het old skool toeren. Al mis je onder sommige omstandigheden wel eens de onverzettelijkheid van bijvoorbeeld een FJR1300. Of specifieker: als de teller richting 170 km/u gaat, komt er wat leven in de Tracer. De motor heeft weliswaar een 64 mm langere swingarm dan de MT-09, maar zelfs daarmee is hij wat lichtvoetig richting topsnelheid. Ondanks de langere achterbrug, is de wielbasis gelijk gebleven, omdat de rest van de motor korter is.
Erbarmelijk asfalt
Het wegdek speelt een belangrijke rol bij de kennismaking met de Tracer 9. Het is niet alleen een test van twee motoren, maar ook een test met twee gezichten. In de ochtenduren reden we de GT op erbarmelijk asfalt, in de middag de gewone Tracer op beduidend beter asfalt. Slecht Italiaans asfalt is werkelijk van Derdewereldland-niveau. Italië is niet alleen het Europese land van instortende bruggen, maar ook van provinciale wegen vol scheuren en met gatenkaasallures. De Tracer 9 GT knalde daardoor onbarmhartig van links naar rechts en beukte van krater naar sinkhole. Onder die omstandigheden komt er onvermijdelijk flink wat beweging in een motor. De demping opschroeven en alles strakker zetten, lost niets op. Dat maakt het oncomfortabeler, maar niet per saldo beter.
De reguliere 2021 Yamaha Tracer 9 heeft een iets sportievere basisinstelling dan de GT en daarvoor voelt het sturen – in combinatie met het lagere gewicht – directer. Een ding durf ik wel met zekerheid te zeggen: de motor duikt minder bij remmen. Door het betere asfalt voelde de middagetappe vertrouwder, maar een direct vergelijk op dezelfde ondergrond moet uitsluitsel geven. Nu voelde de motorfiets die je in de middag op ‘biljartlakenasfalt’ reed al snel de beste.
Toch kun je wel stellen dat de vering van beide modellen weer een stap voorwaarts is. De GT geeft nog meer het pluche-gevoel dan de standaard Tracer. Op beide modellen is comfort koning en dat gaat ten koste van de ultieme sportstrakheid, maar op Italiaans asfalt is dat alleen maar een pluspunt. Godzijdank streek de soepele vering alle bulten en gaten recht. Sporttoervering moet zowel sporten als toeren aankunnen en de Tracers slagen daarin. Wie doorslaat naar de sportkant loopt tegen de logische beperkingen aan.
Pakketten 2021 Yamaha Tracer 9
Ook Yamaha smijt tegenwoordig met pakketten. De standaard Tracer 9 wordt een stuk minder standaard met het Sport-pakket, Travel-pakket of het Travel Pro-pakket. Je kunt ongeveer wel raden waar dat op uitdraait, maar kijk voor de exacte inhoud en prijzen op de website van Yamaha. Voor de GT-variant heeft Yamaha twee pakketten in de aanbieding die alle twee het toergehalte opkrikken: Travel-pakket en Travel Pro-pakket.
Conclusie 2021 Yamaha Tracer 9
Bij deze conclusie moet ik mezelf bedwingen geen koopadvies te geven tussen een gewone Tracer 9 of een GT. Die keuze is aan jou. De manier waarop je een motor gebruikt bepaalt de keus. Een zekerheid heb je: in beide gevallen krijg je waar voor je geld. Het is geen verrassing dat de GT luxer aanvoelt. Meer als een volwassen reismachine of een 365-dagen-per-jaar-fiets. De zeventien kilo lichtere Tracer 9 voelt door zijn iets straffere veerinstelling een tikkeltje sportiever en directer aan. Daardoor kies ik die, maar de aanwezige journalisten waren hopeloos verdeeld. De een wil een GT, de ander een gewone Tracer. Nogmaals, dat is aan jou. De extra € 2.500,- voor de GT zijn in ieder geval goed bestede centen. Je krijgt heel veel voor je euro’s en de elektronische vering rekt het gebruiksgebied flink op. Net als de fiets zelf is het dus een verstandige keuze.
Zoals de Tracer 900 beter was dan zijn voorganger, is de Tracer 9 ook weer een stap voorwaarts. Het soepele en krachtige blok pakt met glans de hoofdrol. Al speelt het rijwielgedeelte een prima bijrol. Blok en frame samen zijn goed voor het betere frivole sporttoerwerk. Ze zijn absoluut geschikt voor lange snelwegritten naar het zuiden, maar je zou wel gek zijn. Pak onderweg vooral elke col en de bergweg in de Ardennen, Eifel, Vogezen en Alpen om volop te genieten van het samenspel van triple en rijwielgedeelte. Het nieuwe sporttoeren is namelijk vooral leuk. Vanaf half april staan de Tracers in de showroom. Het is wel even zoeken of ze in de sport- of de toerhoek staan, want ze beheersen beide takken van sport.
Pluspunten 2021 Yamaha Tracer 9
Breed inzetbaar, tripleblok, wendbaar, comfortabel, krachtige remmen
Minpunten 2021 Yamaha Tracer 9
Dashboard, duikt stevig bij remmen (GT)
Van deze test is ook een video gemaakt:
