Triumph zet dit jaar flink in op lagere prijzen. De 2021 Triumph Tiger 850 Sport gebruikt de bewezen en goede basis van de Tiger 900, maar is door de Britten flink uitgekleed. Is de motor zo ver uitgekleed dat hij in zijn hemd staat of past het hem perfect?
Waarom rijden we de 2021 Triumph Tiger 850 Sport?
Aan de Tiger 1050 Sport bewaren we louter goede herinneringen. Als Triumph een lichtere en goedkopere (lekker Hollands!) variant brengt, zijn we daar natuurlijk als de kippen bij. Straat georiënteerde allroads; we kunnen er geen genoeg van krijgen.
Na de Trident is dit het tweede nieuwe Triumph-model dat je gerust mag bestempelen als instapmodel. De Trident is overduidelijk een naked, deze Tiger 850 Sport laat zich iets lastiger in een hokje proppen. Een echte hardcore allroad is het niet, want daarvoor ontbreken de nodige offroadgenen. De gietwielen hadden het al verraden. Voor de gelegenheid kapen we de typering van de Yamaha TDM 850. Beide motoren delen de 850 cc motorinhoud en op het duo past perfect hetzelfde stempeltje: Adventure Sports.
| Omstandigheden | Nat, winderig en bij vlagen droog |
| Temperatuur | Tussen de 5 en 10 graden |
| Testlocatie | Over vaderlands wegennet |
| Kilometers | 356 |
| Bijzonderheden | Eerste storm van 2021 maakt verplaatsing fotografiesessie noodzakelijk |
Tikje uitdelen
Op papier delen de Yamaha en Triumph eenzelfde cilinderinhoud, maar niet in de praktijk. De Tiger 850 meet namelijk 888 cc. Net zoveel als de…. Tiger 900. De Britse nieuwkomer deelt dus niet alleen iets met de TDM 850, maar ook met BMW. Dat geeft instapmodellen ook geregeld een naam met een geruststellend lage cilinderinhoud, terwijl die in werkelijkheid hoger is. De F750GS is er een goed voorbeeld van. Die meet in de praktijk dezelfde 853 cc als de ‘dikke’ F850.
Het is de Tiger 850 vergeven dat hij net als de F750GS liegt en bedriegt, want daardoor hangt er een aangenaam prijskaartje aan. De motorfiets gaat weg voor € 12.950,-, terwijl de Tiger 900GT (die met de gietwielen) € 15.300,- kost. Dat is best een klap geld, die je bespaart. Om nog even bij de getallen te blijven; een concurrent als de BMW F750GS kost € 11.350,-, terwijl de Yamaha Tracer 9 € 12.799,- moet opbrengen. Het prijsverschil tussen de Japanse en de Britse triple is dus minimaal, terwijl BMW een tikje uitdeelt.
Oog in oog met de Tiger 850 Sport gaat er veel door je heen, maar niet dat je met een budgetmodel van doen hebt. Het blauw/grijze lakwerk glimt je tegemoet en de afwerking, rijwielgedeelte en remmen zijn van Tiger 900-niveau. Het woord budget kan onmogelijk in je opkomen als je de Brembo Stylema’s aan de voorkant ziet. Die remklauwen zaten enkele jaren geleden alleen nog maar op topfietsen als een Ducati Panigale. Dat je over remwerking en dosering niets te klagen hebt, mag duidelijk zijn.
Er knaagt iets
Motorisch heb je ook al niets te klagen. De triples in de Tigers 900 zijn alom geliefd en niet zonder reden. De driecilinder is krachtig, soepel en heeft ondanks de lineaire vermogensafgifte karakter in overvloed. Ergens in Hinckley moet tijdens de ontwikkelingsfase van deze motorfiets toch het besef zijn ontstaan dat een ‘850’ niet alleen in naam mag verschillen van een 900. Dus delen ze hetzelfde blok, maar is de 850 Sport nog toegankelijker voor beginnende motorrijders dankzij een afgeroomd vermogen. De motorfiets produceert 85 pk bij 8.500 tpm (-10 pk) en 82 Nm bij 6.500 tpm (-5 Nm).
Als een beginnende of ervaren motorrijder zich niet met 85 pk kan vermaken, weet ik het ook niet meer. Ook met bagage of duopassagier heb je geen klagen. Deze afgeroomde triple schrijft een soepele en krachtige vermogensafgifte in hoofdletters. Bovendien luisteren Triumphs altijd keurig naar het gas. En toch knaagt er iets. Het is niet eerlijk om een nieuw model met een ander te vergelijken, maar bij de 850 Sport is de Tiger 900 nooit ver weg. En ja, die loopt net iets krachtiger, maar gevoelsmatig ook iets minder rauw. Nogmaals, je moet de twee niet vergelijken, maar je doet het toch. En dan vergelijk je extreem zacht fluweel met fluweel met een minuscuul rafelrandje. Het blok grossiert zeker niet in hinderlijke trillingen die je het motorleven zuur maken, maar helemaal onderin voelt het niet net zo’n paling in een emmer snot als de Tiger 900. Noem het karakter en plotseling is het een bonus.
Vreemde bandenkeuze
Veel kostenbesparende keuzes van Triumph zijn goed te begrijpen en verzieken de rijpret geenszins. Dat het dashboard kleiner is dan een Tiger 900 levert geen problemen op. Al moet Triumph wel eens serieus gaan nadenken over een goede lay-out van het scherm. De informatie en cijfers staan nu iets te zwierig door elkaar heen. De voorvork is niet instelbaar, de monoschokdemper alleen qua veervoorspanning. Gelukkig wel met een handige draaiknop in plaats van een wartel. Dan is bezuinigen niet zo dramatisch allemaal.
Waar de meeste keuzes prima te billijken zijn, roept de bandenkeuze vraagtekens op. De Michelins met ferme noppen ogen stoer en geschikt om de Sahara mee te doorkruisen, maar deze Tiger 850 Sport ziet natuurlijk voor 99,99 procent alleen asfalt van topkwaliteit. De bandenkeuze is niet zo erg als het stuurgedrag top zou zijn geweest. Dat is echter even wennen. Op wandeltempo moet je de motorfiets de bocht in dwingen. Alsof het balhoofdlager iets te ferm staat aangedraaid. Ook valt de motorfiets op iets hoger tempo de bocht in. Normaal stuurt een Tiger net zo neutraal als Zwitserland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Als de straat jouw biotoop is, probeer dan zeker een setje pure straatbanden als de Michelins zijn opgereden.
Deze motorfiets moet met wat aandacht neutraler kunnen sturen en dan heb je een fijne fiets. Dat geldt niet alleen voor de rijder, maar ook voor de passagier die een prima zitplek heeft. Over ruimte en comfort heb je amper te klagen. Het windscherm laat zich briljant eenvoudig verstellen. Het doordachte ontwerp van het ruitje typeert de hele fiets. Handig als je ongegeneerd kunt jatten van de Tiger 900.
Conclusie 2021 Triumph Tiger 850 Sport
Als je zoals Triumph een model uitkleedt om een instapmodel te creëren moet je de juiste ‘kledingstukken’ uittrekken en andere vooral aan laten. Dat lukt Triumph goed. Gebleven is het aangename rijwielgedeelte dat ruimte, comfort en windbescherming biedt aan rijder en passagier. Oké, de stelmogelijkheden van de vering zijn beperkt, maar geef toe: hoe vaak schroef je er echt aan? Gebleven is – godzijdank – de driecilinder, al verliest die 10 pk. Met 85 overgebleven pk’s is dat verre van problematisch. Het blok is zo soepel dat je de verdwenen rijmodi ook niet mist.
Veel van het goede is dus gebleven, maar ook de gedachte aan de nog betere 900. Terwijl het onterecht is om de goeie 850 af te zetten tegenover de keigoeie 900. Alsof je de linker- en rechterarm van Marc Marquez op zijn rug bindt en dan klaagt dat hij geen 1.32,73 rijdt over een rondje Assen, maar 1.35,78. Een iets tragere rondetijd is dan net zo logisch als een marginaal mindere – want uitgeklede – motorfiets. Als de 850 net zo goed presteert als de 900 zou ik me als 900-eigenaar flink genaaid voelen. Je betaalt minder centen voor de 850, je krijgt er minder voor, maar zeker niet te weinig. De motor is uitgekleed, maar staat en zet niemand in zijn hemd.
Pluspunten 2021 Triumph Tiger 850 Sport
Triplesoepelheid, comfort, ergonomie, mooi gebouwd, remmen, stukken goedkoper
Minpunten 2021 Triumph Tiger 850 Sport
Bandenkeuze, wennen aan stuurkarakter, rauw randje blok
