Ze zijn perfect terug te tunen tot A2-motorfiets. Maar ook ervaren rijders met een hekel aan zwaargewichten raken enthousiast bij de aanblik van de totaal vernieuwde Yamaha MT-07 en de gloednieuwe Triumph Trident 660. Het zijn betaalbare alleskunners die in Europa de verkoop- Hitparade aanvoeren. De vraag is dus: Waar staat de jongste driepitter uit Engeland?
Motorrijden kan zo eenvoudig zijn. Yamaha geeft voor de MT-07 een maximumvermogen van 73 pk op, de Triumph Trident 660 is met 81 pk net iets sterker. Dat is meer dan genoeg voor een flinke uitspatting over de secundaire wegen; vooral omdat we met dat vermogen slechts 185 kg op gang hoeven te brengen. De troon in deze klasse wordt echter hevig bevochten – Kawasaki en Suzuki geven met de zeer aantrekkelijke Z650 en SV650 eveneens acte de présence. Je moet dus wat extra’s bieden om succes te hebben: Het gaat erom dat je een aansprekend design combineert met opwindende techniek en een verleidelijke prijs.
Dubbeltest Mash X-Ride 650 vs. Ducati Desert Sled
Traditie
Het is dus belangrijk om een motor een eigen uitstraling en traditie mee te geven. Daarvoor presenteert Triumph de fameuze driecilindertechniek, waarvoor het Britse merk terecht beroemd is geworden. Qua design slaat Triumph een nieuwe weg in. De looks zijn niet dynamisch-agressief, zoals bij de Street Triple en de Speed Triple, maar ook niet nostalgisch, zoals bij de Modern Classics van deze Britse fabrikant. De Trident ziet er vriendelijk en modern uit, met een de-escalerend karakter. De enige buitenissigheid is de aan de achteras bevestigde kentekenplaathouder, die het mogelijk maakte een zeer luchtige en korte, maar ook uiterst onpraktische kont te ontwerpen.
V-in-lijn
Yamaha heeft een zeer breed assortiment motorconcepten, een cilinderopstelling met geheel eigen identiteit is er in die zin niet. Daar staat tegenover dat Yamaha de fameuze 689cc-tweecilinder-lijnmotor van de MT-07 voorzag van een krukas waarvan de kruktappen 90° ten opzichte van elkaar verzet zijn. Met dat principe veroorzaakte Yamaha in 1995 met de TRX850 al de nodige ophef. De verzette kruktappen geven een ontstekingsvolgorde van 270°- 450°, net als bij een 90° V-twin. Het is dus een soort V-in-lijnmotor.
Optisch gezien is er aan de nieuwe Yamaha MT-07 niet eens zoveel veranderd. Wat vooral opvalt zijn de iniemini projectiekoplamp en de nieuw vormgegeven uitlaatbochten, wat we aan Euro 5 te danken hebben. De krachtbron heeft de nieuwe uitlaatgasnorm zonder al te veel problemen verwerkt, het vermogensverlies is slechts 1 kW, dus 1,36 pk. Het verlies is op de vermogensbank niet te zien, valt ook buiten de meettolerantie en speelt in de praktijk ook geen rol. Om de normen te halen werden het motormanagement en de mengselbereiding herzien, wat de gasrespons van deze zeer gewillige motor nog directer maakt.
Harmonieus
De rijprestaties zijn dan ook zeer harmonieus. De Triumph Trident 660 mag op papier dan acht pk meer hebben, op de vermogensbank weet hij er slechts zes op te trommelen. Daarbij komt de Yamaha dankzij de beter doseerbare koppeling ook beter van z’n plek, om dan vlak voor de 100 km/u de tweede versnelling nog even mee te nemen. De Trident heeft bovendien een zeer korte eindoverbrenging en dat heeft voor- en nadelen. De koppeling van de Triumph grijpt bij de sprint met staande start – en dan alleen – ietwat ruw aan. De overbrengingsverhoudingen liggen echter dichter bij elkaar, waardoor je een keer vaker moet schakelen voor je de 100 km/u bereikt. Zodoende kan de Yamaha op onze testroute tot aan de snelheidslimiet vol meedoen. Ook in de hogere versnellingen is de Triumph door zijn korte gearing duidelijk sneller bij de inhaalmeting in de hoogste versnelling. De keerzijde is dat de Triumph bij kruissnelheid op de snelweg meer toeren draait en dat uit zich in een iets hoger brandstofverbruik.
Veren laten
Op de Triumph Trident 660 zit je iets sportiever en iets meer op het voorwiel. Deze sportievere inborst wordt onderstreept door de stuggere vering. Daar zit een filosofie achter: Uit kostenoverwegingen is alleen de veervoorspanning achter verstelbaar, de gekozen dempingskarakteristiek is dan zo stug, dat de motor ook strak blijft op zeer bochtige, secundaire wegen.
Ook bij de Yamaha MT-07 is er geen luxe vering gemonteerd, maar heeft de achterschokdemper in elk geval nog een goed werkende stelknop voor de uitgaande demping. Dat maakt een comfortabele demping voor lichte rijders mogelijk, alsmede een stuggere demping voor sportievelingen of bij belading.
De veren van de MT-07 zijn echter nogal soepel gekozen, op hobbels in bochten komen de voetsteunen bij een flinke hellingshoek nogal eens hard op het asfalt.
Qua remmen is het bij de Yamaha dik in orde. De vierzuiger monoblock-remtangen hebben Superbike-DNA en bijten zich goed vast in de zwevende remschijven, terwijl de doseerbaarheid perfect is. Triumph gebruikt eenvoudige dubbelzuiger-remklauwen in combinatie met star gemonteerde remschijven. Een goedkopere oplossing dus, maar functioneel en probleemloos. Bij het remmen gaat Triumph dus voor eenvoud. Dat doen beide merken op het gebied van ABS. Geen van beide merken past bochtafhankelijke systemen toe, de regelintervallen zijn ook iets grover dan bij de meer geavanceerde systemen in de hogere klassen. Beide systemen presteren alleen maximaal als beide remmen worden bediend.
Extreem verschillend
Bij de uiterlijke verschijning verschillen de twee concurrenten als dag en nacht. De MT-07 heeft Yamaha’s agressieve The Dark Side Of Japan-streetfighter-look. De Triumph Trident ziet er daartegen vriendelijk en gemoedelijk uit. Daarmee verschillen ze dus optisch extreem, hoewel ze qua karakter zeer dicht bij elkaar staan. Beide machines maken zich namelijk snel geliefd met hun vriendelijke omgangsvormen en zijn snel genoeg om er als beginner of her-opstapper aan te wennen. Ze zijn echter niet zo brutaal, dat ze onzekere rijders angst inboezemen. En als je voor een bocht een versnelling te weinig hebt teruggeschakeld, trekken de twee- en driecilinder dapper door.
Over het algemeen is de gebruiksvriendelijkheid van het duo voorbeeldig. De grenzen van deze lichte en eenvoudige concepten komt pas aan het licht als je er met twee flinke kerels op gaat zitten. Dan zijn de zadels krap en kan de vering het niet aan. Op de korte kont van de Triumph voelt de passagier zich nogal verwaarloosd. De optionele duohandgrepen (€155,-) kunnen dat wellicht verhelpen.
Hitparade
Dan de vraag: stijgt de nieuwe Triumph Trident 660 meteen naar de top van de hitparade? Je kunt in elk geval stellen dat de Triumph-ingenieurs hun huiswerk hebben gemaakt. De Trident 660 weet zeker te overtuigen. In vergelijking tot de Yamaha MT-07 is ze zelfs een tikje dynamischer en heeft een wat sportiever karakter. De vlotte driepitter kan de concurrerende twin met zijn minieme vermogensvoordeel net de loef afsteken. Maar die mooie acceleratiewaarden worden relatief duur betaald met hoge toerentallen bij kruissnelheden in de hoogste versnelling.
Grommende Japanner of snorrende Brit?
Op de Yamaha MT-07 zit je iets rechterop, de vering biedt meer comfort. De 270°-twin gromt harder dan de snorrende, Britse driecilinder. De langere eindoverbrenging van de MT-07 geeft rust, maar dwingt je ook om vaker terug te schakelen. Maar het blijft een strijd om details. Voor een haast identieke prijs bieden beide veel waar voor hun geld. De Triumph kan met zijn zeer riante uitrusting een neuslengte voorsprong nemen: tractiecontrole, instelbare rijmodi en het vrolijke, bonte tft-Display maken het verschil.
Conclusie dubbeltest Yamaha MT-07 vs. Triumph Trident 660
Breekt op de snelweg de hel los? In geen geval! De Yamaha MT-07 en de Trident 660 zorgen voor harmonie en puur rijgenot. De Yamaha was het laatste jaar een topper in zijn klasse en het derde model op de totale verkoopranglijst. Ook de herziene 2021-versie laat op indrukwekkende wijze zien waarom de bestseller ook bij de testprofessionals hoge ogen gooit. Maar Triumph kiest een slimme invalshoek en brengt met de gloednieuwe 660-motor de deugden van het driecilinderconcept naar de lichte klasse. Daar komt nog een voordelig kostenplaatje bij, aangezien de Triumph in Thailand wordt geproduceerd. Daardoor ontstaat de speelruimte voor een meer uitgebreide uitrusting.
