Benelli Imperiale 400 – Eerste test

Charmeren kun je leren

Of het een oude of een nieuwe-oude Benelli is. Iedere retro-eigenaar wordt belast met de taak een spervuur aan dergelijke vragen te ontwijken, dan wel te beantwoorden. Toch lijkt de Benelli Imperiale 400 keizerlijk bedeeld wat dit soort interessepeilingen betreft.

Bij geen enkele andere test met een Triumph Bonneville, Kawasaki W800 of ander vergelijkbaar retro-materiaal werd zo vaak naar de bloedlijn van de motor in kwestie gevraagd als bij de Benelli Imperiale 400. Het uiterlijk staat dan ook als een huis – met joekels van oranje pinkers, die lange sigaarvormige demper, het geveerde zadel en de dubbele klokken aan het stuur. Alles klopt.

Het geveerde zadel verwelkomt je zitvlak vriendelijk en dan blijkt niet enkel het uiterlijk een waarheidsgetrouwe ode aan motorfietsen uit simpeler tijden. Het zit ouderwets, maar wel in positieve zin. De zoektocht naar een kickstarter kan dan ook vroegtijdig gestaakt worden, aangezien de Imperiale juist die hoofdbestanddelen heeft die de aantrekkingskracht van klassiekers vorm geven, maar je niet opzadelt met de weerslag die verouderde techniek met zich meebrengt. Je voeten plaats je opvallend hoog op de steunen en eenmaal daar kun je niet om de immens dikke rubbers om diezelfde steuntjes heen. Het doel is trillingen dempen en daar slaagt het rubber goed in. Klassiek verantwoord schudt het een beetje, maar vervelend wordt het nooit.

Voorspellend of onheilspellend?

Zoals gesteld vergt starten weinig fysieke inspanning. Een druk op de knop, een enkele slag van de krukas en de 374cc-eencilinder ontwaakt moeiteloos. Niet als uit een decennialange coma, maar opgewekt fris als uit een wel getimed middagdutje. De uitlaatroffel herinnert aan de specificaties, die mij al bij de eerste voorstelling een grimas op het gelaat bezorgde. Met 374 cc is de eenpitter uit Pesaro motorisch vergelijkbaar met de 390 Duke van KTM. Al is die Oostenrijker vloeistofgekoeld en voorzien van twee bovenliggende nokkenassen, terwijl de Imperiale het moet doen met een enkele nokkenas en luchtkoeling.

Desondanks is het prestatieverschil even slikken, aangezien de Imperiale met 21 pk – slechts 4 pk meer dan een 125cc-A1-motorfiets mag hebben… – nog niet de helft van het vermogen van de KTM heeft. Ook op koppel loopt de Italiaan met 29 newtonmeter fiks achter op de 37 Nm van de 390 Duke. Dat gegeven, gecombineerd met de voorspellende – bescheiden – klanken van de sigaarvormige demper, lijkt zodoende eerder voor onheilspellend klanken te zorgen.

Innemend van karakter

Zo verwelkomend als het verende zadel bij de eerste ontmoeting is, zo innemend is ook het algehele karakter van de Imperiale 400. Vanaf het allereerste lossen van de koppeling spoort het met een vrolijke noot aan de wereld achter je te laten en vooral die specificatielijst even te vergeten. Je gaat er in mee, die charme zit erin. Het eerste verzet werk je, ondanks dat het blok een wat lange adem heeft, vlot af en opschakelen naar zijn twee gaat vervolgens niet als een warm mes door boter, maar wel doeltreffend en zonder veel moeite.

De overige drie versnellingen passeren op weg naar zijn top van 130 km/u in rap tempo. Daar ligt de enige echte uitdaging voor de Imperiale; de juiste versnelling op het juiste moment te pakken hebben. Vanaf 2.500 tpm komt hij er altijd wel, maar daaronder duurt het echt wel even voor de Benelli je verzoek om gang inwilligt. Tussen 3.000 tpm en de rode lijn bij 6.000 tpm onderstreept het eencilinderblok zonder veel bombarie dat cijfers en specificaties niets zeggen als de beleving aansluit bij de wens van de bestuurder.

Het doet wat moet

En als de Benelli Imperiale één ding kan, is het dat: bekoren. In de stad, op buitenwegen, zelfs op de snelweg – als het echt moet – geeft-ie geen klap verkeerd en stuurt het zelfs opvallend gemakkelijk, ondanks een rijklaargewicht van 205 kilo. Van dat gewicht merk je namelijk nul-komma-nul; het laat zich gooien en het laat zich smijten.

Op zijn rapport krijgt hij een ruim voldoende voor de vering, al is de veervoorspanning wat opschroeven voor een gezonde Hollandse jongen als ik – met 83 kilogram – een must en een mogelijkheid. Wat de remmerij betreft krijgt-ie vervolgens een voldoende, simpelweg omdat het precies doet wat het moet. Geen Joe Bar-achtige praktijken en ook niet alsof je een anker in de berm werpt; het remt. Dat tweekanaals-ABS van de partij is, is een geruststelling maar zelden een must.

Uitgelezen inzetgebied

Al met al is de Benelli Imperiale 400 vooral een ‘people pleaser’. Wat je ervan vraagt, doet-ie. Of het nu woon-werk is, stadsverkeer, een ritje over de dijk of door de polder. Zelfs een stuk snelweg draait hij de spreekwoordelijke hand niet voor om. Toch blinkt deze Italiaanse charmeur in al zijn bescheidenheid vooral uit in de ritjes die je zonder reden maakt. Een uurtje kachelen of een rondje tuffen klinkt oneerbiedig, maar het is het uitgelezen inzetgebied van de Imperiale. Verslavend leuk en verrassend gemakkelijk combineert deze dieprood gelakte Italiaan het praktische van heden ten dage met de inherente schoonheid van de klassiekers van weleer. Als een ferme streep onder zijn CV, heeft de Benelli tot besluit nog een wapenfeit van jewelste. Charmeren kun je leren en de Benelli Imperiale 400 leert je dat voor geen euro meer dan €4.499,-. Zelfs de prijs is dus klassiek verantwoord betaalbaar.

Conclusie

Hoe graag je wellicht ook zou willen, laat de Benelli Imperiale 400 zich moeilijk op foutjes betrappen. De dingen die je wellicht aan zou kunnen grijpen, zijn eenvoudig te weerleggen. Natuurlijk trekt hij met 21 pk bepaald niet de tegels uit de stoep en klinkt de 374cc-eencilinder heel vriendelijk als-ie van leer trekt. Toch voelt elke puntje dat je aan zou kunnen merken uiteindelijk geoorloofd. Het hoort erbij en doet een duit in het zakje om het glimlach ontlokkende klassieke uiterlijk in fysieke zin kracht bij te zetten. In elk opzicht rijdt de Imperiale als een oude motorfiets zonder de nadelen van een daadwerkelijk oude motorfiets. Desondanks is de uiterst vriendelijke prijs geen excuus om dingen recht te praten. Er zit een groot verschil tussen dat iets goed is ‘…voor dat geld’ en ‘gewoon goed, zeker voor dat geld’. De Benelli Imperiale 400 schaart zich in de tweede categorie. Met verve.

Technische gegevens

Benelli Imperial 400

MOTOR
Type   
luchtgekoelde eencilinder, viertakt, SOHC

Cilinderinhoud
374 cc

Boring x slag 
72,2 x 90,0 mm

Kleppen/cilinder        
4

Compressieverh.       
8,5:1

Carburatie      
injectie

Koppeling      
natte mulitplaat

Transmissie   
vijfbak

Eindoverbrenging      
ketting

PRESTATIES

Maximaal vermogen 
21 pk (15,5 kW) @ 5.500 tpm

Maximaal koppel       
29 Nm @ 4.500 tpm

ELEKTRONICA

Motor 
–

Rijwielgedeelte          
ABS

RIJWIELGEDEELTE

Frame stalen
wiegframe

Vering voor    
telescoopvoorvork

Stelmogelijkheden    
geen

Vering achter 
twinschokdemper

Stelmogelijkheden    
veervoorspanning

Veerweg v/a  
121/55 mm

Rem voor       
enkele 300mm-schijf met dubbelzuigerklauw

Rem achter    
enkele 240mm-schijf met enkelzuigerklauw

Banden v/a    
110/90-19, 130/80-18

MATEN & GEWICHTEN

Gewicht         
205 kg (rijklaar)

Tankinhoud    
12 liter

PRIJS & INFO

Prijs
€ 4.499

Prijs België    
€ 4.499,-

Importeur       
Moteo Nederland BV

Internet          
www.benelli-motoren.nl

Wielbasis       
1.440 mm

Balhoofdhoek
n.b.

Naloop
n.b.

Zithoogte       
780 mm

Tekst: Nick Enghardt
Fotografie Jowin Boerboom