Eersterangs kaartjes in de aanbieding, dat komt niet elke dag voor. Daarmee lijkt de 2021 Aprilia RS660 de uitzondering op de regel: een sportieve straatmachine, op de eerste rang en afgeprijsd van een kwartje naar een dubbeltje. Utopie of u-toppie? Dat zoeken we uit.
| Testlocatie | Kriskras door Nederland |
| Omstandigheden | ‘April doet wat hij wil’ pur sang |
| Temperatuur | 3 -19 graden |
| Testkilometers | 761 |
Utopie of U-toppie
De clichématige gegarandeerd chaotische aard van een Italiaanse persintroductie sloeg finaal door bij eerste ontmoeting met de 2021 Aprilia RS660 in Veneto, afgelopen november. De hele planning werd halsoverkop overhoop gegooid, het rijden ingekort en daarna nog verder ingeperkt. Desondanks was die geïmproviseerde proefrit, in de avondspits en met veel te weinig tijd voordat de zon de laatste behaaglijke temperaturen meenam naar de dag van morgen, genoeg om indruk te maken. Een geijkte kandidaat voor een uitgebreidere tweede kennismaking op Nederlandse bodem dus.
Wat is een XXL-test?
Bij een introductie van een nieuwe motorfiets staat een motor altijd met 1-0 voor. Een fabrikant kiest namelijk nauwgezet het ideale testterrein voor zijn nieuwe model, waarbij vaak wordt gereden onder perfecte weersomstandigheden. Maar hoe houdt dit model zich in de Nederlandse alledaagse praktijk? Brengt het rijden tussen de files, over kinderkopjes, op dijken en in de zeikende regen dingen aan het licht die onder perfecte omstandigheden verborgen blijven? De XXL-test wijst het uit.
2021 Aprilia RS660: funky kleurstelling
Je kunt van de Acid Gold-kleurstelling vinden wat je wilt, maar de aandacht trekt die zeker. Als je van plan was om je anoniem van A naar B te verplaatsen, schrap dan de 2021 Aprilia RS660 in deze kleurstelling maar direct van je lijstje. Overal waar je gaat, kijken omstanders er toch even naar. Of die aandachttrekkerij enkel en alleen op conto van de funky kleurstelling komt? Ik denk van wel. De geluidsproductie van de 659 cc metende parallel-twin is namelijk allesbehalve overdreven. De gretigheid klinkt zeer zeker wel door.
Terwijl de subtiel weggestopte dubbele uitlaatdempers de omgeving opluisteren met bescheiden tweepitsklappen heb je vooral als rijder een stoeltje op de eerste rang van dit kleine orkest uit Noale. Sound engineering is ook Aprilia niet vreemd en met de juiste mate van inlaatgeluid krijg je aan de stuurhelften afdoende akoestische beleving voor de kiezen, zonder dat je buren denken plots naar het binnenste van de Noordlus van het TT Circuit te zijn verhuisd. Totaal in lijn met sportief straatgebruik dus. Je waant je echt wel aan boord van een topsporter, terwijl je daar verder niemand mee lastigvalt.
Geen budgetbrommer
Vanaf het allereerste opstappen voelt de RS660 vertrouwd aan. Het lijkt misschien maar een kleine machine als je er van een afstandje naar kijkt, maar staop op en dat idee verdwijnt sneller dan de inhoud van een zak chips op een zaterdagavond. Hij voelt veel minder als een stuk speelgoed dan je zou denken. Alles oogt afdoende degelijk en de afwerking is ook echt niet verkeerd. Kijk je tussen de vele overlappende lagen kuipwerk heen, dan zie je dat het spuitwerk aan de binnenkant van de kuipen wellicht één extra laagje lak had mogen hebben, maar dan zoek je al naar slakken om er zout op te kunnen leggen. Tegelijkertijd heeft het frame een ogenschijnlijk centimeters dikke laag poederlak gekregen. Het gemis van een blank gelakt, gepolijst aluminium frame blijft stiekem in het achterhoofd hangen – wetende dat het op de grotere V4-broers van deze RS660 wel kan – maar uit het oogpunt van de prijs is het geoorloofd. Nog zoiets waar je klakkeloos aan voorbij gaat: de Aprilia RS660 biedt serieus veel waar voor niet eens zo gek veel geld. Haal het alleen niet in je hoofd het een budgetbrommer te noemen, want dat is het allesbehalve.
2021 Triumph Trident 660 XXL-test
2021 Aprilia RS660: aanpassen naar wens
Neem de elektronica. De 2021 Aprilia RS660 heeft een pakket dat zo compleet is, dat hij de RSV4 en Tuono V4 tot voor kort zelfs voorbijstreefde. Waar je het immense scala aan elektronische instelmogelijkheden bij veel motoren van dit kaliber kon vergeten, is de RS660 niet alleen uitgerust met een waslijst aan elektronische rijhulpmiddelen en veiligheidssystemen, ze werken ook nog! Zeker de rijmodi zijn in de praktijk een troef. Je moet wel even goed kijken waar hij zit, maar de modusknop die nog onder de startknop hangt, maakt switchen tussen de modi Dynamic, Commute en Individual een peulenschil. Er bestaat een wezenlijk verschil tussen de modi. Dynamic is de sportieve straatstand en met afstand de gretigste van de drie rijmodi voor straatgebruik. Dynamic vraagt wel echt een opgewarmd motorblok voordat de RS660 er echt zin in heeft. Na een koude start is het blok nukkig en onwelwillend en dus kun je dan het best aftrappen in Commute. De gasreactie is in deze Commute-modus beduidend minder fel, maar een veelvoud smeuiger. Zo veel indruk als het blok onder het juk van de Dynamic-modus maakt als je er echt even goed voor gaat zitten, zo bruikbaar is de Commute-modus voor woon-werkverkeer en dus voor die koude start. Hoe lollig en anders dan anders als de benamingen van de rijmodi ook zijn, ze spreken uiteindelijk gewoon voor zich. Dynamisch rijden doe je in Dynamic en woon-werkverkeer in Commute. Zo hoeft de Individual-modus ook weinig uitleg nodig: aanpassen naar wens. Klaar als een klontje.
Doorzichtig beschermfolietje of niet, je zit tegen de achterbrug aan en die raakt beschadigd. Waarom geen hielplaatjes? 
Onder het duozadeltje een plaat met bagagelusjes en onder het zadel daadwerkelijk noemenswaardige opbergruimte! 
Veel Italiaanser dan een uitsparinkje in de kuip voor het knopje van de cruisecontrol zul je het niet vinden. 
Wat een waanzinnig goed motorblok is dit… 
Keuzes
Met de bandjes nog koud en het blokje nog kouder valt de keuze dus op Commute. Aprilia’s beslissing om Pirelli’s Diablo Rosso Corsa II als standaard te monteren, is bijzonder. Met waarschijnlijk de koudste aprilmaand in de geschiedenis zijn de behoorlijk sportieve straatbanden zelfs een twijfelachtige keuze te noemen, zeker gezien het brede inzetgebied van de RS660. Het kost nogal wat moeite om de plakbanden goed op temperatuur te brengen bij asfalttemperaturen van om en nabij de tien graden Celsius. Rosso III’s waren wellicht een passender, iets meer allround optie geweest. Maar goed, het APRC-elektronicapakket mag dus veelvuldig aan de bak als het op wat serieuzer hellingshoeken aankomt. Dat komt het vroeg of laat echt. Kijk gerust neer op de beperkt instelbare achterschokdemper, haal je neus op voor de eenvoudige upsidedownvork en vind van de middenklasse-Brembo-klauwen wat je wilt: dit is top. De wegligging is lichtvoetig, maar stabiel, terwijl klinkers of slecht wegdek netjes worden gedempt.
Pure overmoed
Waar sommige motoren vertrouwen wekken, neigt de RS660 in no-time bijna naar pure overmoed. Elektronische hulpmiddelen moet je altijd als een vangnet benaderen en zeker niet als een hangmat gebruiken, maar op de RS660 ga je echt vertrouwen op niet alleen het rijwielgedeelte, maar zeker ook op traction control, ABS en wheelie control. De lampjes knipperen, het toerental knijpt, maar de controle blijft. Die huis-tuin-en-keuken-Brembo’s doen hun duit in het zakje met op en top doseerbaarheid. Zelden remde een rempartij met zo veel vertrouwen door tot de apex. Al was dat helemaal geen apex – de RS660 is immers op de eerste plaats een straatfiets – maar gewoon een rotonde of een vluchtheuvel. De voorzijde van de RS geeft geen krimp en het gevoel in het hendel is bij het verstandsverbijsterende af. Logisch is het ook wel, aangezien er slechts 169 droge kilo’s tot stoppen hoeven te worden gebracht: moeiteloos en met haast eindeloos vertrouwen doorremmen en terug tegen de stuit, dat gas. De standaard quickshifter is goed afgeregeld en schakelt strak en moeiteloos door de zesbak. Kijk je vervolgens op het tft-dashboard, dan pas merk je dat het allemaal zo hard niet eens gaat. Veel spanning en sensatie dus, maar zonder constant te hoeven vrezen je rijbewijs aan de hermandad te moeten overhandigen. Overigens loopt de Aprilia desalniettemin alsnog 229 kilometer per uur op top, dus van traagheid kun je de RS660 ook niet zomaar betichten.
In de roos
Hoe Aprilia het voor elkaar heeft gekregen zo’n onzinnig zinnige sportieve straatmotorfiets neer te zetten, die op wat kleine nukken na weet te bekoren, ontgaat jouw testredacteur van dienst ook. Het motorblok van de Aprilia RS660 is kartrekker van de rijbeleving, terwijl het rijgemak, de bruikbare elektronica en de looks er een ferme streep onder zetten: de Aprilia RS660 is een verdraaid goeie motorfiets voor een prima prijs. Tel er een zithouding bij op die niet snel vermoeit, een stuuruitslag die ook in de echte wereld werkt en zelfs cruisecontrol en je vraagt je echt af of de RS660 niet te mooi is om waar te zijn, zeker voor € 12.450,-. Betrouwbaarheid was in het verleden niet altijd Aprilia’s grootste kracht. Als Aprilia dat met het oog op de toekomst nu zo goed voor elkaar heeft als de RS660 je wil laten geloven, dan kun je er niet omheen dat het merk uit Noale met de RS660 een motorfiets neerzet waarmee je wel degelijk voor een dubbeltje op de eerste rang zit.
Het standaard tft-dashboard van de Piaggio-familie. Prima spul, maar dat overaanwezige groene geknipper als je de cruisecontrol op stand-by heb staan… 
Het knopje van het grootlicht zit precies waar je wijsvinger uitkomt met koppelen. 
De standaard quickshifter is pure klasse en roffelt ook lekker tussen de verzetten door. 
Middenklasse-Brembo’s die sommige veel prijziger rempartijen doen verbleken. 
Basale stalen schokdemper, maar wel precies goed ingesteld.
Conclusie 2021 Aprilia RS660
Zo goed als de Aprilia RS660 beloofde te zijn na dat korte Italiaanse onderonsje tijdens de perspresentatie in november, zo veel fijner nog – zo veel bruikbaarder – bleek de RS op Nederlandse bodem. De RS rijdt gemakkelijk en toch uitdagend dankzij een wendbaar en toch stabiel rijwielgedeelte, met veel meer koppel dan een tweepitter van dit formaat voor het gevoel zou moeten kunnen voortbrengen. En of Aprilia met de RS660 in de roos schiet. Het merk uit Noale heeft technisch het maximale uit een relatief eenvoudige motorfiets gehaald en de supersportmotorfiets weer leuk gemaakt voor op straat, met weinig compromissen voor wat betreft bruikbaarheid. De supersportieve looks bekoren vervolgens over de hele linie en ondanks marginale ergernissen is de RS niet alleen ‘goed voor dat geld’, maar gewoon goed. Al helemaal voor dat geld! De Tuono 660 is zo mogelijk een betere straatmotorfiets, maar juist het feit dat de Aprilia RS660 zowel die supersport als die volwaardige straatmotor kan zijn, maakt het plaatje af. En zeg nu zelf, het is toch echt een plaatje!
Pluspunten 2021 Aprilia RS660
Heerlijk enthousiast motorblok, goede looks, uitgebreide elektronica, verbruik van drie keer niks, prima prijs.
Minpunten 2021 Aprilia RS660
Koude start is nukkig, standaardbanden wellicht wat té sportief, achterbrug wordt vroeg of laat bekrast, lampje van de cruisecontrol knippert gekmakend en je tikt het grootlicht nogal eens per ongeluk aan.
