Maverick Viñales werd in 2017 door Yamaha binnengehaald als vervanger van Jorge Lorenzo. De Spanjaard zou de nieuwe oogappel van het Japanse merk moeten gaan worden. Zijn start was indrukwekkend. Viñales topte de tijdlijst in de voorjaarstests en met Wilco Zeelenberg als rijderscoach won hij drie van de eerste vier races. Er werd al gevreesd voor een dominantie in de komende jaren. Zelfs Marc Marquez zou zijn landgenoot niet kunnen stoppen. Het liep toch wat anders. Het prille succes eindigde niet met een titel, maar uiteindelijk met een vroegtijdige breuk. Wat ging er allemaal mis in de afgelopen jaren? MOTO73 legt uit.
1. Augustus 2018
Het excuus van Yamaha
Maverick Viñales begon eind 2017 al voorzichtig te klagen dat er bij Yamaha, wat de ontwikkeling van de M1 betrof, meer naar zijn teamgenoot Valentino Rossi werd geluisterd. In 2018 begonnen de problemen echt. Zowel Viñales als Rossi had mega veel moeite om überhaupt de top-vijf te kunnen volgen. De reden was dat de achterband er volledig aan ging bij het uit accelereren van de bochten. Een probleem dat Yamaha maar moeilijk opgelost kreeg en wat resulteerde in een officieel excuus van het Japanse merk aan haar coureurs tijdens de GP van Oostenrijk. Een zeer opmerkelijk moment dat het vertrouwen van Viñales in Yamaha geen goed heeft gedaan.
2. Augustus 2018
Spreekverbod
Maar er speelde meer rond die tijd. Het liep voor geen meter tussen Viñales en zijn crew-chief Ramon Forcada, die met Lorenzo drie wereldtitels had behaald. Een persoonlijk conflict zorgde voor een breuk aan het einde van het seizoen 2018, maar dit liep tijdens het seizoen al flink uit de hand. Zo erg zelfs, dat Viñales vanuit de Yamaha-leiding een spreekverbod kreeg opgelegd.
Kijkje achter de schermen bij TT Assen
3. November 2018
Nieuw startnummer
Na twee turbulente jaren bij Yamaha besloot Viñales voor 2019 zijn startnummer 25 te veranderen in 12. Met het nummer 12 reed Viñales in zijn jeugd. ‘Dit waren mijn twee slechtste seizoenen uit mijn carrière en ik wil even alles resetten’, gaf de Spanjaard aan. Niet wetende dat het nog slechter zou kunnen. Samen met zijn nieuwe crew-chief en vertrouweling Esteban Garcia ging het in 2019 zeker niet verkeerd. Viñales won de TT en in de tweede helft van het seizoen was hij de enige die Marc Márquez en Fabio Quartararo kon volgen.
4. Januari 2020
Wedden op twee paarden
In de winter legde Yamaha Quartararo al vast voor het fabrieksteam als vervanger van Rossi in 2021. Op dat moment leken Quaratararo en Viñales de enige rijders die iets zouden kunnen doen aan de suprematie van Márquez. Ducati deed een poging om Viñales in te lijven, maar Yamaha was er vlug bij en verlengde zijn contract tot eind 2022. Zoals wel vaker is gebleken, zijn twee kapiteins op één schip niet altijd de beste keuze. Achteraf blijkt dit niet in het voordeel van Viñales uit te vallen.
5. Maart 2021
Grip maakt wereld van verschil
Viñales is de afgelopen jaren misschien wel de coureur met de meest wisselvallige uitslagen. Dit alles heeft te maken met de grip van de achterband. Dit is iets dat Viñales al parten speelt vanaf de beginfase bij Yamaha en wat de onderlinge combinatie maar niet opgelost krijgt. Op een circuit waar grip is, zoals in Qatar begin dit jaar, is Viñales ijzersterk en wint. Ook op de nieuwe asfaltlaag in Assen was de 26-jarige coureur erg sterk.
6. Juni 2021
De druppel
Op circuits waar geen grip of minder grip is kan Viñales zo terugvallen buiten de top-tien of nog erger. Na een aantal moeilijke races worden de motivatie en het vertrouwen zichtbaar minder. Voor de tweede keer wordt er van crew-chief gewisseld, deze keer is Garcia het slachtoffer. Hij moet plaatsmaken voor Rossi’s voormalige chef-technicus Silvano Galbusera. Ondanks zijn komst, wordt de GP van Duitsland de druppel. Viñales kwalificeert zich als voorlaatste en finisht de race als laatste. Na afloop kan Viñales zijn woorden niet meer inslikken en geeft hij volop af op Yamaha, dat zij de motor niet kunnen afstellen naar zijn wensen. Wat het voor Viñales extra zuur en moeilijk maakt, is dat zijn teamgenoot Quartararo in deze periode de sterren van de hemel rijdt.
Conclusie
Viñales won ieder jaar op de Yamaha minimaal één race, stond ieder jaar minimaal drie keer op het podium en toch werd het geen succes. Net als vele menselijke huwelijken is dit eigenlijk hetzelfde; van de buitenkant kan het allemaal nog zo perfect ogen, maar wanneer het vertrouwen er niet is en je bent ongelukkig, dan is het maar het beste om te stoppen.
Hopelijk kan Viñales een nieuwe partner vinden waarmee hij wel zijn doel, de MotoGP-wereldtitel, kan bereiken. Dat hij daarvoor heel veel geld moet inleveren, neemt hij op de koop toe.
Niet de eerste keer
In 2012, het eerste jaar van de nieuwe Moto3-klasse, lijkt Maverick Viñales op naar weg naar de wereldtitel met vijf zeges in de eerste negen races. Daarna ging het veel minder. Volgens de op dat moment 17-jarige coureur was zijn FRT-Honda niet goed genoeg om de KTM’s te verslaan en daar leek hij ook wel een punt te hebben. In Sepang, met nog drie GP’s voor de boeg en nog een minieme kans op de titel, besloot Viñales voor de race al huiswaarts te keren. Hij beschuldigde Ricard Jové, die niet alleen zijn manager maar ook mede eigenaar van het team was, ervan aanbiedingen van andere teams achter te houden. Viñales was razend. Zelfs Dorna-baas Carmelo Ezpeleta slaagde er niet in om de jonge coureur ervan te weerhouden naar huis te gaan en zo geen contractbreuk te plegen. Vervolgens maakte hij het seizoen wel af tijdens de resterende races. Daarna werd het contract met Jové afgekocht. De Moto3-wereldtitel ging naar Sandro Cortese. In 2013 was het op een KTM wel raak voor Viñales! Die toen zo wel zijn gelijk kreeg.
