Achter elke coureur zit een verhaal, maar bij de één is deze indrukwekkender dan bij de ander. Het verhaal van Franco Morbidelli is er één waar passie, succes, plezier en hulp van een negenvoudig wereldkampioen in samenkomen. In dit verhaal vertellen we waarom de Italiaan zijn kersverse positie in het Monster Energy Yamaha MotoGP-fabrieksteam zo dik verdiend heeft.
Amper twee jaar oud was Franco Morbidelli toen hij ergens in de buurt van Rome op een minibike werd gezet en direct wegreed alsof hij nooit anders had gedaan. Met een vader die in een ver verleden tweede werd in het Italiaans kampioenschap een verhaal dat je vaker hoort. Maar vader Livio zag die dag direct dat Franco serieus talent had en zocht naar een manier om zijn zoon verder te kunnen helpen. Er was voor hem één persoon die hij het beste kon benaderen. Dat was zijn vriend Graziano Rossi, waar hij in het verleden tegen had geracet. Graziano’s zoon Valentino was in 2008 bezig om zijn achtste wereldtitel binnen te halen. Livio vroeg of er mogelijkheden waren om van Valentino’s trainingsmogelijkheden gebruik te maken. De VR46 Academy bestond op dat moment nog niet.
Graziano en Valentino gingen als vriendendienst akkoord. Een unieke kans voor Franco om veel te leren van de grote meester zelf. Zo verhuisde de familie Morbidelli zelfs van Rome naar Tavullia. Er zijn natuurlijk veel meer sporters die inclusief hun gezinnen verhuizen om hun sportdoelen te verwezenlijken, denk aan de vele Australiërs die op jonge leeftijd in Europa zijn komen wonen. Franco was dertien jaar toen het contact met Valentino in Tavullia tot stand kwam. Rossi werd de mentor van Morbidelli. Een rol die hij tot op de dag van vandaag heeft in het leven van zijn landgenoot en die veel meer inhoudt dan alleen het racen op de baan. Franco trainde samen met Valentino, maar ook met Marco Simoncelli en Andrea Dovizioso. Terwijl hij later in zijn carrière zou samenwonen met leeftijdsgenoten als Francesco Bagnaia en Lorenzo Baldassarri. Franco deed het in zijn jonge jaren goed in de 125cc-kampioenschappen. Een gebrek aan budget zorgde ervoor dat hij niet de overstap naar de Grand Prix kon maken. In 2011 maakte de toen 17-jarige coureur de overstap naar het WorldSBK-paddock om te gaan rijden in de EK Superstock 600-klasse.
WorldSBK: Interview Garrett Gerloff: ‘Bijzonder dat ik teamgenoot mocht zijn van Rossi’
Zwart jaar
2013 Werd voor Morbidelli helaas een zeer zwart jaar. In januari gebeurde namelijk het meest schokkende moment uit Franco’s leven: zijn vader pleegde zelfmoord. Veel mensen zouden na zo’n verschrikkelijk verlies tijd nodig hebben en zouden logischerwijs sportief niet kunnen presteren. Zeker als je slechts negentien jaar oud bent. Maar Morbidelli wist dit drama om te zetten naar een sportief zeer goed seizoen, dat eigenlijk zelfs voor een belangrijke doorbraak zorgde. Ook hierin speelde Rossi weer een belangrijke rol. ‘Valentino nam mij apart en vertelde mij “wanneer je me nodig hebt, dan ben ik er voor je”. Valentino is als een oom voor mij. Hij helpt mij, ik leer van hem en hij inspireert mij’, aldus Franco.
Mede door de hulp van de Italiaanse motorsportfederatie kon Franco nog een derde jaar racen in de EK Superstock 600-klasse. De Italiaan betaalde deze steun terug door de titel te pakken. Op dat moment kwam Valentino opnieuw om de hoek kijken, die hem vertelde: ‘Je moet gaan racen in een beter kampioenschap en dan geloof ik dat je de MotoGP kan halen.’ Met financiële steun van het VR46-team kon Franco in 2013 nog drie wedstrijden in de Moto2 Grand Prix bij het team van Fausto Gresini rijden. Voor het jaar erop kreeg hij een vast Moto2-zitje bij het Italtrans Racing Team. Achter de schermen werd op dat moment de VR46 Academy opgericht met Franco Morbidelli als hun eerst officiële coureur. Het opleidingsinstituut heeft ondertussen al vele wereldkampioenen en MotoGP-rijders voortgebracht. In 2017 won Franco zijn eerste Grand Prix door de Moto2-wedstrijd in Qatar te winnen. Een zege die hij opdroeg aan zijn vader.
Relaxed, maar ook zeer precies
Wie je in de MotoGP-paddock ook vraagt naar Franco Morbidelli, hij neemt hoogstwaarschijnlijk de woorden ‘relaxed’ en ‘vriendelijk’ in de mond. Dit komt mede omdat Franco geen volbloed Italiaan is, want er stroomt door zijn moeder ook Braziliaans bloed door zijn aderen. Die Braziliaanse roots zijn goed zichtbaar wanneer je Franco altijd zeer rustig zijn woorden ziet kiezen tijdens een interview na een race. Daarbij maakt het niet uit hoe enerverend de wedstrijd is geweest. Bij een persconferentie of andere meeting hoef je Franco ook niet als eerste te verwachten. Rossi moest vorig jaar zijn vriend zelfs opbellen tijdens de pre-event persconferentie in Misano, terwijl de overige coureurs en de media al zaten te wachten. De lach op Rossi’s gezicht na afloop van het gesprek en zijn uitspraak ‘wat een kerel’ spreken wat dat betreft boekdelen. Andrea Dovizioso informeerde vervolgens nog even bij zijn landgenoot of hij altijd zo is. ‘Op de baan is hij snel, maar zonder motor is hij vooral heel erg relaxed’, vertelde Rossi. Relaxed zijn is het codewoord bij Franco: ‘Van mijn moeder Cristina heb ik de liefde voor samba, de natuur en het leven geërfd. Motoren staan bij mij voor vrijheid en plezier, net als samba’, aldus Franco.
Maar er is ook zeker een andere kant, de precieze en ambitieuze kant van zijn vader. Franco: ‘Op de motor ben ik voornamelijk een Italiaan; erg gefocust. In de laatste ronden kan de Braziliaan in mij naar boven komen om een duel te winnen. Buiten het circuit train ik als een Italiaan en ben ik na middernacht absoluut een Braziliaan.’
Nadat Morbidelli in 2017 de Moto2-titel binnenhaalde, werd hij het eerste VR46 Academy-lid dat het tot MotoGP-rijder schopte. ‘Alles wat ik weet, heb ik van hem geleerd’, vertelde Franco over zijn vriend Rossi. Vanaf 2019 kwam Franco te werken met Wilco Zeelenberg en Torleif Hartelman binnen Petronas Yamaha SRT. De Nederlanders waren onder indruk van de precieze werkwijze van de Italiaan. De coureur ploos ieder detail uit en was ‘s avonds tot in de late uurtjes in de box te vinden om alles te analyseren. ‘Franco is een unieke jongen’, vertelde Zeelenberg in 2019 al eens aan MOTO73. ‘Hij kan hard rijden, maar hij kan ook haarfijn uitleggen wat hij onderweg allemaal meemaakt met de motor. Dat is een belangrijke eigenschap.’
Vice-wereldkampioen
In het bijzondere coronaseizoen 2020 waren de ogen rondom Petronas Yamaha SRT lang gericht op Fabio Quartararo. Terecht ook, aangezien de talentvolle Fransman lang het kampioenschap aanvoerde. In de luwte kwam zijn teamgenoot Morbidelli bovendrijven. Onverwachts en tevens relatief anoniem reed Franco naar drie overwinningen, wat hem de tweede plaats in het kampioenschap opleverde. De Italiaan werd hiermee de beste Yamaha-coureur. Met Quartararo, Maverick Viñales en mentor Valentino Rossi tevens op een Yamaha, was er sprake van genoeg interne concurrentie. Ondanks de vice-wereldtitel, kwam het zitje binnen het fabrieksteam er nog niet. Wel kreeg Franco voor 2021 een zeer bijzondere teamgenoot in de vorm van zijn leermeester Rossi.
Het huidige seizoen verloopt voor de inmiddels 26-jarige coureur verre van perfect. Het enige podium werd in Jerez gescoord. Knieproblemen spelen hem praktisch het hele jaar al parten. Een val tijdens een motorwissel in Frankrijk, een crash op de ranch van Rossi en op de Sachsenring maakten het probleem alleen maar groter. Het was – zeker tijdens de GP van Duitsland – goed zichtbaar dat de Yamaha-rijder veel pijn had. Kort voor de TT Assen besloot Franco om zich te laten opereren aan zijn meniscus en voorste kruisband. Het herstel duurt acht tot tien weken en dat is tijdens een raceseizoen een immens lange periode. Toch was er tijdens de revalidatieperiode ook goed nieuws voor Franco door het plotseling vertrek van Viñales. De Italiaan met Braziliaanse roots keerde een jaar en vier dagen na zijn eerste MotoGP zege – en een bijzondere helm tegen racisme (zie kader) – terug tijdens de Grand Prix van San Marino. Maar deze keer voor het eerst als rijder van het Yamaha-fabrieksteam naast zijn oude teamgenoot Quartararo. Een zitje waarvoor hij tot eind 2023 een contract heeft getekend. De sympathieke Italiaan mag zich dus voor de komende jaren MotoGP-fabrieksrijder noemen. En dat is meer dan terecht.
Profiel Franco Morbidelli
| Geboren | 4 december 1994 |
| Geboorteplaats | Rome (Italië) |
| Huidig team | Monster Energy Yamaha MotoGP (contract tot eind 2023) |
| Titels | EK Superstock 600 in 2013 en WK Moto2 in 2017 |
| Eerste GP | 2013 (Misano, Moto2) |
| Aantal GP-zeges | 11 (3x MotoGP & 8x Moto2) |
| Aantal GP-podia | 27 (6x MotoGP & 21x Moto2) |
Uitgesproken tegen racisme
Franco Morbidelli durft zich ook uit te spreken. Dat liet de Yamaha-coureur zien tijdens de Grand Prix van San Marino in 2020, toen hij met een speciale helm tegen racisme in actie kwam. In eigen huis – zonder publiek – wist hij met deze boodschap ook nog eens zijn eerste MotoGP-zege te pakken. Franco: ‘Toen ik samen met Aldo Drudi besloot om een speciale helm te maken voor de race in Misano, wilde ik een belangrijk onderwerp aansnijden: racisme. Ik koos ervoor om het niet te zwaar te maken, aangezien we ook voor entertainment zorgen. Ik ging voor een bekende quote uit de film “Do The Right Thing”, die dit onderwerp perfect uitlicht. Een karakter zegt: “Stop deze bullshit, stop elkaar te haten en neem een time-out”. Ik besloot om mijzelf in de schoenen van deze karakter op de helm te zetten.’
Aan de achterkant van de helm stond in verschillende talen het woord gelijkheid. Franco koos een onderwerp dat dicht bij hemzelf stond: ‘Ik ben niet donker, maar wel meer gekleurd dan niet. Ik ben, vooral tijdens mijn jeugd in Rome, ook gediscrimineerd vanwege mijn huidskleur. Er is nog veel te doen tegen racisme en ik denk dat het goed is dat legendes als Lewis (Hamilton, red.) zich uitspreken. Misschien kan ik vanwege mijn huidskleur in de MotoGP wel een ambassadeur worden van sociale waarden. Maar eerst moet ik geloofwaardigheid verdienen op het circuit. Dat is de sleutel als jij je stem wilt verheffen en gehoord wilt worden’, vertelde Franco in de persconferentie voorafgaand aan de race.
Gehoord werd Morbidelli zeker, mede door zijn zege kwam zijn speciale helm volop in beeld. Franco werd onlangs voor dit gebaar ook beloond met de La Moda Vesta La Pace Award. Deze erkenning voor iemand die zich inzet tegen racisme en discriminatie wordt jaarlijks uitgereikt bij het hoofdkantoor van het Europese parlement in Brussel door de African Fashion Gate Center for Fundamental Human Rights Studies. Directeur Nicola Paparusso vertelde: ‘Na Valentino Garavani en Giorgio Armani reiken we de award nu uit aan Franco Morbidelli. De toekenning van de prijs valt binnen de fundamentele waarden van sport, namelijk gelijkheid, vrede en loyaliteit. De originele manier waarop Franco dit onderwerp onder de aandacht heeft gebracht, verdient veel respect.’
