Jeffrey Buis heeft zich tot de succesvolste rijder in de World Supersport 300-geschiedenis gekroond. Niemand won al meer races dan de 21-jarige coureur en geen enkele andere rijder werd tweemaal wereldkampioen in deze klasse. Uitgerekend op Portimão, waar een jaar geleden Victor Steeman – tevens uitkomend voor MTM Kawasaki – verongelukte, pakte Buis zijn tweede wereldtitel. Hij komt daarmee in een uniek – en kort – rijtje te staan met Nederlanders die meer dan één wereldtitel in de wegrace hebben behaald.
Foto’s: Randy van Maasdijk
In 2020 was het een complete verrassing dat Jeffrey Buis – op dat moment 18 jaar – WorldSSP300-wereldkampioen werd. Het gebeurde in zijn tweede seizoen op WK-niveau. Buis wist, mede door drie geweldige zeges op Aragón, zijn ervaren teamgenoot Scott Deroue en jonge talenten als Bahattin Sofuoglu en Tom Booth Amos te verslaan. In 2023 lagen de kaarten compleet anders. Nadat Buis in 2021 derde was geworden in het WorldSSP300-kampioenschap verhuisde hij vorig jaar naar de WorldSSP-categorie. Deze stap hogerop werd geen succes. De coureur uit Steenwijkerwold kon geen vrienden worden met de Kawasaki van Motozoo Racing en wist in 2022 geen enkel WK-punt te scoren. Buis besloot om in 2023 een stap terug te doen naar WorldSSP300-klasse bij zijn vertrouwde MTM Kawasaki-team, waarvoor hij ook tussen 2019 en 2021 was uitgekomen. Als voormalig wereldkampioen was Buis gelijk één van de favorieten voor de wereldtitel.
Close racing
Toch was het in de eerste races echt wel weer even wennen voor Buis. De WorldSSP300 staat bekend om ‘close racing’, waarbij er over het algemeen een zeer grote kopgroep tot aan de finish bij elkaar blijft. In de WorldSSP300 gaat het, naast snel kunnen racen, ook om een goede tactiek kunnen hebben in de laatste ronde en sterk kunnen zijn in een groep. Heb je deze capaciteiten niet, dan ben je in deze klasse kansloos voor de wereldtitel. In de WorldSSP ligt dat toch wel anders en gaat het er vooral om dat je zelf als rijder een hoog tempo kan produceren. ‘Het is compleet anders racen, vergeleken met de WorldSSP300. Zowel de manier van de rijden op de motor als hoe er gevochten wordt in de races’, vertelde Buis tijdens de openingsronde op Assen.
Op zijn thuiscircuit werd Buis slechts achtste in de eerste race en kwam hij in de hectiek van de kopgroep hard ten val in de eerste race. De 21-jarige coureur won wel in Barcelona, maar liet ook geregeld punten liggen in de eerste seizoenshelft. Het ging niet vlekkeloos en lang leek het erop dat Buis geen kans zou maken op zijn tweede wereldtitel. De Nederlander had het geluk dat de koplopers in het kampioenschap ook regelmatig punten lieten liggen. En dat kan ook zeer eenvoudig wanneer je met soms wel vijftien rijders aan één lint de laatste ronde ingaat.
Bizarre ontknoping WK Endurance: Wayne Tessels ‘even’ wereldkampioen
Na de zomerstop
Net voor de zomerstop begon het tij te keren voor Buis. In Most liep hij punten in op de koplopers in het kampioenschap, ondanks dat hij geen race wist te winnen. Na de zomerstop liet MTM Kawasaki-rijder zien dat zijn rijstijl en het gemakkelijk kunnen inhalen in een groep naadloos aansloot op wat nodig is om in de WorldSSP300 te winnen. Buis scoorde twee overtuigende zeges op Magny-Cours, waarmee hij als kampioenschapsleider naar zijn favoriete Aragón ging. Op het Spaanse circuit werd Buis in de eerste race achter zijn teamgenoot Loris Veneman tweede en in de tweede race kwam hij als winnaar over de streep. Het betekende zijn elfde zege in de klasse, een aantal waar geen enkele andere rijder bij in de buurt komt.
Doordat de concurrentie, onder aanvoering van Jose Luis Perez Gonzalez, opnieuw punten liet liggen, reisde Buis met een comfortabele voorsprong van dertig punten af naar de slotronde in Portimão. Op het Portugese circuit kwam een jaar geleden Vicor Steeman tragisch, ten val waarbij aan zijn verwondingen overleed. Steeman streed op dat moment ook met MTM Kawasaki voor de wereldtitel, al had hij nog maar een zeer kleine kans dat hij Alvaro Diaz nog zou kunnen inhalen in het klassement. Uitgerekend op hetzelfde circuit kon Buis bijna een jaar later de wereldtitel met MTM Kawasaki veiligstellen. Dat moet de coureur en het team zowel vleugels als ook zeer gemengde gevoelens hebben opgeleverd.
Long lap penalty
In de kwalificatie wist Buis zich naast concurrent Perez Gonzalez en teammaat Veneman op de eerste startrij te kwalificeren. Wel had de coureur uit Steenwijkerwold een handicap voor de eerste race, omdat hij een long lap penalty moest nemen vanwege langzaam rijden op de ideale lijn in de training. Terwijl Perez Gonzalez veelal de kopgroep aanvoerde, moest Buis na zijn long lap penalty alle zeilen bijzetten om weer aansluiting met de kopgroep te vinden. Bij het ingaan van de laatste ronde reed Buis zevende toen de rode vlag kwam vanwege een valpartij. Perez Gonzalez was kort daarvoor teruggevallen naar de derde plaats. De Spanjaard was niet tevreden over zijn resultaat, omdat hij zo maar beperkt punten inliep op Buis, die uiteindelijk als achtste geclassificeerd zou worden. De uitslag was voor Perez Gonzalez nog wel voldoende om de beslissing in het WK uit te stellen tot de laatste race van het seizoen. Buis had uitstekende papieren met een voorsprong van 22 punten. Perez Gonzalez kon alleen met een overwinning nog kans houden op de titel. Daarnaast had Buis aan een dertiende plek voldoende en deze keer hoefde hij geen long lap penalty te noemen. Buis zat op rozen, al was voor de start – begrijpelijk – de spanning van zijn gezicht af te lezen.
Het enige wat Perez Gonzalez kon doen was winnen om zoveel mogelijk druk uit te oefenen op Buis. Ook in deze race reed de Spanjaard sterk en wist samen met Mirko Gennai te ontsnappen. Buis reed in de beginfase van de race derde, maar viel halverwege terug naar de staart van zijn groep op een elfde plaats. Ondertussen was er een ruime marge ontstaan naar de rijder op de twaalfde plaats. Buis liet de rijders voor hem gaan en finishte op een ‘veilige’ elfde plaats, waarmee hij de 2023 WorldSSP300-titel behaalde. Perez Gonzalez kwam wel als eerste over de finish, maar kreeg na afloop een penalty vanwege gevaarlijk rijgedrag in de laatste ronde, waardoor hij werd terugverwezen naar de tweede plaats. Het maakte allemaal niet meer uit, want Buis was ondertussen al uitgebreid zijn tweede wereldtitel aan het vieren. Logischerwijs kwamen er na afloop veel emoties bij Buis los: ‘Tweevoudig wereldkampioen klinkt heel bijzonder. Ik wil iedereen bedanken die in mij is blijven geloven na een moeilijk jaar in de WorldSSP. Deze wereldtitel is in het bijzonder voor Victor. Vorig jaar toen ik terugkwam bij MTM Kawasaki heb ik beloofd om voor Victor en het team de titel te pakken en dat is gelukt. Fantastisch!’
In 2024 naar KTM
De tweede wereldtitel betekende tevens een afscheid in stijl van Buis bij MTM Kawasaki. In 2024 racet de 21-jarige coureur voor Freudenberg-KTM, waarmee hij in de WorldSSP 300-klasse actief blijft en zijn wereldtitel in andere kleuren gaat proberen te verdedigen. Buis wilde vanuit respect naar Kawasaki tijdens het seizoen nog geen uitlatingen doen over de transfer. Zijn manager Laurens Klein Koerkamp vertelde het volgende: ‘De keuze voor KTM heeft verschillende redenen. Jeffrey is met zijn 21 jaar nog erg jong en daarom kijken we uiteraard ook naar de toekomst. Bij Kawasaki wordt de doorstroom naar de Supersport 600-klasse steeds lastiger, omdat daar niet hun focus lijkt te liggen. KTM is een alle opzichten een racebedrijf, wat ook kansen voor de toekomst biedt. Daarnaast heeft Jeffrey veel succes met Kawasaki gehad, maar is een nieuwe uitdaging in je carrière af en toe ook goed. KTM wil heel graag een wereldtitel in de Supersport 300 zoals ze dat in vele motorsportdisciplines al behaald hebben. Dat zou voor Jeffrey natuurlijk een fantastisch gezamenlijk doel zijn om naartoe te werken.’
Wanneer wordt KTM wereldkampioen in de MotoGP?
Geen wereldtitel voor Ten Kate
Voor het eerst sinds hun officiële terugkeer in het WorldSSP is Ten Kate Racing er niet in geslaagd om de wereldtitel te veroveren. Na hun dubbele wereldtitel in 2021 en 2022 met Dominique Aegerter was Nicolo Bulega met zijn Ducati in 2023 te sterk voor het raceteam uit Nieuwleusen. Ten Kate Racing Yamaha-rijder Stefano Manzi kon lang partij geven, maar zag zijn Italiaanse landgenoot Bulega gedurende het seizoen steeds iets verder uitlopen en op Portimão de wereldtitel veiligstellen. Het is tevens de eerste WorldSSP-titel voor Ducati. Manzi won nog wel de tweede race in Portimão, nadat de titelstrijd al beslist was. Jorge Navarro scoorde in Portugal zijn eerste podiumplaats voor Ten Kate Racing Yamaha.
Glenn van Straalen kende, zoals vaker dit jaar, ups en downs. De EAB Racing Team-coureur behaalde een achtste plaats in Aragón en een zesde plaats in Portimão, maar kwam op beide circuits ook in een race ten val. Kersvers IDM Supersport-kampioen Twan Smits maakte zijn WorldSSP-debuut op Portimão. De 19-jarige coureur kwam uit voor Yamaha Thailand Racing, het satellietteam van Ten Kate Racing. Smits finishte als twintigste in de eerste race en werd vierentwintigste na een crash in de tweede race.
Veneman scoort eerste WK-zege
Door het succes van Jeffrey Buis sneeuwde een uitmuntende prestatie van zijn Nederlandse teamgenoot bij MTM Kawasaki wat onder. Loris Veneman verraste door de eerste WorldSSP 300-race op Motorland Aragón te winnen. De 17-jarige coureur uit Dalfsen is pas bezig aan zijn eerste seizoen in het wereldkampioenschap. Deze knappe prestatie was geen toevalstreffer, aangezien hij ook al een podiumplaats had behaald in Frankrijk. Tijdens de tweede race op Aragón werd Veneman zesde. Op Portimão werd Veneman tweemaal zevende, waarmee hij de beste nieuwkomer in de eindstand werd. Ook Ruben Bijman kwam goed voor de dag op Aragón en reed in beide races ook in kopgroep. Bijman werd in de eerste race vijfde en kwam in de tweede race bij het ingaan van de slotronde ten val. Op Portimão werd Bijman vijftiende en zestiende.
In een bijzonder rijtje
Er zijn maar weinig Nederlandse wegracecoureurs in geslaagd om wereldkampioen te worden. Laat staaN twee keer. Jeffrey Buis voegt zich met zijn tweede WorldSSP 300-titel in het illustere rijtje van Jan de Vries, Egbert Streuer en Bernard Schnieders. De Vries werd tweemaal wereldkampioen in de 50cc. Dat deed hij in 1971 en 1973. De Vries overleed in 2021 op 77-jarige leeftijd. Het zijspanduo Streuer en Schnieders werd tussen 1984 en 1986 zelfs drie keer op rij wereldkampioen. Schnieders overleed in 2005 na een slopende ziekte op slechts 47-jarige leeftijd. Streuer is nu 69 jaar en zag in 2015 zijn zoon Bennie Streuer met Geert Koerts ook een wereldtitel pakken in de zijspanwegrace.
Foto’s: Henk Keulemans
De waanzin van racen in twee verschillende kampioenschappen, WorldSSP en IDM
