Suzuki Mir(akel) – MotoGP Europa en Valencia

Wie voor aanvang van het MotoGP-seizoen 2020 zei dat Joan Mir op Suzuki de wereldtitel zou gaan pakken, werd voor gek verklaard. Degene die er een weddenschap op afsloot, kan nu incasseren. Want genoemde combinatie is wereldkampioen. En dat mag gerust een mirakel worden genoemd!

Iedereen was het er al over eens dat dit Grand Prix-seizoen het meest memorabele seizoen uit het 72-jarige bestaan van het wereldkampioenschap wegracen kan worden betiteld. Dat kwam in de eerste plaats natuurlijk door de impact van de coronapandemie. Maar dat niet alleen. Nadat er uiteindelijk toch een (beperkte) kalender van veertien MotoGP-races was opgesteld, die wonder boven wonder ook nog eens helemaal kon worden afgewerkt, werd het racewereldje geconfronteerd met de ene na de andere verrassing. Het begon met de vroege uitschakeling van Marc Marquez. En naar nu blijkt voor het hele seizoen. Om de erfenis van de heerser van de afgelopen jaren werd hevig gevochten. Eén van de uitkomsten voor de twee races op het circuit van Valencia was dat maar liefst acht verschillende coureurs een overwinning hadden weten te behalen.

Wereldkampioen Joan Mir in 10 bijzondere uitspraken

Maar… na elf van de veertien confrontaties werd het klassement aangevoerd door iemand, die nog nooit een wedstrijd in de koningsklasse had weten te winnen! Dat was de tot dan weinig opvallende 23-jarige Spanjaard Joan Mir. En die reed ook nog eens op een Suzuki, het Japanse merk dat sinds het jaar 2000 geen wereldtitel meer had weten te veroveren. Bovendien had Mir na drie races door twee valpartijen slechts elf punten achter zijn naam staan. Terwijl Fabio Quartararo (Yamaha) er toen al 59 bij elkaar had gereden. Vanaf dat moment begonnen Mir en zijn Suzuki aan een inhaalslag. De belangrijkste troef van de combinatie was regelmaat. En die regelmaat zou in Valencia worden uitbetaald.

Kleppengate

Maar voordat het zo ver was, deden er zich ook in Valencia weer de nodige verrassingen voor. Gelukkig was Valentino Rossi er na twee ‘quarantaine races’ weer bij. Daarentegen moest nu KTM-coureur Iker Lecuona door alle coronaperikelen verstek laten gaan. Vanwege het virus moesten ook verschillende leden van het team van Maverick Viñales het rennerskwartier verlaten. Maar dat was niet het enige waardoor Yamaha extra in de belangstelling kwam te staan. Dat gold nog veel meer voor het nieuws dat het gerenommeerde Japanse merk had gesjoemeld met de kleppen van haar YZR-M1. Meer over Yamaha’s ‘kleppengate’ op de pagina’s 82 en 83. Eén van de gevolgen was dat Viñales een zesde blok nodig had en daardoor bij de eerste race in Valencia vanuit de pitstraat moest vertrekken. Hij werd slechts dertiende. Hierdoor werden de kansen van de Spanjaard op de wereldtitel aanzienlijk kleiner. Dat gold ook voor de andere drie Yamaha-coureurs. Want Franco Morbidelli (slechts elfde door problemen met de luchtdruk van zijn voorband), Quartararo (veertiende na een val) en Rossi (uitgevallen door een elektronisch probleem) zorgden ervoor dat er voor het eerst sinds de GP van Valencia in 2007 geen enkele Yamaha-coureur bij de eerste tien eindigde.

Dit zijn de MotoGP-kampioenen over 10 jaar (volgens Wilco Zeelenberg)

De klap werd nog groter, omdat de race een soevereine één-twee-zege voor Suzuki opleverde. De eerste sinds de GP van West-Duitsland in 1982. Precies op het juiste moment etaleerde die dekselse Joan Mir helemaal zijn kunnen en boekte op indrukwekkende wijze niet alleen zijn eerste, maar ook heel belangrijke MotoGP-zege. Teamgenoot Alex Rins maakte het Suzuki-feest compleet door tweede te worden. Zo stond Mir in één klap niet alleen 37 punten voor op Quartararo, maar had Rins ook ineens evenveel punten als de Fransman.

Riant uitgangspunt

Het uitgangspunt van Mir voor de tweede race op het Ricardo Tormo Circuit was riant te noemen. Een podiumplaats was voldoende voor de Spanjaard om zich de opvolger van Marc Marquez te mogen noemen.

Maar met alle waanzinnige verrassingen van dit seizoen in het achterhoofd, was niets zeker te noemen, voordat het echt zeker was. Maar andermaal liet Mir zien waarom hij dit seizoen de terechte wereldkampioen is. Valencia II werd beheerst door Morbidelli. Daarvoor moest de Italiaan in de laatste ronde nog wel een prachtig duel met Jack Miller (Ducati) in zijn voordeel beslissen. Iets dat lukte. Op het moment dat Morbidelli aan de leiding reed, wist Mir dat hij aan een tiende plaats voldoende had om zeker van de titel te zijn. Terwijl Quartararo opnieuw ten val kwam en Viñales ver achter hem zat, had de Suzuki-coureur aan een zevende positie meer dan genoeg om dat te bewerkstelligen. Omdat Rins achter een sterke Pol Espargaró (KTM en twee keer derde) vierde werd, was het Suzuki Ecstar Team direct ook zeker van de titel bij de teams. Bij de finale in Portimão moet alleen nog de constructeurstitel worden beslist. Hierin staan Suzuki en Ducati met 201 punten precies gelijk. Het succes van het blauw-zilver wordt echt volledig wanneer Rins tweede in de eindstand wordt. Daarvoor moet hij vijf punten op Morbidelli weten goed te maken.

Moto2 – Nog vier titelkandidaten

Met Enea Bastianini (194 punten), Sam Lowes (180), Luca Marini (176) en Marco Bezzecchi (171) zijn er nog vier coureurs, die tijdens de komende finale in Portimão om de Moto2-wereldtitel gaan vechten. Grote verliezer van de twee races op het circuit van Valencia was Sam Lowes. De gedaantewisseling van de Engelsman van valler tot winnaar duurde namelijk maar kort. Na voor de twee confrontaties in Valencia drie zeges op rij te hebben geboekt, verspeelde Lowes door valpartijen niet alleen belangrijke punten, maar liep hij ook een handblessure op. Bastianini (foto) heeft in Portugal aan een vierde plaats genoeg voor de titel.

Moto3- Nog drie titelkandidaten

Net als de Moto2 wordt de titel in de lichtste klasse ook in de laatste race van 2020 beslist. Door een vierde en een eerste plaats in Valencia vocht Tony Arbolino (foto) zich terug in de titelstrijd. De 20-jarige Italiaanse Honda-coureur, die de eerste race in Aragón miste omdat hij in quarantaine moest, heeft na veertien confrontaties 159 punten achter zijn naam staan. Dat zijn er elf minder dan leider Albert Arenas (KTM). Tussen hen in staat Ai Ogura (Honda). De Japanner heeft 162 punten verzameld. Bij een zege van Ogura heeft Arenas aan een tweede plaats genoeg voor de titel. In het geval dat Arbolino wint, moet hij minimaal derde worden.

Quotes