In 2007 begonnen KTM en Red Bull met de Rookies Cup. Het doel was coureurs een goede opleiding bieden en aanwas creëren voor de MotoGP. In hoeverre is die opzet geslaagd?
Laten we eerst eens kijken naar de WK-stand na de Franse Grand Prix. Van de huidige rijders in de MotoGP zijn er negen ooit actief geweest in de Rookies Cup. Van die negen staan er vijf bij de beste tien: Jorge Martin (2012), Enea Bastianini (2013), Pedro Acosta (2019), Brad Binder (2009) en Fabio Di Giannantonio (2014). Tussen haakjes staat het jaar waarin de coureurs voor het eerst deelnamen aan de ‘Rookies’. De andere vier zijn Miguel Oliveira (2008), Raúl Fernandez (2015), Joan Mir (2013) en Johann Zarco (2007). Van de huidige MotoGP-rijders was alleen Aleix Espargaró al in de GP’s actief voordat de Rookies hun opwachting maakten in het bijprogramma van de GP’s. De Spanjaard reed zijn eerste GP al in 2004.
Alle eindresultaten van de 2007-2023 leveren nog veel meer namen op van coureurs die het (nog) niet hebben geschopt tot de koningsklasse van de wegrace, maar die wel actief zijn in de Moto3, Moto2, het WorldSSP (Stefano Manzi) of het WorldSBK (Toprak Razgatlıoğlu).
Twee Amerikaanse titels
De Red Bull Rookies Cup (RBRC) begon in 2007. In dat debuutjaar werden acht wedstrijden verreden, met één race per evenement. Ondanks dat er geen Nederlanders meededen, behoorde Assen wel tot die acht. Johann Zarco (hij werd halverwege het seizoen zeventien jaar) stak met kop en schouders boven de andere deelnemers uit. Slechts eenmaal haalde hij het podium niet; dat was in Assen waar hij dertiende werd. De overige races brachten hem vier overwinningen, twee tweede plaatsen en eenmaal een derde plaats. De overstap naar de GP’s volgde in 2009 en kende als hoogtepunten de tweede plaats in de 125cc in 2011, twee wereldtitels in de Moto2 (2015 en 2016) en twee vijfde plaatsen in de eindstand van de MotoGP. Op Phillip Island behaalde hij vorig seizoen zijn enige GP-zege in de MotoGP.
Onder de rijders die hoog eindigden, zaten er twee die later kampioen Superstock 1000 werden, Lorenzo Savadori (2015) en Markus Reiterberger (2018). Winnaar in Assen werd Luis Salom, die later negen keer won in de Moto3 en tweede (2012) en derde (2013) werd in de WK-eindstand. In 2016 verongelukte hij dodelijk op het circuit van Catalunya.
De kampioen van 2008, de Amerikaan J.D. Beach, is zijn hele carrière actief geweest in zijn thuisland. Miguel Oliveira startte in slechts drie races, maar won er daarvan wel twee, Donington en Assen. Jakub Kornfeil werd de kampioen van 2009. Dat jaar waren er slechts zes wedstrijden met in totaal acht races, waarvan de Tsjech er drie won. Datzelfde jaar startte hij in enkele 125cc-GP’s en was daarna tot en met 2019 actief in de GP’s, eerst 125cc en vanaf 2013 in de Moto3. Op een nat Silverstone behaalde hij in 2015 met een tweede plaats zijn beste GP-resultaat. Brad Binder maakte dat seizoen heel onopvallend zijn debuut met eenmaal een tiende plaats. Thomas van Leeuwen reed met een wildcard in Assen en werd daarmee de eerste Nederlandse Rookies-deelnemer.
In 2010 waren er opnieuw zes wedstrijden, waarvan enkele met twee starts waardoor het seizoen bestond uit tien races. Voor de tweede keer ging de titel naar een Amerikaan, Jacob Gagne. Net als Beach heeft hij nagenoeg uitsluitend in eigen land gereden. Slechts één seizoen was hij internationaal actief, in 2018 als Honda-coureur in de WorldSBK. Binder reed zich dat seizoen nu wel in de kijker en werd in de twee races op de Sachsenring tweede en werd vijfde in de eindstand.
Succes Supersport 300
Lorenzo Baldassarri was nog maar veertien toen hij in 2011 kampioen werd. Hij won slechts twee van de veertien races, maar bleef de Australiër Arthur Sisses negen punten voor. Omdat hij te jong was voor een start in de GP’s vertoefde hij nog een jaar in de Rookies. Hij kon onvoldoende motivatie opbrengen en werd uiteindelijk slechts achtste. Na een puntloos seizoen in de Moto3 kwam hij van 2014 tot en met 2021 uit in de Moto2, een klasse waarin hij vijf races won. Eén jaar WorldSSP (2022) leverde hem WK-zilver op. Binder won één race en eindigde het seizoen als zevende. Scott Deroue werd de eerste Nederlandse rijder met punten in de RBRC. Hij behaalde twee derde plaatsen en werd vijftiende in het klassement.
Dat de Rookies geen garantie zijn voor een GP-carrière bewijst Florian Alt, die in 2012 Deroue ruim achter zich liet. Hij reed een jaar Moto3 (2013) en een jaar Moto2 (2015), twee seizoenen waarin hij geen enkel WK-punt behaalde. In 2022 won hij de Bol d’Or en werd dat jaar derde in het WK-endurance.
Deroue behaalde in Estoril een dubbelzege en won de eerste van de twee races op de Sachsenring. Hij bleef nog een jaar actief in de Rookies en werd in 2013 zevende. In dat jaar won hij op het circuit van Silverstone. Een jaar Moto3 (2014) leverde geen WK-punten op. Een jaar later behaalde hij in deze klasse de Britse titel. In 2017 maakte hij de overstap naar de WorldSSP300. De eerste race in Aragón leverde meteen een overwinning op. Ook de tweede race in Assen wist hij te winnen. In de WK-eindstand was een bronzen medaille voor hem weggelegd. In 2018 werd hij in deze klasse opnieuw derde en boekte één overwinning (Portimão). In 2019 opnieuw winst in Portimão en ook nog in Losail en werd hij tweede in de eindstand. In 2020 zegevierde hij voor het derde keer op rij in 2020 in Portimão en werd opnieuw tweede in het kampioenschap.
In 2013 werd Karel Hanika kampioen. De Tsjech reed daarna vier jaar in de Moto3. In zijn vierde jaar werd hij na zeven races aan de kant gezet. Wat dat betreft is het de nummers twee, drie en vier van 2013 aanzienlijk beter vergaan. Dat waren namelijk Jorge Martin, Stefano Manzi en Enea Bastianini. In dat jaar werd Joan Mir negende en Toprak Razgatlıoğlu tiende.
Martin, Mir, Manzi en Razgatlıoğlu eindigden ook in 2014 weer hoog. Martin pakte de titel voor Mir en Manzi. Nieuwe namen dat jaar in de top-tien waren Fabio Di Giannantonio en Bo Bendsneyder, die achtste en negende werden. In 2015 bepaalden de twee nieuwelingen het beeld. Met ruime voorsprong op de Italiaan greep Bendsneyder als eerste Nederlander de Rookies-titel. Hij won acht van de dertien races en boekte op Jerez en Assen een dubbelzege. Bendsneyder reed twee jaar Moto3 en behaalde twee keer een derde plaats. Vanaf 2018 komt hij uit in Moto2 en ook in deze klasse behaalde hij een podiumplaats: vorig jaar werd hij derde in Austin. Di Giannantonio reed vier jaar Moto3 (twee overwinningen), drie jaar Moto2 (één zege) en komt vanaf 2022 uit in MotoGP, waarin hij in 2023 in Qatar zijn enige overwinning behaalde.
Bliksemcarrière Acosta
Ayumu Sasaki werd in zijn eerste jaar in de Rookies derde, maar in hij het seizoen 2016 pakte hij de titel. Raúl Fernandez werd in 2015 in zijn debuutjaar zevende. Naast klassementswinnaar Bendsneyder scoorden dat jaar ook Robert Schotman en Walid Soppe punten. In zijn tweede Rookies-jaar schoof Fernandez op naar de derde plaats en komen we Ai Ogura tegen op de elfde plaats. Punten waren er dat jaar voor Walid Soppe, Victor Steeman en Sander Kroeze.
De Japanner Kazuki Masaki pakte de titel in 2017, reed vervolgens drie jaar Moto3 en behaalde daarin eenmaal een top-tien-klassering. Can en Deniz Öncü werden derde en vierde voor Ogura. Punten waren er voor Walid Soppe, Victor Steeman en Loran Faber.
De Turkse tweelingbroers Öncü bepaalden het beeld in 2018. De titel ging naar Can, die geschiedenis schreef door in 2018 als jongste rijder ooit de Moto3 van Valencia te winnen. Na nog een jaar Moto3 stapte hij over naar de WorldSSP. De derde plaats in de eindstand van 2022 was zijn hoogste score. Deniz Öncü komt nu uit in de Moto2, na vijf jaar Moto3. Hij werd daarin in 2022 vijfde en vorig jaar vierde en won toen drie GP’s.
In 2019 – zijn tweede jaar in de Rookies – greep Carlos Tatay de titel. In dat jaar maakte hij ook twee wildcard-optredens in de Moto3, waar hij in 2020 en 2022 een vaste deelnemer was. Dat jaar stapte hij over naar de Moto2, maar liep in 2023 ernstig rugletsel op door een val op Portimão.
Het seizoen 2019 kende met Pedro Acosta een opvallende nieuwkomer. Hij werd tweede en in 2020 behaalde hij de meeste punten. Wat volgde was een bliksemcarrière voor de afgelopen week twintig geworden Spanjaard. In zijn eerste jaar Moto3 werd hij meteen wereldkampioen. Zijn eerste jaar Moto2 sloot hij af met een vijfde plek. In 2023 pakte hij in die de klasse de wereldtitel. En nu verrast hij elke race in de MotoGP.
Zonta van den Goorbergh kwam in 2019 in zijn eerste jaar in de Rookies tot de dertiende plaats, één plek lager dan zijn huidige teamgenoot Barry Baltus. Een jaar later reikte Van den Goorbegh tot de achtste plaats, twee plaatsen hoger dan debutant Collin Veijer.
Achter Acosta finishten in 2020 David Muñoz, Iván Ortolá, David Alonso en Daniel Holgado. Muñoz reed in de twee voorgaande jaren in de Moto3 nog geen bijzondere uitslagen, maar staat in 2024 wel zesde in het klassement. Dat wordt na Le Mans aangevoerd door Holgado, met Alonso op twee en Ortolá op vier. Deze rijders bepaalden ook in 2021 het beeld in de Rookies. Alonso greep de titel, voor Muñoz, Holgado en Ortolá. Collin Veijer viel twee keer uit en miste twee races, waardoor hij een stapje terug moest doen en twaalfde werd.
Echte wegracer Michael Dunlop is ‘bereid om harder te sterven’
Na twee vierde plaatsen in de European Talent Cup veroverde José Antonio Rueda in 2022 zowel de titel in de Rookies als in het FIM CEV Moto3 Junior WK. Vorig jaar in Catalonië werd hij derde en negende in het WK. Veijer deed weinig onder voor Rueda. Hij werd tweede op veertien punten en kan terugkijken op een prima entree in de Moto3. Hij won in zijn eerste jaar een GP en werd zevende overall. De in Spanje wonende coureur uit Staphorst is dit jaar een vaste podiumkandidaat. Hij zegevierde in Jerez en was derde in Le Mans.
In 2022 werd Angel Piqueras vierde plaats in de Rookies. Afgelopen jaar won hij de cup en in zijn eerste jaar in de Moto3 werd hij al derde in Austin en staat hij negende in het klassement.
Foto’s: Henk Keulemans, Jan Boer
Conclusie
Nagenoeg geen enkele goed presterende coureur uit de Red Bull MotoGP Rookies Cup, zoals de klasse voluit heet, is in de anonimiteit verdwenen. Velen hebben in het vervolg van hun carrière aansprekende resultaten weten te boeken. Absolute uitschieters zijn Johann Zarco en Pedro Acosta, die beiden twee keer wereldkampioen werden.
Alle Rookies-kampioenen
| Jaar | Winnaar |
|---|---|
| 2007 | Johann Zarco (F) |
| 2008 | J.D. Beach (USA) |
| 2009 | Jakub Kornfeil (CZ) |
| 2010 | Jacob Gagne (USA) |
| 2011 | Lorenzo Baldassarri (I) |
| 2012 | Florian Alt (D) |
| 2013 | Karel Hanika (CZ) |
| 2014 | Jorge Martin (E) |
| 2015 | Bo Bendsneyder |
| 2016 | Ayumu Sasaki (J) |
| 2017 | Kazuki Masaki (J) |
| 2018 | Can Öncü (TR) |
| 2019 | Carlos Tatay (E) |
| 2020 | Pedro Acosta (E) |
| 2021 | David Alonso (E) |
| 2022 | José Antonio Rueda (E) |
| 2023 | Angel Piqueras (E) |
