NTS RW Racing GP en Bo Bendsneyder; het verhaal

Dat het op dit moment bepaald niet loopt zoals iedereen binnen NTS RW Racing GP graag zou zien, mag duidelijk zijn. Maar nadat er tijdens Misano één tot twee keer toe geen reactie van Moto2-coureur Bo Bendsneyder in het officiële teampersbericht stond, werden de verhalen wél heel wild. Van moddergooien tot een aanstaande breuk en alles wat er tussen zit, het kwam voorbij. Maar wat is er nu precies aan de hand? MOTO73 zoekt het bij de bron en daarom komen beide hoofdrolspelers, teammanager Jarno Janssen en coureur Bo Bendsneyder, zelf aan het woord.

Jarno, laten we, voordat we op de problemen inzoomen, eerst een beetje overzicht krijgen. Bijvoorbeeld over de opgelegde Moto2-ontwikkelingsstop die loopt tot en met 2021. Dat is voor jullie als team, dat volop ontwikkeld, natuurlijk een ramp.

Jarno Janssen, NTS RW Racing GP-teammanager: ‘Die ontwikkelingsstop is door de organisatie opgelegd vanwege de situatie waarin de hele wereld nu zit en geldt voor de stroomlijn, chassis en de swingarm. Het verhaal erachter is natuurlijk dat het teams geld bespaard, omdat voor met name 2021 geen nieuw materiaal aangeschaft moet worden. Maar het is een beetje dubbel, want veel onderdelen moeten na een bepaald aantal kilometers sowieso vervangen worden. Een swingarm, om je een idee te geven, gaat ongeveer 2.500 kilometer mee, mits je ’m niet eerder al plat valt. Als team moet je dus wel nieuwe spullen blijven aankopen, waardoor er voor teams niet zo veel kosten bespaard worden. Het enige wat je krijgt, is dat toeleveranciers niet kunnen ontwikkelen en het daardoor enorm moeilijk hebben. Dan doel ik op bijvoorbeeld framebouwers Kalex en Speed-up.’

Niet op NTS?

‘Nee, want onze chassis’ worden niet verkocht, dat is puur prototype-werk. NTS ontwikkelt maar voor één team en dat zijn wij. Het hoeft het dus niet te hebben van de verkoop. Bij Kalex en Speed-up is dat wel het geval en voor hen zijn de gevolgen van de ontwikkelingsstop dus gigantisch.’

Het is dus eerder een strop dan een stop…

‘Ja, zo zou je het haast wel kunnen zeggen. Al hebben wij er, als team dat altijd doorontwikkelt, natuurlijk ook heel veel last van, maar op een andere manier. Er zijn 22 coureurs die met Kalex rijden en zonder ontwikkeling blijven die verschillen onderling hetzelfde. Bij ons ligt dat anders, want ons hele ontwikkelingsprogramma ligt ineens stil. Dat programma had juist een voordeel moeten zijn en ons de kans moeten geven om er dichterbij te staan.’

Wat hadden jullie willen ontwikkelen zonder die stop?

‘We zouden voor Jerez een nieuwe stroomlijn krijgen, eentje waar de hele winter aan ontwikkeld is. Juist die stroomlijn had een groot verschil kunnen maken.’

Eigenlijk had je de update in Qatar, waar jullie seizoen wel van start ging, al moeten doorvoeren dus.

‘Ja, dat klopt. Dan had het wel gemogen. Je mag normaal gesproken twee verschillende stroomlijnen homologeren per Moto2-seizoen. De eerste versie hebben wij in Qatar gehomologeerd, de tweede zou in Jerez volgen…’

Zouden jullie niet naar een systeem willen met consessiepunten, zoals in de MotoGP?

‘Zeker weten en dat voorstel ligt nu ook bij de organisatie, maar daar hebben we nog geen antwoord op gekregen, dus is dat afwachten.’

Stel dat het antwoord op jullie vraag een ‘nee’ is, wat voor zin heeft het komende anderhalve jaar dan voor NTS?

‘Je moet het zo zien: NTS is een Japans bedrijf dat gespecialiseerd is in prototyping en dat een CEO heeft die een groot motorsportliefhebber is. Aan verschillende teams in het MotoGP-paddock levert NTS producten, maar om NTS een “naam te geven” zijn ze met ons begonnen. Je kunt dit het best met Bosch vergelijken. In bijna elke auto zitten onderdelen van dit merk, maar er staat op geen auto “powered by Bosch” en dus blijft dat merk vrij onbekend. Dat was bij NTS voor onze samenwerking ook zo.’

Met welke teams werken ze dan nog meer samen?

‘Ik heb daarover een geheimhouding getekend, dus ik kan daar niets over zeggen.’

NTS heeft het financieel niet eenvoudig, begrijp ik.

‘Elk bedrijf dat motorsport gerelateerde producten maakt, heeft het nu niet eenvoudig. Ook Japan komt niet ongeschonden uit de crisis waarin we zitten. KYB, onze veringleverancier, heeft als bedrijfspolicy dat werknemers niet mogen reizen. Normaal lopen er, zeker in het begin van het seizoen, naast onze eigen specialisten altijd een aantal engineers van KYB in de box. Dat zijn allemaal zaken die meespelen en daar moet je mee om zien te gaan, want veranderen kun je niet. Hiermee is dus ook duidelijk dat het niet alleen financiële gevolgen zijn waar we mee te maken hebben.’

Jullie contract loopt eind dit jaar af met NTS. Maak je je daar zorgen over?

‘Ja, natuurlijk. We zijn met vijftien man in het team en die moeten allemaal betaald worden. Het werk gaat gewoon door, maar het genereren van inkomsten is heel erg lastig. Gelukkig hebben we een trouwe groep sponsors, dus we kunnen sowieso het seizoen afmaken.’

De grote uitdaging is natuurlijk 2021. Kun je daar iets over zeggen?

‘De meeste teams in de Moto2 en Moto3 zijn afhankelijk van wat kleinere sponsors, die hun plezier voornamelijk halen uit het bezoeken van wedstrijden. Maar juist dat kan nu niet en niemand weet wanneer het wel kan. Dus tel maar uit…’

Kunnen jullie zonder NTS?

‘Waar een wil is, is een weg. Maar wil ik zonder NTS? Op dit moment heb ik heel veel vertrouwen in het product dat NTS neerzet, dus ik zou echt niet kunnen bedenken waarom wij van ze weg willen. En andersom is ook echt niet het geval.’

En wie rijden er eigenlijk voor jullie komend jaar?

‘Daar hebben we nog niets over besloten.’

Helder. In Qatar deden jullie/Bo Bendsneyder het in ieder geval wel goed.

‘Dat klopt en we hadden dan ook heel graag dat momentum mee willen nemen naar de volgende races. Alleen het duurde lang voordat die volgende race er was door alle tegenslag in de wereld. Ik heb daar veel over na zitten denken. Alle coureurs zitten al jaren in hetzelfde ritme. Ze weten week in, week uit wat er gaat gebeuren en dat was ineens weg. Drie maanden konden ze niets en wisten ze niets. Wel racen, niet racen? Toen we van start gingen, zag je dat een aantal jongens moeite had de draad weer op te pakken. Ik wil niet zeggen dat dit het geval is met Bo, maar je denkt er wel aan als je ziet hoe het in Qatar ging.’

En dan komt Dunlop op Jerez met een nieuwe voorband. Eentje waar bijvoorbeeld Thomas Lüthi het heel lastig mee had en misschien zelfs wel heeft.

‘We wisten dat deze nieuwe voorband zou komen en we hadden er tijdens de IRTA-test ook mee getest. We waren er tijdens die test snel mee, maar de band gaf niet het gevoel wat we nodig hadden. Een Moto2-motor wordt ontwikkeld op wat het gevoel van de rijder zegt en daarbij spelen banden een hele grote rol. We hebben gemerkt dat die nieuwe voorband veel verschilt van de oude en dat gaf Bo Bendsneyder geen goed gevoel. Je gaat dan zoeken naar een oplossing en daar hebben we heel veel moeite mee gehad. We hebben het nu wel ongeveer onder controle.’

Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?

‘Op een gegeven moment moet je als rijder een switch maken. Je kunt wel blijven drammen dat die andere voorband je zo’n goed gevoel gaf, maar als die band niet meer in de winkel ligt, dan moet je je mindset veranderen. Je ziet dat er rijders zijn die dat makkelijker kunnen, maar je ziet ook dat een aantal toprijders – waar Bo volgens mij nog altijd bij hoort – er meer moeite mee hebben. Als de eerste 22 dan binnen een seconde staan, kun je zo in een keer naar onder vallen. Alles moet precies passen… Zodra de rode lichten doven, is het de rijder die het laatste moet geven om het resultaat binnen te halen. Dat maakt het complex. Als een rijder niet honderd procent het vertrouwen heeft in het product waarmee hij moet rijden, dan heeft hij een hele, hele grote uitdaging.’

Bo gaat dit niet leuk vinden om te horen…

‘Dat weet ik niet. Nogmaals, ik vind Bo Bendsneyder een hele goede rijder en hij heeft diverse malen laten zien dat hij met de top mee kan. Alleen nu klopt het allemaal net niet. Dat schuif ik niet alleen in de schoenen van Bo, maar ook niet bijvoorbeeld in de schoenen van de technische crew. Het is gewoon heel complex.’

Wist je dat er een persbericht verstuurd ging worden – tot tweemaal toe – waarin Bo geen commentaar gaf?

‘Een keer wel, een keer niet. We zitten in een hele turbulente periode en hebben aan de andere kant van de box een nog moeilijkere tijd vanwege de gezondheidsproblemen bij Jesko Raffin. Ik steek m’n hand in eigen boezem, maar ik heb daardoor één keer gemist dat Bo tijdens Misano 1 geen commentaar heeft gegeven. Dat is natuurlijk niet goed, maar heeft niets te maken met de onderlinge contacten binnen het team. Je viert samen feest en je lijdt samen. Nu zitten we in de situatie dat we lijden. Samen. Ik keur het niet goed, maar kan mij wel indenken dat Bo op een gegeven moment niet wist wat te zeggen. Hij heeft dan ook gestuurd dat hij “eigenlijk niets te zeggen had”. Verschillende mensen worden dan gefrustreerd en schrijven het van zich af.’

Heb je het er over gehad met Bo?

‘Ja, natuurlijk. Het staat zelfs in zijn contract dat hij aan het einde van de dag aan onze perschef zijn relaas doet. Ik verwacht niet dat we nog een keer in deze situatie komen, ook omdat Bo Bendsneyder dat niet wil.’

Dan nog even een ander pijnpunt. Hans Spaan is nu ruim een jaar weg bij jullie. Hadden jullie ’m er niet heel goed bij kunnen hebben nu?

‘Ik ga daar niet al te veel over zeggen. Iedereen maakt keuzes en die keuzes zijn gemaakt. Maar ik heb altijd gezegd dat het gemis van Hans groot is voor mijn team. Hij is namelijk een van de meest technisch onderlegde mensen die ik ooit ontmoet heb.’

Ga je stiekem niet veel liever terug naar de Moto3?

‘Haha, nee. De Moto2 is een verschrikkelijk gave klasse, maar wel verschrikkelijk moeilijk met hele kleine verschillen. En ja, we hebben het lastig en dat zal de komende jaren misschien wel zo blijven, zeker financieel. Maar ik weet heel zeker dat RW Racing met de huidige bezetting echt mee kan doen en we zullen er alles aan gaan doen om dat te bewijzen.’