MXGP Turkije & Sardinië: Jeffrey Herlings WK-leider!

Jeffrey Herlings heeft ‘m, de rode plaat! Had na Oss gezegd dat dit in 2021 nog zou gebeuren en je was waarschijnlijk een dikke week uitlachen. Of langer… Maar het is echt, Herlings staat na Riola Sardo precies één punt voor op Tim Gajser.

‘Ik blijf hard werken, het kampioenschap is nog lang.’ Met deze MXGP-variant van de beroemde wielrenuitspraak ‘Parijs is nog ver’ liet Jeffrey Herlings na zijn tweede zege in Turkije wederom geen twijfel bestaan wat zijn doel is voor 2021. Hij wil wereldkampioen worden en kwam in Afyon weer ietsje dichterbij dat doel dankzij zijn 93e (!) GP-zege. Met een eerste en tweede plek behaalde hij twee punten meer dan WK-leider Tim Gajser, waardoor het verschil tussen de twee voorafgaand aan Riola Sardo 34 punten bedroeg. Het verschil met Romain Febvre (zes punten) en Tony Cairoli (vijf) werd in Turkije zelfs nog kleiner. Hoewel Riola Sardo voor het eerst op de MXGP-kalender stond, kennen praktisch alle rijders de baan goed dankzij wintertesten en voorbereidingswedstrijden. Daardoor wist iedereen vooraf ook dat het zand op Sardinië behoorlijk ingewikkeld kan zijn, volgens sommigen is het zelfs zwaarder dan Lommel omdat het er vaak veel warmer is dan in Vlaanderen met ook nog eens een hoge luchtvochtigheid.

Jeffrey Herlings wilde geen favoriet zijn in Valkenswaard 2010

42 seconden

Voor Gajser werd het allemaal nog ingewikkelder, omdat hij vlak voor Riola Sardo zijn sleutelbeen brak. Honda wilde dat zo lang mogelijk stilhouden – Gajser ‘vergat’ het bijvoorbeeld te melden in het persbericht vooraf –, maar al op vrijdag wist iedereen het en anders wel na de kwalificatie waarin Gajser slechts achttiende werd, terwijl Herlings pole pakte. Niemand was daar echter mee bezig, omdat Cairoli zwaar crashte en lang bleef liggen. Gelukkig kwam de Italiaan goed weg, al betekende het wel einde GP voor hem. Gajser was er wel bij, maar werd na een vroege val in de eerste manche op een ronde gereden door winnaar Herlings, die daarmee nog een mokerslag uitdeelde. Jorge Prado werd tweede, dik 42 seconden achter Jeffrey, Febvre derde op 53 seconden. Met Calvin Vlaanderen fantastisch vierde, Brian Bogers vijfde en Glenn Coldenhoff tiende eindigde alle Nederlanders in de top-10.

De tweede manche gaf een ander beeld omdat Prado kopstart pakte en Herlings lang achter zich hield, met Febvre vlakbij. Pas na een aantal pogingen kwam Herlings langszij door een waanzinnige inhaalactie en won zo zijn 94e (!) GP, waardoor hij nu alleen nog Stefan Everts (101 zeges) voor zich heeft. Ook in de tweede manche eindigde alle Nederlanders in de top-10, met wederom Vlaanderen op de vierde plek waardoor hij indrukwekkend ook vierde algemeen werd. Bogers werd negende (zevende algemeen), terwijl Coldenhoff na een val als tiende over de streep kwam (negende algemeen). En Gajser? Achtste, op meer dan een minuut van zijn WK-concurrent Herlings en met uiteindelijk 35 punten minder.

Nog een podium!

Kay de Wolf bevestigde in de MX2 nogmaals dat Nederlanders en loodzwaar zand prima samen gaan. Nadat hij zich als derde kwalificeerde, eindigde hij ook als derde, maar onderweg gebeurde van alles. In de eerste manche raakte hij opgesloten bij de start. Dat hij nog vierde werd, dankte hij aan een zeer spectaculaire inhaalrace. In de tweede manche viel Thibault Benistant pal voor hem en landde De Wolf er bovenop. Hij herstelde snel – alsof hij al jaren WK rijdt – en werd weer vierde, goed genoeg voor het podium dus. Roan van de Moosdijk vierde zijn terugkeer van een blessure met een twaalfde en prachtige zevende plaats in de MX2. Indrukwekkend als je weet dat hij pas een week eerder voor het eerst pijnvrij dertig minuten kon rijden. Tom Vialle won alweer met overmacht de MX2GP.

Quotes