Traditioneel vond het begin van het MotoGP-seizoen plaats met de testdagen in Maleisië. En hoe! In de eerste plaats waren alle ogen gericht op Marc Márquez vanwege diens sensationele overstap van Honda naar Ducati en op MotoGP-rookie, tevens regerend Moto2-wereldkampioen, Pedro Acosta (GasGas). Beide Spanjaarden lieten bij hun nieuwe start onmiddellijk zien waartoe ze in staat zijn. Maar het waren Pecco Bagnaia en Ducati, die direct aangaven dat zij ook dit jaar de te kloppen wereldkampioenen zijn.
Uniek Dunlop-tijdperk in Grand Prix ten einde
Natuurlijk drong zich een vergelijk op met datgene wat er exact twintig jaar geleden tijdens de MotoGP-test op het Sepang International Circuit gebeurde. Dat was het veelbesproken debuut van Valentino Rossi op Yamaha. Daarvoor had de Italiaan het almachtige Honda verlaten. Omdat dit nou niet bepaald op een harmonieuze manier was gegaan, kreeg de superster van zijn vroegere werkgever pas toestemming om na de afloop van zijn contract, dat liep tot en met 31 december 2003, de M1 van de grote concurrent te testen. Omdat Yamaha komend uit een diep dal de weg omhoog weer moest zien te vinden, werd daarvoor door de Japanners alles in het werk gesteld. Omgeven door een legertje technici had Rossi tijdens zijn eerste kennismaking met Yamaha maar liefst drie totaal verschillende machines tot zijn beschikking. Hiervan moest hij er uiteindelijk één kiezen om die vervolgens samen met de Yamaha-technici verder te ontwikkelen. De afloop van deze enorme opgave is bekend. De Italiaan won ruim twee maanden later in Zuid-Afrika niet alleen de openings-GP van 2004, hij en Yamaha werden ook wereldkampioen.
Het eerste ‘grote’ optreden van zesvoudig MotoGP-wereldkampioen Marc Márquez (alle titels behaald met Honda) op Ducati verliep in tegenstelling tot dat van Rossi na een wisseling van merk wat rustiger. Omdat Márquez en Honda na een samenwerkingsverband van maar liefst elf jaar wel op een goede manier uit elkaar waren gegaan, kreeg de Spaanse coureur van zijn Japanse werkgever toestemming om zijn nieuwe machine direct al na de laatste GP van 2023 te testen. Tijdens zijn eerste, ééndaagse kennismaking met de Desmosedici GP23 op het circuit van Valencia liet MM93 direct zien ook met deze machine hard te kunnen gaan. Grote vraag was nu wat hij ermee op Sepang, wat een heel andere baan is en ook zeker niet zijn favoriete, zou gaan presteren. In tegenstelling tot de vorige keren met Honda, moest Marc zich alleen maar concentreren op het rijden en hoefde hij geen nieuwe onderdelen te testen. Als de machine van de nummers één, twee en drie van de titelstrijd van vorig jaar had deze Ducati zich al bewezen. Natuurlijk moest de oudste van de twee Márquez-broers er wel aan wennen. Dat gold ook voor het Gresini-team onder de technische leiding van Frankie Carchedi, de Brit met Italiaanse roots, die in 2020 bij Suzuki met Joan Mir MotoGP-wereldkampioen werd. Een team met een totaal andere (Italiaanse) cultuur en dat ook veel kleiner is dan dat Márquez tot nu toe bij Repsol Honda gewend was.
Niet vlekkeloos
De start van de combinatie Marc Márquez/Ducati in Sepang verliep bepaald niet vlekkeloos. Maar liefst vier keer lieten zijn twee beschikbare machines hem op de eerste dag door een (klein) technisch euvel vroegtijdig in de steek. En dat terwijl zoiets vorig jaar geen enkele keer was gebeurd. Bovendien kwam Márquez één keer op onschuldige wijze ten val. Het deed de Ducati-nieuwkomer duidelijk goed dat de grote technische baas van het Italiaanse merk, Gigi Dall’Igna, onmiddellijk kwam informeren waarom bepaalde zaken niet zo liepen als ze zouden moeten lopen. Om de verloren rijtijd goed te maken legde Márquez op de tweede dag maar liefst 72 ronden af. Ter vergelijking: een GP duurt op dit circuit twintig ronden… Samen met broer Alex, tevens zijn nieuwe teamgenoot, werd ook een Sprint-afstand gesimuleerd. Dit verliep allemaal naar (snelle) wens. Zo ook het rijden van één heel snelle ronde. Een ronde, die gezien de te behalen startplaats, steeds belangrijker is geworden. Op de laatste van de drie testdagen leidde dit ertoe dat Alex uiteindelijk de vierde tijd realiseerde en Marc de zesde (1.57,270). Met dit resultaat waren de beide Gresini-rijders dik tevreden. Maar de oudste van de twee drukte de gestelde hoge verwachtingen gelijk de kop in door te verklaren dat hij nog lang niet op het niveau van de drie snelste Ducati-coureurs, Pecco Bagnaia, Jorge Martin en Enea Bastianini, zit omdat zij veel meer ervaring met het rijden op een Desmosedici hebben. Veel insiders en ook collega’s van Marc Márquez (met Jorge Martin voorop) zijn echter van mening dat de achtvoudig wereldkampioen al tijdens de openings-GP in Qatar tot de favorieten behoort en dat zelfs een overwinning van hem niet moet worden uitgesloten.
De eerdergenoemde drie Ducati GP24-coureurs doken samen met Alex Márquez (GP23) op Sepang trouwens onder de magische grens van 1.57.00. Daarmee bevestigend dat de nieuwste uitvoering van de Desmosedici nog beter is dan hij al was. Uiteindelijk was Bagnaia met een absoluut nieuw ronderecord van 1.56,682 de allersnelste. De regerend wereldkampioen, die weer eens rustig, relaxed en vastberaden overkwam, was dan ook een gelukkig man. Dat was ook Bagnaia’s grootste concurrent van afgelopen seizoen, Jorge Martin. En ook tweede Ducati-fabriekscoureur Enea Bastianini was tevreden. De enige Ducati-rijder die tegenviel was Marco Bezzecchi. De nummer drie van afgelopen seizoen had duidelijk aanpassingsproblemen met de GP23 en realiseerde pas de vijftiende tijd. Franco Morbidelli moest deze test aan zich voorbij laten gaan nadat hij in Portimão met een straat-Ducati ten val was gekomen.
Imponerend
Niet alleen Marc Márquez imponeerde bij zijn nieuwe start. Dat deed ook Pedro Acosta. De pas 19-jarige Spanjaard legde in zes dagen maar liefst 273 ronden op het 5,543 km lange circuit af. Of te wel 1.513 kilometer! En dat was aan zijn beblaarde handen te zien! Op twee kleine schuivertjes na maakte de GasGas-coureur geen enkele fout en realiseerde uiteindelijk een knappe negende rondetijd op 0,683 seconde van Bagnaia. Het scheelde een haar of Acosta was de snelste man van de Pierer Mobility Group (KTM en GasGas) geweest. In een poging om de toch veel meer ervaren Brad Binder (uiteindelijk zevende) die plaats afhandig te maken, kwam de jonge en onbevangen Spanjaard slechts 0,038 seconde te kort. Acosta imponeerde niet alleen door zijn rijden, maar ook door de manier waarop hij communiceerde met zijn technici. Alsof hij al jaren met een MotoGP-machine in de weer was! Het lijkt dan ook slechts een kwestie van tijd dat Acosta de eerste coureur wordt die na de Moto3- en Moto2-wereldtitel ook die in de MotoGP verovert. Tot nu toe lukte het alleen Phil Read, Valentino Rossi en Marc Márquez om wereldkampioen in de drie belangrijkste soloklassen te worden. Het ligt echter niet voor de hand dat Pedro Acosta zich dit seizoen al in dit rijtje gaat scharen. Daarvoor ontbreekt het hem aan ervaring en is het peil van de MotoGP dermate hoger geworden toen Marc Márquez in zijn debuutjaar (2013) direct de titel pakte. Wat KTM betreft is het nu de vraag of met de doorontwikkelde RC16 definitief de aansluiting met Ducati kan worden bewerkstelligd. En dan met name met Brad Binder aan de clip-ons. De samenwerking met Red Bull Advanced Technologies (F1) leverde ook bij deze test de nodige aerodynamische nieuwtjes op. Het meest in het oog springend was een vleugel op het voorspatbord van de KTM.
Volop nieuwe aerodynamica
Ook Aprilia testte weer volop nieuwe aerodynamica. Bij de RS-GP verdween de vleugel op het zitje. Er voor terug kwam een zitje dat achter meer downforce moet creëren. Met Marco de Luca, die eerder voor Ferrari werkte, heeft Aprilia een zeer kundig aerodynamicaexpert in huis. De vraag is alleen of er niet te veel zaken getest moeten gaan worden. Wel was Aleix Espargaró enthousiast over de nieuwste Aprilia, waarmee hij de vijfde tijd wist te realiseren. Maar de Spanjaard gaf tevens aan dat de machine meer vermogen moet krijgen om de Ducati’s het leven echt zuur te gaan maken. In tegenstelling tot zijn teamgenoot wist Maverick Viñales nog niet echt zijn draai op de 2024-Aprilia te vinden. Dat gold ook voor Miguel Oliveira van het nieuwe Trackhouse Aprilia-team van manager Wilco Zeelenberg, die in de ervaren Davide Brivio (in het verleden wereldkampioen met Yamaha en Suzuki) verrassend een nieuwe teambaas krijgt. Al met al moet het Amerikaanse satellietteam Aprilia in de breedte sterker maken.
MotoGP-test Sepang, Maleisië: uniek kijkje achter de schermen
Dat laatste zou Yamaha ook graag willen, maar het heeft met Fabio Quartararo en nieuwkomer Alex Rins slechts twee rijders op de grid. Net als twintig jaar geleden toen Valentino Rossi kwam, begint het Japanse merk aan een seizoen na een jaar waarin geen enkele GP-zege werd geboekt. Om terug aan de top te komen werden twee belangrijke Italiaanse technici bij Ducati weggehaald. Het gaat om aerodynamicaspecialist Marco Nicotra en Massimo Bartolini, die als eerste niet-Japanner de functie van technisch directeur bij Yamaha bekleedt. De Italiaan moet voor een agressievere aanpak tijdens de GP-weekenden gaan zorgen. Bovendien is er een samenwerkingsverband aangegaan met de Italiaanse race- en sportautofabrikant Dallara. De eerste indrukken van de 2024-M1 waren bemoedigend. Het nieuwe, mede door Luca Marmorini (ook een Italiaan), ontwikkelde motorblok (nog steeds een vier-in-lijn) bleek een stuk sneller te zijn dan het vorige exemplaar. Op het gebied van de aerodynamica gaat Yamaha nog niet zo extreem te werk als de Europese merken. Quartararo (elfde tijd) toonde zich verheugd met alle wijzigingen/versterkingen, maar gaf aan dat het realiseren van één snelle ronde nog steeds erg moeilijk gaat. Een groot voordeel voor het Japanse merk is dat het door het nieuwe concessiesysteem het hele seizoen op alle gebieden mag blijven testen en veranderen. De enige limiet is het aantal banden.
Dat geldt ook voor Honda. Ook na het opstappen van sterrijder Marc Márquez is de reorganisatie binnen de raceafdeling van ’s werelds grootste motorfietsfabrikant doorgegaan. In Sepang was een groot aantal nieuwe en veelal jonge Japanse ingenieurs aanwezig. Opvallend is ook de komst van Alex Baumgärtel als parttime adviseur. De Duitser is medeoprichter van framebouwer Kalex, de Duitse firma die al jaren nagenoeg het hele Moto2-veld van frames voorziet. Baumgärtel construeerde afgelopen seizoen al een frame voor de Honda RC213V. Naast zijn functie bij HRC gaat hij ook door met het produceren van Kalex-frames.
Dat het Honda nu echt menens is, bleek uit deze test. Want er was geen enkele ‘oude’ machine te bekennen. Alle vier coureurs hadden de beschikking over twee compleet nieuw geconstrueerde machines, die niet alleen langer maar ook lager zijn dan het vorige model. Ook zijn er meer aerodynamische aspecten waar te nemen. Het rijdersduo Joan Mir (tiende tijd op 0,692 seconde van Bagnaia) en nieuwkomer Luca Marini toonde zich gematigd optimistisch. Dat er echter nog veel werk te verzetten is, mag duidelijk zijn. Opvallend is ook de kleurstelling van de 2024-machines van het Repsol Honda-team. In het dertigste jaar van de samenwerking prijkt de naam van de Japanse motorfietsfabrikant groter op de kuip dan die van de Spaanse energiegigant. Die wijziging heeft ongetwijfeld te maken met het vertrek van Marc Márquez. Mede daarom is ook Red Bull van de kuipen van de Honda’s verdwenen. Misschien dat er voortaan ook beter over het Honda Repsol-team kan worden gesproken.
Foto’s: Henk Keulemans
Eerste conclusie
De eerste conclusie van het 76e GP-seizoen is dat Ducati nog steeds domineert. Dat KTM en Aprilia er alles aan doen om (nog) dichterbij te komen, terwijl Honda en Yamaha misschien wel nog meer werk verzetten om weer deel uit te gaan maken van de absolute top. Maar voordat het seizoen op 9 maart in Qatar van start gaat, heeft er op 19 en 20 februari nog een test op het circuit van Lusail plaatsgevonden.
Fotobijschriften:
