MotoGP Spanje: Tranen van geluk en tranen van pijn

Het contrast tussen Jack Miller en Fabio Quartararo na de GP van Spanje kon niet groter zijn. De eerste liet zijn tranen de vrije loop, nadat hij na een heel moeilijke seizoenstart zijn eerste zege op Ducati had behaald. De tweede huilde van pijn en teleurstelling, omdat hij door opgepompte armen een zeker lijkende overwinning uit handen moest geven. Pecco Bagnaia zorgde niet alleen voor een onverwachte Ducati-één-twee, de Italiaan is ook de nieuwe koploper in de titelstrijd.

Dit jaar was Valentino Rossi in Jerez aanwezig om er voor de 23ekeer aan een race in de koningsklasse deel te nemen. De Italiaan heeft heel wat successen op het Zuid-Spaanse circuit behaald. Zo scoorde hij er bij de vorige 22 afleveringen zeven overwinningen en vijf andere podiumplaatsen. Bovendien won hij er ook een race in de 125cc- en 250cc-klasse. Al met al was (en is) Rossi de succesvolste coureur op deze baan. Het is tevens een baan waar hij graag rijdt. De laatste jaren laten zien dat de successen van de inmiddels 42-jarige grootheid minder worden. Zo stamt zijn laatste wereldtitel al weer uit 2009 en zijn laatste GP-overwinning uit 2017 (Assen). De laatste keer dat Rossi op het podium stond was op 26 juli 2020 oftewel zestien GP’s geleden. En dat was in… juist, Jerez! Dat het ronduit slecht gaat met de resultaten van ‘The Doctor’ blijkt helemaal uit het feit, dat hij in de laatste negen GP’s waaraan hij deelnam, slechts drie twaalfde plaatsen scoorde!

MotoGP Portugal: Comeback met emoties

Het seizoen 2021 begon met een twaalfde en een zestiende positie, en een val nu ook niet bepaald hoopgevend. Vaak wordt gesteld (ook door veel coureurs): ‘Het GP-seizoen begint pas echt als we in Europa komen.’ Met uitzondering van dit jaar (Portugal) was dat altijd in Jerez. ‘Want in Europa daar liggen de “klassieke” circuits.’ Zoals die van Jerez, Le Mans, Mugello, Barcelona en Assen. Eén van de coureurs die dat vindt, is Valentino Rossi. Er was dan ook de hoop dat de publiekslieveling juist op zijn geliefde circuit na al zijn slechte resultaten aan een soort revival zou gaan beginnen. Maar dat bleek helaas niet het geval. Terwijl de andere drie Yamaha-coureurs in Jerez in de voorste gelederen vertoefden, kwam Rossi na van de zeventiende plaats te zijn vertrokken in de race niet verder dan dezelfde (kans- en puntloze) positie. En ook nog eens op bijna 23 seconden van de winnaar… Opnieuw bleek dat de Italiaan er niet in was geslaagd om samen met zijn cheftechnicus David Munoz de afstelling van de Yamaha M1 in combinatie met de Michelin-banden goed voor elkaar te krijgen. Met als gevolg dat de vraag ‘Moeten de #46-fans zich zorgen gaan maken?’ zich steeds meer opdringt. Helaas lijkt het antwoord steeds meer ‘ja’ te worden. Ook al omdat het MotoGP-veld competitiever is dan ooit tevoren. Na de zoveelste teleurstelling verklaarde Rossi optimistisch te willen blijven. We weten allemaal dat hij ook op 42-jarige leeftijd nog steeds racet, omdat hij het leuk vindt. Nu maar hopen dat dit zo blijft. Maar dan zullen er toch echt resultaten moeten komen!

Zonnige toekomst

Gelukkig was er in Jerez ook nog iets positiefs omtrent het Rossi-kamp te melden. Uit Saoedi Arabië kwam namelijk de mededeling dat de staatsoliemaatschappij van het land, Saudi Aramco, de komende vijf jaar als hoofdsponsor van VR46 gaat optreden. Met andere woorden: de wens van Valentino Rossi om met een eigen team in de MotoGP-klasse te gaan deelnemen zal daardoor in vervulling gaan. Nu is alleen nog de vraag met welk merk en welke rijders dat gaat gebeuren. Naast Yamaha onderhandelt het VR46-managment ook met Ducati en Aprilia. Interessant wordt welke keuze Yamaha gaat maken, want het Japanse merk is ook in gesprek met Petronas SRT over verlenging van het huidige contract. Gaat dit ten koste van Yamaha-icoon Rossi als coureur en/of teameigenaar? Of staan er volgend jaar misschien zes Yamaha-coureurs aan de start? In ieder geval is er bij de oliegiganten Saudi Aramco en Petronas (meer dan) voldoende geld voorhanden. En dat kan als een luxe voor Yamaha worden betiteld. Franco Morbidelli liet weten dat hij volgend jaar in ieder geval de beschikking krijgt over de nieuwste uitvoering van de M1. In welke kleuren die gespoten gaat worden, zei hij er niet bij.

De MotoGP gaat sowieso een zonnige toekomst tegemoet. Want niet alleen alle zes deelnemende merken hebben nu hun contract met Dorna verlengd tot en met 2026, ook de familie Gresini gaat door met hun MotoGP-team. Verwacht wordt dat tijdens de GP van Italië in grote lijnen bekend wordt hoe het plaatje van de MotoGP er na 2021 uit gaat zien.

Spektakel

Maar eerst moet dit seizoen nog worden afgewerkt. In Jerez zorgden de trainingen en kwalificaties al voor het nodige spektakel. Dat kwam in de eerste plaats door een groot aantal valpartijen. Die kwamen mede door een harde, koude wind. Eén van de gevolgen was dat diverse coureurs zich afvroegen of het circuit op bepaalde plaatsen nog wel veilig genoeg is. Vooral de klappers die Marc Márquez (wie anders?) en vervolgens zijn Repsol Honda-teamgenoot Pol Espargaró in bocht zeven maakten, maakten veel los. Want beide coureurs en hun machines vlogen op hoge snelheid in de door airfence afgedekte muur. Dit keer bleef de schade wat Marquez betreft beperkt tot een zere nek en rug. Bovendien leed hij even aan geheugenverlies. Voor de zekerheid volgde nog wel een controle in het ziekenhuis van Jerez. Ondanks dit en ook nog een harde val in de warm-up, kon de Spanjaard toch in de race van start gaan. Daarin reed hij niet helemaal fit maar wel onverschrokken naar de negende plaats. In eerste instantie maakte Fabio Quartararo zijn favorietenrol tijdens deze Grand Prix helemaal waar. Eerst verzekerde de nu 22-jarige Fransman zich van de pole position. Vervolgens klom hij in de race van de vierde plaats al snel op naar de koppositie. Na veertien ronden had de Yamaha-coureur een voorsprong van anderhalve seconde opgebouwd op tweede man Jack Miller (Ducati).

Maar daarna ging het plotseling mis met Quartararo. In een mum van tijd verspeelde hij niet alleen zijn voorsprong en eerste plaats, maar viel hij uiteindelijk terug naar de dertiende positie. Na afloop werd al snel duidelijk waarom dat was gebeurd. De Fransman verging van de pijn. Dat kwam, omdat hij totaal onverwacht was geconfronteerd met opgepompte armen. En dat terwijl hij in 2019 nog aan deze blessure was geopereerd. Iemand die dat na de GP van Qatar nog had laten doen, profiteerde het meest van het onheil dat Quartararo overkwam. Dat was Jack Miller, die tot nu toe bepaald nog niet van een succesvol debuut als Ducati-fabriekscoureur kon spreken. De Australiër hield het hoofd koel, reed een foutloze race en pakte na Assen 2016 zo zijn tweede MotoGP-zege. En er was niemand die ‘Thriller Miller’ dit succes misgunde!

Vlak achter zijn rug rukte teamgenoot Pecco Bagnaia op naar de tweede plaats. En daarmee was een zeer verrassende Ducati-één-twee een feit. Bovendien nam Bagnaia de eerste plaats in de WK-tussenstand over van de ongelukkige Quartararo. Een degelijk rijdende Franco Morbidelli scoorde als derde zijn eerste podiumplaats van dit seizoen. Achter de sterk presterende Takaaki Nakagami (Honda) en wereldkampioen Joan Mir (Suzuki) scoorde Aleix Espargaró andermaal een zesde plaats met de sterk verbeterde Aprilia. Nu op slechts vijf seconden van de winnaar. En dat ondanks het feit dat ook deze coureur werd geplaagd door opgepompte armen. Nu maar hopen, dat iedereen weer fit is voor de volgende GP, die van Frankrijk in Le Mans.

Eerste Moto2-zege voor Di Giannantonio

Dat de veel te vroeg gestorven Fausto Gresini veel vertrouwen in het kunnen van Fabio di Giannantonio had, blijkt uit het feit dat de Italiaanse teameigenaar zijn 22-jarige landgenoot (nadat die in 2019 en 2020 voor Speed Up in de Moto2-klasse was uitgekomen) voor dit seizoen terug haalde voor zijn Moto2-team. Maar dat niet alleen, Gresini bood hem gelijk ook een MotoGP-contract voor 2022 aan. In Jerez liet Di Giannantonio zien dat het in hem gestelde vertrouwen terecht is. Want nadat hij in zijn Moto3-periode al twee GP-zeges voor Gresini Racing had weten te boeken, veroverde de Italiaan nu zijn eerste zege in de Moto2 in de kleuren van genoemd team (foto). Di Giannantonio deed dat met een indrukkende start-tot-finishoverwinning. Achter zijn rug knokten nog vier Kalex-coureurs de gehele race om de overige twee podiumplaatsen. Uiteindelijk ging die naar zijn landgenoot Marco Bezzecchi. Na zijn val in Portugal was Sam Lowes dit keer heel tevreden met de derde positie. Nu waren het de Red Bull Ajo-coureurs die naast het podium belandden. Want Remy Gardner werd vierde. Hij werd gevolgd door teamgenoot Raul Fernandez, die problemen met zijn rechterarm kreeg. Wel behield Gardner de leiding in de WK-tussenstand.

Fernandez was niet de enige die last van opgepompte onderarmen kreeg. Dat gold ook (en opnieuw) voor Bo Bendsneyder.

Ondanks dat, slaagde de Nederlander erin om zich via Q1 voor Q2 te plaatsen. Alle inspanningen resulteerden uiteindelijk in een veertiende startplaats. Het was echter de vraag of Bendsneyder de loodzware 23 ronden durende race zou kunnen uitrijden. Dat lukte hem uiteindelijk. Bovendien lachte het geluk hem op het einde van een heel zwaar GP-weekend toe. Want in de laatste ronde schoof de voor hem rijdende Cameron Beaubier onderuit. Zo pakte Bendsneyder niet alleen de vijftiende plaats, maar ook een zeer verdiende WK-punt. ’s Maandags na de race volgde voor Bendsneyder in een ziekenhuis te Barcelona een onderzoek naar zijn blessure. Een eventuele operatie hoeft een start bij de volgende GP, die van Frankrijk in Le Mans, niet in de weg te staan.

Quotes

Moto3 lijkt net de Red Bull Rookies Cup

De Moto3-wedstrijd van de Spaanse Grand Prix leek net een race om de Red Bull Rookies Cup (RBRC). Geruime tijd bevonden zich in de kopgroep namelijk alle vier coureurs die dit seizoen in het zadel van een Red Bull KTM zitten. Maar dat niet alleen. Na een serie bikkelharde en zo fascinerende duels was het uiteindelijk opnieuw de winnaar van de RBRC 2020, Pedro Acosta (#37), die als eerste werd afgevlagd. Met zijn derde GP-zege op rij liet de 16-jarige Moto3-rookie andermaal zien wat voor een talent hij is. Want om zijn thuisrace te winnen moest de Spanjaard wel van de dertiende plaats komen. Het succes van Red Bull en KTM was nog veel groter geweest als Deniz Öncü niet in de laatste bocht in de fout was gegaan. Het 17-jarige Turkse talent leek lange tijd goede kansen op zijn eerste GP-zege te hebben tot hij zijn machine onderuit remde. In zijn val nam Öncü (#53) bovendien de ongelukkige Jaume Masia (#5, eveneens Red Bull KTM) en Darren Binder (#40, Honda) mee. Zo werd de 25-jarige ‘veteraan’ Romano Fenati, die al in 2012 op dit circuit min of meer ‘uit het niets’ zijn eerste GP-zege wist te boeken, tweede. Ondanks het moeten rijden van twee ‘long laps’, was de derde plaats voor Jeremy Alcoba. Na vier races voert Pedro Acosta de titelstrijd aan met een voorsprong van maar liefst 51 punten.