MotoGP Portugal: Comeback met emoties

De Grand Prix van Portugal stond in de eerste plaats in het teken van de comeback van Marc Márquez. Na een herstelperiode van bijna negen maanden kon de zesvoudig MotoGP-wereldkampioen eindelijk weer plaatsnemen in het zitje van zijn Honda RC213V. Het werd een emotioneel weerzien. Maar winnen lijkt er voorlopig nog niet in te zitten. Winnen dat doet Fabio Quartararo wel. Bovendien leidt de Fransman na drie races in de titelstrijd.

Het verhaal van Marc Márquez is bekend. Het gaat om een Spaanse motorcoureur, die dertien jaar geleden op net vijftienjarige leeftijd zijn GP-debuut maakte. Om precies te zijn op 13 april 2008 en hij deed dat in Portugal. Maar dan op het circuit van Estoril. Sindsdien ontwikkelde ‘MM93’, zoals hij in het kort wordt aangeduid, zich tot een fenomeen. In een tijdsbestek van dertien jaar won hij niet alleen 82 GP’s, maar ook acht wereldtitels. Bovendien brak hij vele records, die vallen onder de noemer ‘de jongste ooit’. Dat geldt met name voor de belangrijkste wegraceklasse, de MotoGP. Marc was pas twintig jaar toen hij in zijn debuutseizoen, dat was 2013, direct de meest prestigieuze titel greep. In de volgende zes seizoenen deed hij dat nog vijf keer. Als Honda-fabriekscoureur was de Spanjaard niet alleen heel snel en heel succesvol, hij zorgde door zijn manier van rijden ook voor heel veel spektakel.

MotoGP Qatar & Doha: Sensationele seizoenstart

Vallen hoorde daarbij. Dat vond hij zelf. Want om hard te gaan moest de limiet worden opgezocht. Ja, en dan ga je er ook wel eens overheen. Uit de statistieken blijkt dat Marc Marquez van 5 april 2013 tot en met 19 juli 2020 tijdens 127 GP-weekenden maar liefst 122 keer onderuit is gegaan. Oftewel: vanaf 2013 per seizoen achtereenvolgens 15, 11, 13, 17, 27, 23, 14 en 2 maal. Elke keer kwam hij er zonder kleerscheuren af, want hij miste in die periode geen enkele wedstrijd. Zijn vaak verbazingwekkende katachtige reddingen dwongen veel bewondering af. Was Marc Marquez een kat met zeven levens? Het leek erop. Echter, menig kenner (vaak ook bewonderaar) vroeg zich af hoe lang de immer vriendelijk en joviale coureur ongeschonden uit de strijd zou blijven komen.

Op 19 juli 2020 tijdens de Spaanse Grand Prix in Jerez was het dan zover. Tijdens weer eens een furieuze inhaalrace ging Márquez op een geweldige manier met zijn Repsol Honda in de fout. Dit keer was er zelfs voor hem geen redden aan. Bij zijn 122e val liep de Spanjaard een gecompliceerde rechterbovenarmbreuk op. Een te snelle comeback, slechts vier dagen na een ingrijpende operatie, zorgde voor heel veel complicaties. Niet alleen zijn titelkansen waren foetsie, het was zelfs de vraag of één van de meest succesvolle motorcoureurs aller tijden ooit wel weer zou kunnen racen.
Gelukkig bleek dat wel het geval te zijn.

Er volgde een lange revalidatie. Nu was het overigens niet de eerste revalidatie in zijn racecarrière, want veel mensen zijn al vergeten dat Márquez in 2011 de laatste twee races van het seizoen moest missen, omdat hij tijdens de training in Maleisië hard onderuit was gegaan. Dat gebeurde overigens buiten zijn schuld, omdat de baancommissarissen de coureurs hadden vergeten te waarschuwen voor een lokaal regenbuitje dat een deel van het circuit spekglad had gemaakt. Márquez liep toen niet alleen een hersenschudding op, hij zou ook geruime tijd last blijven houden van dubbelzien. Bovendien kostte het hem dat jaar de wereldtitel in de Moto2-klasse. Gelukkig herstelde hij volledig en pakte een jaar later alsnog het kampioenschap.

Een wonder?

Na zijn zware val in Jerez afgelopen jaar onderging Marc Márquez onder andere drie operaties aan zijn rechterbovenarm, twee bottransplantaties en een antibioticakuur om infecties onder de knie te krijgen. Met de hulp van een ander artsenteam leerde de coureur naar zijn lichaam te luisteren. Maar dat niet alleen, hij zou pas weer op de motor stappen als de medici dat oké vonden. Gezien de ernst van de blessure, had hij ook geen andere keus. Zo kon het zijn dat Márquez ook de twee eerste races van 2021 aan zich voorbij moest laten gaan. Maar voor de derde kreeg hij groen licht. En laat die nou juist plaatsvinden op het waarschijnlijk fysiek zwaarste circuit van de hele WK-cyclus. Daarbij kwam nog dat de Spanjaard nog nooit met een MotoGP-machine op het circuit van Portimão had gereden.

Het maakte de ‘comeback der comebacks’ er alleen nog maar spannender op. Zeker voor de persoon in kwestie, want die moest toch ook zijn twijfels en angst hebben. Hoe zou hij er niet alleen fysiek, maar ook mentaal voor staan? Dat hij op en top gemotiveerd was, was al bekend. Ook vertelde hij toch wel zenuwachtig te zijn, Maar dat Márquez de eerste training als derde zou afsluiten had niemand verwacht. Direct werd er weer ouderwets ‘geveegd’ met als hoogtepunt een prachtige ‘save’, zoals alleen Marc Marquez die kan maken. Waren we dan toch getuigen van een comebackwonder? Niet helemaal. Want hoewel hij op prachtige wijze via Q1 (na een lekker fel duel met zijn opvolger Joan Mir) toch in Q2 terecht kwam en zich als zesde voor de race kwalificeerde, was al duidelijk geworden dat de wil van de coureur veel groter was, dan de kracht die hij in zijn rechterarm had.

Het weerhield hem er niet van om zich in het begin van de race toch te bemoeien met de voorste plaatsen. Had hij dan helemaal geen angst? Blijkbaar niet. Door een gebrek aan spierkracht passeerde Marc Marquez uiteindelijk als zevende de finish op iets meer dan (slechts) dertien seconden van de winnaar. Eenmaal terug in zijn pitbox kwam de reactie op een lange, pijnlijke en vooral onzekere tijd. Want de immer zo hard ogende Marc Márquez liet zijn tranen de vrije loop. Dat hij weer gaat winnen lijkt zeker. De vraag is alleen wanneer. Het antwoord: als zijn rechterarm weer sterk genoeg is om de paardenkrachten van zijn Honda optimaal te kunnen mennen!

Weinig vergevingsgezind

Op dit moment is het Fabio Quartararo die wint. Net als tijdens de tweede race in Qatar wist de jonge Yamaha-coureur ook in Portugal een spannende wedstrijd op fraaie wijze naar zich toe te trekken. Uiteindelijk werd Pecco Bagnaia (Ducati), komend van de elfde plaats, knap tweede. Titelhouder Joan Mir (Suzuki) zette een negende startpositie om in de derde podiumplaats. Vlak hierachter volgden de sterk rijdende Franco Morbidelli (Yamaha), Brad Binder (KTM) en Aleix Espargaró (Aprilia).

Portimão is niet alleen een prachtig, maar ook weinig vergevingsgezind circuit. Dat leidde tot heel veel valpartijen en speelde met name Quartararo in de kaart. Want heel veel van zijn concurrenten gingen in de fout. Het begon al tijdens de training met Jorge Martin, die bij een gemene schuiver verschillende breuken in zijn rechterhand en voet opliep. In de race gingen vervolgens Jack Miller, Miguel Oliveira, Valentino Rossi, Alex Rins (de enige die lange tijd Quatararo kon volgen) en Johann Zarco onderuit. Maverick Viñales kwam na een slechte start niet verder dan de elfde plaats. Bij de Honda van Pol Espargaró raakte de achterrem defect. Zo werd Marc Márquez bij zijn comeback wel direct weer de best geklasseerde Honda-coureur.

De volgende confrontatie vindt in Jerez plaats. Fabio Quartararo won hier verleden jaar twee keer. Dat maakt hem dus andermaal tot de favoriet.

Eerste zege in Moto2 voor rookie Fernandez

Het is al vaker gezegd en geschreven. Met Sam Lowes is en blijft het een zaak van vallen en opstaan. Tijdens de eerste twee races van 2021 mocht de Engelsman niet alleen twee keer van pole position vertrekken en, ondanks tweemaal een val in de warm up, wist hij ze ook te winnen. Ook in Portugal stond Lowes op pole. Dit keer kwam hij niet in de warm-up ten val, maar in de eerste bocht van de wedstrijd (zie foto). Zo verspeelde hij direct al waardevolle WK-punten. Na een enerverende race ging de volle buit dit keer naar een indrukwekkende nieuwkomer in deze klasse, Raul Fernandez. De pas 20-jarige Spanjaard is het zoveelste talent dat uitkomt voor het Red Bull KTM Team van Aki Ajo. De Finse teammanager had heel wat te vieren in Portugal. Want na de successen van zijn coureurs in de Moto3, Pedro Acosta en Jaume Masia staan eerste en tweede in de WK-tussenstand van deze klasse, werd Remy Gardner achter Aron Canet derde in de Moto2-race. Met als gevolg dat door Gardner en Fernandez ook in deze categorie het tussenklassement wordt aangevoerd door twee Ajo-coureurs.

Na een hoopvol begin in Qatar werd de GP van Portugal voor Bo Bendsneyder er eentje om snel te vergeten. Tijdens de trainingen en kwalificatie wist de enige Nederlandse GP-coureur geen enkel vertrouwen in de voorkant van zijn Kalex te vinden. Al met al leverde hem dat slechts een 26e startplaats op. Hoewel het in de warm-up na een aantal wijzigingen bij de afstelling van de machine een stuk beter ging, kwam Bendsneyder op het circuit waar hij vijf maanden eerder nog als dertiende was gefinisht, in de zesde ronde op de twintigste plaats liggend ten val.

Quotes

Opnieuw hoogstandje Pedro Acosta in Moto3

Nadat hij tijdens de GP van Doha al geschiedenis had geschreven door als eerste coureur ooit na uit de pitstraat te hebben moeten starten toch nog de race wist te winnen, sloeg Pedro Acosta op het technisch moeilijke circuit van Portimão andermaal op indrukwekkende wijze toe. De pas 16-jarige KTM-rookie (#37) deed dat nu door in de laatste ronde Dennis Foggia (#7) op een snellere Honda toch nog te passeren en te winnen. Achter de Italiaan werd diens landgenoot Andrea Migno derde. Net als in de tweede race te Qatar ging Acosta’s Red Bull Ajo-teamgenoot Jaume Masia in de laatste ronde in de fout. Door een schuivertje geen podium, maar een negende plaats voor de Spanjaard. Desondanks klom hij in de titelstrijd achter Acosta toch naar de tweede plaats. Dat ging ten koste van Darren Binder. Dit keer was de Zuid Afrikaan één van de (vier) coureurs die voor straf uit de pitstraat moesten vertrekken. De Honda-rijder was echter lang niet in staat om het huzarenstukje van Acosta in Qatar te herhalen, want hij bleef steken op een puntloze twintigste positie.