MotoGP Phillip Island terugblik

Vorige week vroegen we redacteur Nick naar zijn voorspelling voor de MotoGP in Phillip Island:

_{“Regenraces zijn vaak enkel spannend door de waanzin die de chaos met zich meebrengt, maar Motegi afgelopen weekend bewees dat regen races dondersspannend kunnen zijn. Nou, Phillip Island is immer zo’n GP waar het weer meespeelt – en dan vooral de wind – en dit weekeinde lijkt niet anders te worden.}

_{Als we dan de kansen van de winnaars bekijken, moeten we concluderen dat het waarschijnlijk van de Honda’s moet komen. Rossi en Lorenzo wonnen er respectievelijk in 2014 en 2013, maar de meest recente YZR-M1 geeft niet het gewenste gevoel in natte omstandigheden die nodig zijn, zeker op een baan die dappere coureurs beloont van groot belang. En welke coureur heeft zowel lef tot en met en ook nog een Honda onder zijn kont? Kan er maar één zijn toch… Maar ja, met wisselende weersomstandigheden weet je het gewoon nooit! Een Australische variant van de race in Japan mag van mij trouwens ieder weekend wel op de buis. Nu alleen nog wat schappelijker uitzendtijden en je hoort mij niet meer.}

_{Vorig jaar was Bo’s eerste keer op Phillip Island en wat een veerkracht bleek de Rotterdammer te hebben. Een rode vlag volgde spoedig na een smerige crash van onder meer John McPhee. De race werd herstart, en dat doet iets met een coureur; het zet je of op scherp of op een zijspoor. Bendsneyder hield zijn kop erbij en pakte een prima tiende plaats, na de rode vlag situatie ingereden te zijn op P18. Kort om, ik denk dat Bo het wel eens aardig kon gaan doen. Het wordt wisselvallig, waardoor hij zijn uiterste best moet doen in de kwalificatie. Dan kan hij op zondag de pin eruit trekken.”}

We vroegen Nick naar een terugblik:

“Wat een race! Sodeju. De gehele top-5 zat van voor tot achter onder het rubber van hun concullega’s banden. Zelfs Rossi, die eerder behoorlijk kritisch was op agressief rijden van bijvoorbeeld Zarco, moest nu toegeven dat het erg leuk was – dat deze fysieke vorm van rijden er zelfs echt bij hoort. Uiteindelijk was het wel weer die voorspelde Márquez, die met een tegenvallende Dovi – wat heet, iedereen op een Ducati reed een weekend om te vergeten – en zowaar de twee Yamaha’s erbij op het podium. De cijfers vertellen bijna het gehele verhaal, zeker voor Zarco, die op een haar na het podium misliep. Liefst vijf verschillende kopmannen in 27 ronden, met liefst drie rijders met zeven ronden aan de leiding; Rossi, Zarco en Márquez. Het bewijst Zarco’s prima vorm, en dat hij nog naar het privateerspodium mocht is een pleister op de wonde. Belangrijkste wat we meenemen uit Australië is Márquez’ leiding; 33 punten los van Dovizioso, met nog vijftig punten te verdelen. Zelfs al slaat de Spanjaard de GP op Sepang over, dan hoeft hij maar zevende te worden op Valencia om die zesde wereldtitel te pakken. Reken er maar wel op dat Dovi er alles aan gaat doen om het kampioenschap zeker tot Spanje uit te stellen!

Bendsneyder dan, wat een desillusie bleek dat te zijn. Feitelijk was elke sessie die er niet per se toe deed een opsteker voor Bo; vijfde in de eerste vrije training, derde in de FP2 en twaalfde in de derde en laatste training. Toen de chrono tevoorschijn kwam viel Bo door de mand, met slechts plek negentien in de boeken tijdens de kwalificatie. Warm-up zondagochtend vervolgens? Gewoon de snelste, met ruim een tiende op de nummer twee. In de race had de Rotterdammer er vervolgens verdraaid veel moeite mee. Toen de rode vlag viel in ronde 15, reed Bo al even in niemandsland, dus ik verwacht niet dat hij er erg rouwig om was dat de race vervroegd eindigde.”

STAND IN HET WK

MotoGP

Moto2

Moto3

Foto: 2snap