Het mocht een hele grote verrassing heten. Want na de GP van de Americas stond er geen Marc Márquez op het podium. Dat had de grote favoriet aan zichzelf te danken. Dit omdat hij na vijf eerdere zeges in dit seizoen, twee GP-races en drie Sprints, op het door hem zo geliefde COTA-circuit door een stuurfout een nagenoeg zekere zesde achtereenvolgende overwinning vergooide. Lenovo Ducati-teamgenoot Pecco Bagnaia won in Austin voor Alex Márquez, die zo voor het eerst in zijn carrière de WK-strijd aanvoert.
Voor de twaalfde keer vond de Red Bull Grand Prix Of The Americas plaats. Dat gebeurt sinds 2013 op het bij Austin, de hoofdstad van de staat Texas, gelegen COTA-circuit. Oftewel het Circuit Of The Americas. De fantastische 5.513 meter lange baan werd ontworpen door Herman Tilke. De bekende Duitse circuitontwerper werd daarbij van raad voorzien door de Texaanse racelegende en 500cc-wereldkampioen van 1993 Kevin Schwantz. Het COTA-circuit geldt als de technisch moeilijkste en fysiek zwaarste van de 22 banen waar dit seizoen om wereldkampioenschapspunten wordt gestreden. Gesproken wordt over een soort rollercoaster c.q. achtbaan, met niet alleen heel langzame bochten maar ook met heel snelle en zeer uitdagende bochtencombinaties. En dan ook nog eens met de nodige hoogteverschillen. Oftewel een circuit waar een MotoGP-machine helemaal tot zijn recht komt en voor de coureurs de ultieme uitdaging vormt om er onder de gegeven omstandigheden mee tot op de grens te gaan. En er ook wel eens over…
Heel herkenbare facetten van het indrukwekkende racecomplex zijn ook de imposante uitkijktoren en de twee reusachtige vlaggen: die van Texas en de ‘Stars and Stripes’ van de Verenigde Staten. De aard van de baan zorgt ervoor dat hier het kaf van het koren wordt gescheiden en zo de grootste racetalenten boven komen drijven. Dat geldt in de eerste plaats voor Marc Márquez. In 2013, toen er voor het eerst op het in 2012 geopende circuit een MotoGP-race plaatsvond, zorgde de toen pas 20-jarige Spanjaard voor een sensatie door er zijn eerste zege in de voor hem nieuwe klasse te behalen. En dat bij zijn pas tweede MotoGP-
optreden. Sindsdien mag Marc Márquez zich de jongste GP-winnaar in de koningsklasse noemen. Maar dat niet alleen. Na zijn zege in 2013 werd de reeks direct voortgezet, want er volgden achter elkaar nog vijf MotoGP-overwinningen en een laatste in 2021. Met zeven zeges in de meest prestigieuze wegracecategorie mag Marc zich dan ook ‘The King of COTA’ noemen.
Maar de achtvoudig wereldkampioen is niet de enige coureur die uitzonderlijke dingen op het Texaanse circuit heeft laten zien. Dat geldt ook voor Alex Rins. Deze Spanjaard is namelijk tot nu toe de enige rijder, die in Austin in alle drie klassen wist te winnen. Hij deed dat in 2013 in de Moto3. In 2016 in de Moto2 en in 2019 en 2023 in de MotoGP. In totaal stond Rins er zelfs zes keer op het podium, want hij werd in 2015 derde in de Moto2-race en in 2022 tweede in de MotoGP. De eerste twee MotoGP-podiumplaatsen behaalde de Spanjaard met Suzuki. De laatste, in 2023, met Honda. Eerder dat weekend was hij achter Pecco Bagnaia (Ducati) ook al als tweede in de Sprint geëindigd. Maar opvallend is dat zowel Rins als Honda hierna tot nu toe geen enkele zege meer heeft weten te behalen.
Een andere ‘COTA-expert’ mag ook genoemd worden: Maverick Viñales. Deze Spaanse coureur werd er namelijk in 2013 tweede in de Moto3 (achter Alex Rins), won er een jaar later de Moto2-wedstrijd en werd in 2018 achter Marc Márquez tweede in de MotoGP. In 2024 zorgde Viñales in Austin voor een grote verrassing door op een Aprilia op sensationele wijze niet alleen de pole te pakken (met een nieuw absoluut ronde-
record), maar ook de Sprint en de GP-race te winnen. Bovendien vestigde hij in die race ook nog eens een ronderecord. En het frappante is dat Aprilia en Viñales hierna geen enkele Grand Prix meer hebben weten te winnen.
Dat er buiten Marc Márquez wel meer grote talenten op het Circuit Of The Americas komen bovendrijven is het geval met Pedro Acosta. Want hij won er in 2023 op 18-jarige leeftijd al de Moto2. En afgelopen jaar scoorde de jonge Spanjaard er bij zijn derde MotoGP-optreden een vierde (in de Sprint) en een tweede (in de GP-race) plaats. Nog steeds is dat het beste MotoGP-weekend van de KTM-coureur.
Huizenhoge favoriet
Dit jaar was de verwachting niet dat Alex Rins of Maverick Viñales de Red Bull Grand Prix Of The Americas zou gaan winnen. Daar zijn hun huidige machines, respectievelijk een Yamaha en een KTM, nog niet goed genoeg voor. Na zijn toch teleurstellende optredens tijdens de eerste twee GP’s van dit seizoen, behoorde ook Pedro Acosta niet tot de favorieten. Dat gold wel voor Marc Márquez. En wel als huizenhoge favoriet. Dat kwam niet alleen door de prestaties die hij in het verleden op zijn favoriete circuit leverde, maar vooral ook wat hij tot nu toe in dit seizoen liet zien. Als kersverse Ducati-fabriekscoureur was hij nog ongeslagen. Voor aanvang van deze Grand Prix verklaarde de oudste Márquez voor overschatting te zullen waken. Maar Marc zou Marc niet zijn als dit toch zou gaan gebeuren. Het begon al in FP1 toen zesvoudig MotoGP-wereldkampioen op een kletsnatte baan totaal onnodig van zijn machine vloog. Wonder boven wonder kwam hij er ongeschonden mee weg. Wel was zo zijn eerste crash als Ducati- fabriekscoureur een feit. Vervolgens realiseerde de geregeld onberekenbare coureur met een tijd van 2.01,088 minuut wel weer de pole position. In de Sprint had MM93 vervolgens het geluk dat hij tijdens een fel gevecht om de leiding met Pecco Bagnaia en zijn broer Alex niet onderuitging. Na een gigantische ‘slide’ kreeg hij zijn machine weer onder controle zoals alleen Marc Márquez dat kan. Al met al leverde het hem zijn vijfde zege in dit seizoen op en behield hij dus zijn ongeslagen status. Niemand twijfelde eraan dat dit ook in de GP-race zou gaan gebeuren. Maar hoe anders zou dit gaan verlopen.
Omdat het op zondag in Austin begon te regenen, veranderden de omstandigheden compleet. De zaak werd nog gecompliceerder toen Pluvius zijn werk staakte en de baan snel opdroogde. En dat met alle MotoGP-coureurs op de grid. Op drie rijders na, Enea Bastianini, Brad Binder en Ai Ogura, stond iedereen op regenbanden. Maar al snel bleek dat dit niet de juiste keuze was. Vervolgens was het opnieuw Marc Márquez die de hoofdrol voor zich opeiste. De Spanjaard bleek de wedstrijdregels perfect te kennen, want hij sprong bewust en op het juiste moment van zijn machine om naar zijn pitbox te rennen en daar over te stappen op zijn ‘droogweer’ Ducati. Om vervolgens uit de pitstraat te gaan starten. Zover kwam het niet, omdat het halve veld het voorbeeld van Márquez volgde. De hierdoor ontstane chaos was vervolgens voor de wedstrijdleiding aanleiding om de startprocedure af te breken. Dit vanwege de veiligheid omdat er overal in de pitstraat mensen liepen en machines stonden. Al met al volgde er een nieuwe, nu versnelde, startprocedure waarin alle rijders op slickbanden vertrokken en werden de eerdergenoemde drie coureurs zo niet beloond voor het maken van de juiste bandenkeuze.
Totaal onverwacht
Ondanks alle hectiek was het opnieuw en juist Marc Márquez die het hoofd het koelst had gehouden. Hij was het namelijk die ook nu weer het heft in handen nam en al snel een kleine voorsprong nam op zijn twee grootste concurrenten: Pecco Bagnaia en broer Alex Márquez. In de negende ronde bedroeg zijn voorsprong 2,2 seconden en leek de oudste van de twee Márquez-broers alles onder controle te hebben. Leek… want totaal onverwacht (en opnieuw onnodig) schoof hij onderuit en waren we weer eens getuigen van de uitersten van MM93. Een duidelijke stuurfout was de oorzaak van zijn eerste val in een race in dit seizoen. De Ducati-coureur sneed namelijk een bocht verkeerd aan en kwam zo te veel op de nog natte kerbstones. Met alle gevolgen van dien. Márquez pakte zijn machine nog wel weer op en reed nog een aantal ronden. Maar een afgebroken voetsteun zorgde ervoor dat hij toch vroegtijdig de pit op moest zoeken. Zo erfde Pecco Bagnaia de eerste plaats van zijn teamgenoot.
De Italiaan zat in Austin duidelijk beter in zijn vel dan bij de eerste twee GP’s van 2025. Zo pakte hij er niet alleen 25 heel belangrijke WK-punten, maar scoorde Bagnaia ook zijn eerste GP-overwinning op het COTA-circuit. Tevens de eerste van het Ducati-fabrieksteam. Dit keer was Alex Márquez niet in staat om de tweevoudig MotoGP-wereldkampioen achter zich te houden. Maar met zijn zesde tweede plaats in evenzoveel wedstrijden staat de vier jaar jongere broer van Marc wel voor het eerst in zijn MotoGP-carrière op kop in de titelstrijd. En dat terwijl ‘Mister P2’, zoals hij nu ook al wordt genoemd, nog nooit een race in de koningsklasse heeft weten winnen. Ja, en wie had deze (voorlopige?) wisseling van de wacht voor mogelijk gehouden.
Ondanks de val van Marc Márquez en – de imponerende MotoGP-debutant – Fermin Aldeguer, bleef de Ducati-dominantie ook in Austin intact. Want na in de Sprint de eerste vijf plaatsen te hebben gepakt, zorgden de VR46-coureurs Fabio Di Giannantonio en Franco Morbidelli er in de GP-race voor dat de eerste vier posities voor het Italiaanse merk werden veiliggesteld. Niet alleen Marc Márquez en Fermin Aldeguer gingen in deze chaotische race onderuit. Dat deden ook Pedro Acosta, Joan Mir en Johann Zarco. Omdat Brad Binder uitviel met een kapotte machine, kende KTM andermaal een slecht GP-weekend. En Alex Rins (twaalfde) en Maverick Viñales (veertiende) konden niet zo schitteren zoals ze in het verleden in Austin hadden gedaan.
Na deze tumultueuze Grand Prix staat die van Qatar op het programma. En dit is nu juist één van de favoriete circuits van Pecco Bagnaia. Weet de Italiaan hier voor het eerst zijn teamgenoot Marc Márquez in een rechtstreeks duel te verslaan? Of is het Alex Márquez, die er weer voor een verrassing zorgt? En een van de andere vele vragen is nog: gaat regerend wereldkampioen Jorge Martin er zijn racerentree maken?
