Pole-position, winst in de Sprint en in de Grand Prix, plus twee nieuwe ronderecords, Maverick Viñales domineerde op ongekende wijze op het ‘Circuit of the Americas’. Zo zag de Aprilia-coureur een voor onmogelijk gehouden ‘American Dream’ realiteit worden. Rookie Pedro Acosta (GasGas) verblufte andermaal iedereen en Jorge Martin (Ducati) bouwde ondanks het feit dat hij in de GP niet op het podium stond, zijn WK-leiding uit.
Het grote nieuws voorafgaande aan de Red Bull Grand Prix of the Americas was natuurlijk de overname door Liberty Media van 86% van de aandelen in Dorna Sport voor een bedrag van maar liefst 4,2 miljard euro. Het Amerikaanse bedrijf is sinds 2017 reeds eigenaar van de commerciële rechten van de Formule 1. Het huidige management van Dorna Sport, beter gezegd de familie Ezpeleta, behoudt de overige 14%. De eerste reacties op de overname waren grotendeels positief omdat Liberty Media heeft laten zien wat ze binnen zeven jaar met de Formule heeft weten te bereiken. En dan vooral in Amerika. De bedoeling is dat dit ook met de MotoGP gaat gebeuren. In de eerste plaats in het land van de onbegrensde mogelijkheden. Want de laatste Amerikaanse GP-winnaar stamt alweer uit 2011 (Ben Spies in Assen) en de laatste MotoGP-wereldkampioen uit 2006 (Nicky Hayden). En opvolgers zijn nog niet in zicht.
Voorlopig blijft Dorna Sport met Carlos Ezpeleta (Chief Executive Officer), diens zoon Carlos (Chief Sporting Officer), Enrique Aldama (Chief Operating & Financial Officer) en Dan Rossomondo (Chief Commercial Officer) verantwoordelijk voor de dagelijkse gang van zaken (uitvoering) van de Grands Prix. Laatstgenoemde Amerikaan trad in 2023 in dienst van het Spaanse bedrijf. De Amerikaanse invloed binnen Dorna en de GP-racerij werd daarop nog vergroot door op het einde van het vorige seizoen de startplaatsen van het CryptoDATA RNF MotoGP-team, het satellietteam van Aprilia, over te hevelen naar het Amerikaanse Trackhouse Racing. In eigen land bekend van de in de USA zeer populaire NASCAR-autoracerij waarin het team zeer succesvol is.
MotoGP Portugal 2024: Jorge Martin draait de rollen om
In de week dat notabene de eerste Amerikaanse GP-winnaar (Finland 1976), Pat Hennen, op 70-jarige leeftijd overleed, gaf Carmelo Ezpeleta een toelichting op de overname door de Amerikanen. De Spanjaard, die sinds 1992 de baas van de MotoGP is, verwacht niet dat er op korte termijn grote veranderingen plaats zullen gaan vinden. Dit omdat de meeste contracten met de circuits lopen tot minimaal 2027. Dat geldt ook voor de contracten met de fabrikanten en de IRTA. Het aantal GP’s per seizoen blijft maximaal 22 en er zal vanwege de veiligheid niet op stratencircuits gereden gaan worden, zoals in de F1 wel het geval is. Wel ligt het voor de hand, dat er (weer) meer races op Amerikaanse bodem plaats zullen vinden. Dit zal dan in de eerste plaats ten koste gaan van de vijf die er nu op het Iberisch schiereiland worden gehouden. Voor de Amerikanen kan wat de MotoGP betreft ‘The American Dream’ van start gaan!
Opvallende feiten
Een blik in het verleden van de Amerikaanse GP-historie levert een aantal opvallende feiten op. Terwijl de motorwegracerij de status van ‘wereldkampioenschap’ reeds in 1949 kreeg, duurde het tot 1964 voordat de eerste Grand Prix op Amerikaanse bodem plaats vond. Dat was in Daytona en de 500cc-race werd gewonnen door de Engelsman Mike Hailwood op MV Agusta. Een jaar daarna gebeurde dit nogmaals. Hoewel de 200 miles race van Daytona daarna tot een heel groot en internationaal snelheidsevenement uitgroeide, duurde het tot 1988 voordat de GP-coureurs weer in Amerika om WK-punten streden. Dat gebeurde in Laguna Seca. Het was midden in de periode dat Amerikaanse coureurs de koningen van de koningsklasse waren. Van Kenny Roberts sr. als eerste 500cc-wereldkampioen in 1978 tot Freddie Spencer (ook nog in de 250cc), Eddie Lawson, John Kocinski (250cc), Wayne Rainey, Kevin Schwantz, Kenny Roberts jr. en tot nu toe als laatste, in 2006, Nicky Hayden. Of te wel acht USA-rijders die in totaal zeventien titels wisten te veroveren. Vijftien in de 500cc/MotoGP en twee in de 250cc.
Ondanks deze indrukwekkende successen werd het racen op motoren tot nu toe nooit een grote populaire volkssport in de Verenigde Staten. Dat gold ook voor de Grands Prix. Toch waren er jaren dat er twee GP’s op Amerikaanse bodem plaatsvonden. Dat was het geval van 2008 t/m 2015 en in eerste instantie gebeurde dat in Laguna Seca (15 GP’s in totaal) en Indianapolis (8 GP’s in totaal). En dat terwijl laatstgenoemd circuit toch als het bolwerk van de Amerikaanse autosport (Indy 500) gold en geldt. Mede omdat genoemde circuits te gevaarlijk werden bevonden voor de motorcoureurs en er geen promotors konden worden gevonden, verhuisde de Amerikaanse GP in 2013 naar het nieuwe Circuits of the Americas (COTA) in Austin, Texas. Hier vond dit jaar alweer de elfde aflevering plaats.
Viñales steelt de show
Grote vraag was natuurlijk wat Marc Márquez als zevenvoudig winnaar (op Honda) van de eerste acht GP’s op dit circuit zou gaan doen bij zijn debuut als Ducati-coureur. Op één van zijn favoriete banen mocht de Spanjaard dit keer als derde van de eerste startrij vertrekken. Nadat Márquez als sterke tweede in de Sprint was geëindigd, leek hij in de GP-race klaar te zijn voor inderdaad zijn eerste Ducati-zege. Maar net nadat hij na een aantal spectaculaire duels halverwege de wedstrijd de eerste plaats van de opnieuw verbluffend acterende Pedro Acosta had overgenomen, schoof de Gresini-rijder tot ontzetting van de Amerikaanse fans onderuit.
Uiteindelijk waren het echter niet Acosta en Márquez die de show op COTA stalen. Dat deed Maverick Viñales. Eerst pakte de Aprilia-coureur na het rijden van een absoluut ronderecord (2.00,864 min.) de pole-position. Vervolgens won hij de Sprint. En wat de 29-jarige Spanjaard in de Grand Prix presteerde, was helemaal fenomenaal. Door in het gedrang in de eerste, meer dan haakse, bocht te geraken viel hij terug naar de negende plaats. Vervolgens knokte Viñales zich via een spectaculaire inhaalrace, waarbij hij ook het ronderecord op zijn naam schreef, terug naar een spectaculaire overwinning. Zijn laatste zege dateerde alweer uit 2021. Hij won toen in Qatar op een Yamaha. Omdat hij zijn eerste MotoGP-zege op een Suzuki behaalde, dat was in 2016 in Groot-Brittannië, is Viñales nu de eerste MotoGP-coureur die op drie verschillende merken een Grand Prix heeft weten te winnen.
Klein gaatje
Lange tijd was er in deze USA-GP de kans dat Pedro Acosta Marc Márquez als jongste winnaar in de koningsklasse (500cc/MotoGP) zou gaan aflossen. Op het moment dat hij ‘slechts’ 19 jaar en 325 dagen oud was, bond de jongeling op onbevangen wijze de strijd aan met gevestigde namen als Marc Márquez, Jorge Martin, Pecco Bagnaia, Enea Bastianini en Maverick Viñales. Ook toen hij door laatstgenoemde van de eerste plaats was verdrongen, gaf hij zich niet zomaar gewonnen. Uiteindelijk bleek de Aprilia-coureur net iets sneller en zeker ervarener te zijn. Zo kon die tegen het einde van een prachtige race vol duels een klein gaatje slaan.
Dit keer moesten Bagnaia en Martin (beiden Ducati) zich tevreden stellen met een bijrol. Laatstgenoemde was tijdens Q2 twee keer ten val gekomen, omdat hij te veel wilde. Desalniettemin mocht de Pramac-coureur toch nog van de zesde startplaats vertrekken. Daarna was Martin in de Sprint tevreden met de derde plaats. Dat was hij niet met zijn vierde positie in de GP-race. Lange tijd streed hij om de eerste plaats. Maar het feit dat Martin voor de zachte achterband had gekozen – Viñales en Acosta kozen voor de medium versie – zorgde ervoor, dat Martin in de tweede helft van de race te veel risico’s moest nemen. Nadat hij ook nog was gepasseerd door Enea Bastianini besloot de WK-koploper te kiezen voor een ‘veilige’ vierde plaats en zo dertien kostbare punten. Ook al omdat zijn grote rivaal Pecco Bagnaia (in de Sprint een probleem met zijn achterband en in de GP-race last van chatter) met een achtste en een vijfde plaats nog meer punten liet liggen dan hij deed. Zo vergrootte Martin dan toch nog zijn voorsprong in de WK-tussenstand van 18 naar 21 punten. Daarin staat Bastianini nu tweede en is Viñales door zijn dubbelzege opgeklommen naar de derde plaats.
Zeven coureurs onderuit
Terwijl Brad Binder (KTM) na een motorcross ongeluk niet helemaal fit was, gingen in de GP-race maar liefst zeven coureurs onderuit. Onder wie drie van de vier Honda-rijders (Luca Marini finishte als zestiende) en de winnaar van verleden jaar Alex Rins. Toen op Honda, nu op Yamaha. Zo werd Fabio Quartararo als twaalfde de enige geklasseerde rijder van laatstgenoemde merk. Inmiddels heeft de Fransman dan toch zijn contract met Yamaha verlengd. Nu moet er nog een satellietteam worden gevonden. Dat wordt de laatste klus van Lin Jarvis. Want de Engelsman, die aan zijn 26e jaar als Managing Director van Yamaha Racing bezig is, heeft laten weten dat hij na dit seizoen terugtreedt.
De volgende Grand Prix vindt van 27 t/m 29 april plaats in het Spaanse Jerez.
Foto’s: MotoGP.com en ANP
MotoGP Amerika 2024 uitslagen
| Sprint Amerika |
| 1. Maverick Vinãles (E), Aprilia, 20.27,825; 2. Marc Márquez (E), Ducati, +2,294; 3. Jorge Martin (E), Ducati, +4,399; 4. Pedro Acosta (E), GasGas, +6,480; 5. Aleix Espargaró (E), Aprilia, +6,657; 6. Enea Bastianini (I), Ducati, +8,621; 7. Jack Miller (AUS), KTM, +9,237; 8. Francesco Bagnaia (I), Ducati, +9,349; 9. Raul Fernandez (E), Aprilia, +9,637. |
- 10 ronden = 55,13 KM
- Racegemiddelde winnaar: 161,6 km/u.
| MotoGP Amerika |
| 1. Viñales, 41.09,503; 2. Acosta, +1,728; 3. Bastianini, +2,703; 4. Martin, +4,690; 5. Bagnaia, +7,392; 6. Fabio Di Giannantonio (I), Ducati, +9,980; 7. Espargaró, +12,208; 8. Marco Bezzecchi (I), Ducati, +13,343; 9. Brad Binder (SA), KTM, +14,931; 10. Raul Fernandez, +16,656; 11. Miguel Oliveira (P), Aprilia, +18,542; 12. Fabio Quartararo (F), Yamaha, +22,899; 13. Miller, +24,011; 14. Augusto Fernandez (E), KTM, +27,652; 15. Alex Márquez (E), Ducati, +32,855. |
- 20 ronden = 110,26 KM
- Racegemiddelde winnaar: 160,7 km/u
- Snelste ronde (14e): Viñales, 2.02,575 = 161,9 km/u (record)
Stand MotoGP na 6 races
| Positie | Coureur | Team | Punten |
|---|---|---|---|
| 1 | Jorge Martin (E) | Ducati | 80 |
| 2 | Enea Bastianini (I) | Ducati | 59 |
| 3 | Maverick Viñales (E) | Aprilia | 56 |
| 4 | Pedro Acosta (E) | GasGas | 54 |
| 5 | Francesco Bagnaia (I) | Ducati | 50 |
| 6 | Brad Binder (SA) | KTM | 49 |
| 7 | Aleix Espargaró (E) | Aprilia | 39 |
| 8 | Marc Márquez (E) | Ducati | 36 |
| 9 | Fabio Di Giannantonio (I) | Ducati | 25 |
| 10 | Jack Miller (AUS) | KTM | 22 |
| 11 | Marco Bezzecchi (I) | Ducati | 20 |
| 12 | Fabio Quartararo (F) | Yamaha | 19 |
| 13 | Alex Márquez (E) | Ducati | 14 |
| 14 | Miguel Oliveira (P) | Aprilia | 13 |
| 15 | Raul Fernandez (E) | Aprilia | 7 |
