Collin Veijer heeft de Nederlandse en internationale motorsportwereld verrast met zijn uitstekende prestaties in zijn debuutjaar in de grand prix. De 18-jarige Staphorster eindigde met een GP-zege, twee pole positions en twee podiumplaatsen op een zevende plaats in de eindstand. MOTO73 analyseertde met Veijer zijn seizoen en legde hem voorafgaand aan de laatste race in Valencia zeven stellingen voor.
Ik heb mijzelf verrast in de tweede seizoenshelft
‘Op sommige punten wel en sommige niet. Ik wist dat we het in de tweede seizoenhelft nog beter konden doen dan in het eerste deel, toen we ook al een aantal top-tien klasseringen hadden behaald. Ik had alleen niet verwacht dat ik dit jaar al een grand prix zou winnen.’
Wat was de sleutel tot het succes? ‘Ik denk vertrouwen. Daarnaast zijn we de hele zomerstop hard blijven werken. Het gevoel met de motor werd steeds beter. Direct na de zomerstop op Silverstone lukte het mij om vanaf een twintigste plaats helemaal door de voorste groep te rijden. Het inhalen ging steeds makkelijker. Dat geeft een boost en vanaf dat moment werd het ook steeds makkelijker om rijders in te halen.’
Je koos je eigen plan in de trainingen door veel alleen te rijden. Waarom deed je dat? ‘Dat hebben we aan het begin van het seizoen met het team zo besproken. Zij vinden het belangrijk om het op deze wijze te doen. Wanneer je in de trainingen telkens een groepje opzoekt, dan bouw je weinig eigen snelheid op. Vanaf het begin van het jaar heb ik in de trainingen mijn eigen tempo opgebouwd en dan in de kwalificatie met Ayumu (Sasaki – teamgenoot) samengewerkt. Dit zorgde er wel eens voor dat ik er in de trainingen niet altijd goed bij stond. Natuurlijk is dat wel eens lastig, maar we wisten vaak wel dat ik alleen snelheid had en dat zag je vaak in de races terug.’
Het racen en leven in de grand prix-wereld is heel anders dan ik vooraf had gedacht
‘Nee niet echt anders. Het reizen is veel meer geworden, maar dat wisten we van tevoren. Het reizen is ook erg leuk. We hebben met het team veel mooie dingen meegemaakt. Ik vond zelf, denk ik India, de bijzonderste grand prix om mee te maken. De cultuur daar is compleet anders, totaal niet te vergelijken met Nederland of Europa. Wat circuits betreft vond ik Amerika en Argentinië ook erg mooi qua layout. Ik ben dit jaar op heel veel plekken geweest waar ik nog niet had gereden. Het racen voor een grand prix-team is anders dan in het Spaanse of Italiaanse kampioenschap. Op de baan merk je er niet zo veel van, behalve dat het niveau een stuk hoger ligt. Iedereen gaat hier hard. De professionaliteit en manier van werken in de box is wel anders.’
Je bent gedurende het jaar bijna constant in Spanje om te trainen. Hoe is dat? ‘In Spanje heb ik veel meer mogelijkheden om te trainen dan in Nederland. Na de laatste race in Valencia blijf ik in Spanje om door te kunnen trainen, tot een paar dagen voor kerst. Dan ben ik een periode in Nederland voordat ik mij in Spanje weer ga voorbereiden op de start van het nieuwe seizoen. Natuurlijk mis ik mijn familie en vrienden thuis wel eens. Maar we hebben een doel om te slagen in de Grand Prix en dan hoort dit erbij.’
Ik had anders gereden in Maleisië als het incident met Sasaki in India niet was gebeurd
‘Nee, niet echt. Ik heb Ayumu de kans gegeven in de laatste ronde. Hij kon mij op meerdere plekken voorbij, maar hij pakte zijn kans niet. Het was geweldig om te winnen in Maleisië, maar als Ayumu had gewonnen en ik een podium had gepakt, was het ook helemaal goed geweest.’
Heeft het team er na Maleisië met jou en Sasaki over gesproken? ‘Het team heeft gevraagd of ik Ayumu in Qatar en als het nodig zou zijn in Valencia wilde helpen. Dat was voor mij geen probleem. Voor mij was het seizoen toch al geslaagd. Ik heb in Qatar geprobeerd om Ayumu zo goed mogelijk te helpen. Dat heeft er ook wel voor gezorgd dat ik de focus op mijn eigen rijden een beetje verloor.
In Qatar was veel te doen om de inhaalacties van Jaume Masia en zijn teammaat Adrian Fernandez op Sasaki. Hoe heb jij daarnaar gekeken? ‘Ik heb het allemaal zien gebeuren. Ik zag dat Masia twee keer met Ayumu wijd ging. De tweede keer dat het gebeurde, kwam Masia naast mij weer de baan op. Ik gaf hem toen ook een duwtje op het rechte stuk om te laten zien dat zijn acties op het randje waren. Ik heb daar op X (voorheen Twitter) na afloop heel veel reacties op gekregen van Spanjaarden en in mijn Instagram inbox stonden een aantal minder leuke berichten. Dat is ook een groot verschil nu je in de grand prix rijdt, alles wordt gezien en uitvergroot. Ik heb geprobeerd om Ayumu te helpen, maar wel op een eerlijke manier. De acties van Masia en Fernandez waren niet over het randje, maar waren zeker op het randje. Het was duidelijk dat ze Ayumu expres opzochten. Dat is niet de manier waarop ik het zou willen doen.’
Een grand prix-winnaar zijn voelt anders dan ik had verwacht
‘Nee, eigenlijk voelt het wel hetzelfde als toen ik in de Red Bull Rookies Cup of Junior GP won. Natuurlijk is dit wel een grand prix-overwinning en iets speciaals. Maar het is uiteindelijk ook waarvoor je werkt en waarvoor je hier bent. Ik heb ook ontzettend veel reacties en berichten gekregen. Dat zie ik natuurlijk wel en dat is bijzonder.
Wist je dat het 33 jaar geleden was dat er een Nederlander een grand prix had gewonnen? ‘Nee, ik had geen idee. Carlos Ezpeleta (Dorna) vertelde mij dat net voordat we het podium op gingen.’
Was je ook bezig met je positie in het kampioenschap? ‘Dit jaar heb ik daar haast niet naar gekeken. Het doel vooraf was om rookie of the year te worden. Maar (David) Alonso heeft het super gedaan en daardoor was dit al snel niet meer mogelijk. Nu zijn we de tweede nieuwkomer geworden voor onder andere (José Antonio) Rueda, die het ook erg goed heeft gedaan. Maar mijn debuutjaar voelde al geslaagd toen ik in Thailand op het podium stond. De overwinning in Maleisië maakte het seizoen extra mooi.’
Zonder het succes in de tweede seizoenshelft had mijn GP-toekomst er onzeker uitgezien.
‘De goede resultaten hebben zeker geholpen, maar in de eerste helft van het seizoen was ik ook al telkens aan het verbeteren. Het is mooi dat we volgend jaar door kunnen gaan met hetzelfde team, want we zijn zeker nog niet klaar in de grand prix.
Je vader is altijd bij jou. Hoe belangrijk is zijn rol? ‘Belangrijk. Hij is er altijd om mij te helpen en bij te staan waar nodig. Daarnaast is onze klik met het team ook heel goed. Gewoon de combinatie van alle mensen zorgen ervoor dat je kan presteren en dat het steeds beter gaat’
En heb je dan ook altijd contact met je moeder na een race? ‘Ja, we hebben gedurende het raceweekend wel regelmatig contact. Alleen is het wel zo dat zij mij vaker belt dan andersom, haha..’
Jouw fysieke trainer Stef Raben uit Staphorst was tijdens de zege in Maleisië. Wat is zijn rol in zo’n weekend? ‘Niet zozeer op het gebied van het racen zelf, maar vooral alles eromheen. Hij kijkt naar mijn manier van trainen, reacties, voorbereiding, voeding en emoties. In de sport zijn alle punten bij elkaar belangrijk om te kunnen presteren.’
Ik vind het lastig om negatieve reacties over mijzelf te lezen.
‘Het maakt mij niet zo heel veel uit. Je leest het wel eens, zoals na Qatar toen ik Masia een duwtje had gegeven. Soms verbaas ik mij er wel eens over wat iemand schrijft. Maar goed, ik race in de grand prix en zij zitten te typen op de telefoon. Dat is wel een heel groot verschil. Je moet ook gewoon zorgen dat je je er niet aan gaat storen. Heb je zelf veel tijd nodig om een mindere race te verwerken? ‘Dat valt eigenlijk wel mee. Eerst moet na de race de adrenaline even zakken, maar ik kan een race redelijk snel van mij afzetten. We kijken naar wat er niet goed is gegaan in de race en proberen daarvan te leren.’
Ik zie mijzelf in 2024 als kopman van Liqui Moly Husqvarna Intact GP.
‘Nee, ik ben ook volgend jaar tweede rijder. Tatsuki Suzuki (volgend jaar nieuw in het team) wordt de eerste rijder. Dat heeft Peter (Öttl – teammanager) ook zo aan mij uitgelegd, dat Suzuki gezien zijn ervaring de druk heeft van eerste rijder. Maar het maakt verder geen verschil in de manier hoe ze met ons omgaan of werken. En het betekent ook niet dat ik niet hoef te presteren.’
Heb je al contact met hem gehad? ‘Nee, ik ken hem niet en we hebben elkaar nog niet gesproken. Ik hoop dat we elkaar kunnen helpen, net als ik afgelopen jaar samen met Ayumu heb gedaan. Daarnaast ben ik ben benieuwd hoe snel Suzuki zich kan aanpassen aan de Husqvarna. Gezien het afgelopen seizoen denk ik zeker dat ik aan het begin van het seizoen sneller zal zijn en ik ga er ook voor om dat zo te houden.’
Zie jij jezelf als een kampioenskandidaat voor 2024? ‘Dat is moeilijk om te zeggen. Natuurlijk wil ik vooraan meedoen en ik denk dat dat ook kan. Ik denk dat je pas echt kampioenskandidaten kan aanwijzen als de tests en de eerste races zijn geweest.’
Je hebt al vrij vroeg je Moto3-contract verlengd. Gezien hoe goed het later in het seizoen is gegaan, had je dan liever niet nu al naar de Moto2 gewild? ‘Ik denk dat de stap naar de Moto2 voor mij nog te vroeg is. Ik wil mij volgend jaar nog verder doorontwikkelen in de Moto3. We moeten eerst zien hoe dat gaat en misschien is het dan in 2025 een optie om de overstap naar de Moto2 te maken.’
Foto’s: Henk Keulemans, Teams
