Terwijl David Alonso het ene na het andere record in de Moto3 aan flarden reed en overtuigend wereldkampioen werd, beleefde Collin Veijer een ongekend goed seizoen vanuit Nederlands perspectief. De coureur uit Staphorst eindigde met negen podiumplaatsen en één overwinning als derde in het wereldkampioenschap. Veijer is de eerste Nederlander in 33 jaar die in de top-vijf van een Grand Prix-klasse is geëindigd.
Met een voorsprong van 165 punten in de eindstand twijfelt niemand eraan of David Alonso de terechte Moto3-wereldkampioen is. De 18-jarige coureur won veertien van de twintig races, waaronder de laatste zeven op rij. Statistieken waar zelfs Valentino Rossi en Marc Márquez niet of nauwelijks aan konden tippen toen zij deelnamen aan de lichtste Grand Prix-klasse. Alonso kroonde zichzelf in zijn tweede Grand Prix-seizoen tot de meest succesvolle Moto3-coureur aller tijden. De Colombiaan is zo’n talent die maar eens per decennia – of misschien nog wel minder vaak – voorkomt. Toch was er een korte periode in het Moto3-seizoen waarin Collin Veijer praktisch net zo sterk was als Alonso. Na zijn sterke slot in het debuutseizoen 2023 werd de Nederlander als één van de titelkandidaten voor 2024 bestempeld. Veijer had de Nederlandse fans weer laten juichen met een Grand Prix-zege in Maleisië, maar ook zijn podiumplaats in Thailand en de twee polepositions hadden ‘wij’ al heel lang niet meer meegemaakt in de Grand Prix wegrace. Naast Veijer en Alonso werden Daniel Holgado en Ivan Ortolá vooraf ook getipt als titelkandidaten. David Muñoz en José Antonio Rueda werden gezien als outsiders met daarnaast Angel Piqueras – die overtuigend Red Bull Rookies Cup kampioen was geworden – als interessante nieuwkomer. In de praktijk verliep het Moto3-seizoen 2024 grotendeels zoals voorspeld en zonder grote verrassingen, behalve dan de overweldigende dominantie van Alonso.
Constant voorin
Veijer begon met een vijfde en zesde plaats in Qatar en Portugal. Niet slecht, maar de verwachtingen lagen gezien zijn sterke voorseizoen zelfs nog wat hoger. Alonso en Holgado wonnen de openingsraces. Tijdens de derde race in Amerika liet de Staphorster zich voor het eerst echt zien. Hij reed op een tweede plaats en was in de achtervolging op leider – en uiteindelijke winnaar – Alonso toen hij ten val kwam. Een dure fout, die hem qua puntenverlies in de eerste seizoenshelft zou achtervolgen. Maar dat Veijer in vorm was liet hij tijdens de volgende Grand Prix in Jerez zien. Alonso kwam in de openingsronde ten val. Veijer profiteerde optimaal en na een geweldig optreden pakte hij zijn tweede Grand Prix-zege. Er volgde een fase in het seizoen waarin Veijer en Alonso samen net wat boven het veld uitstaken. Echter kon Alonso in de slotfase van de races net wat meer het verschil maken. De Moto3-klasse stapte afgelopen winter over van Dunlop naar Pirelli. Deze banden van Italiaanse makelij moesten beter gemanaged worden dan voorheen. Dat betekende dat de rijders niet de hele race voluit konden gaan, maar hun banden voor de slotfase moesten sparen. In Mugello leek Veijer perfect zijn banden te managen, maar Alonso had zijn eindsprint net iets eerder – en uiteindelijk beter – ingezet. Na zijn zege in Jerez scoorde Veijer respectievelijk een derde (Le Mans), vierde (Montmeló) en tweede (Mugello) plaats toen hij mocht beginnen aan zijn thuisrace in Assen. Voor eigen publiek reed Veijer geweldig. In de kwalificatie liet hij de Oranjefans wel schrikken met een enorme highsider bij het uitkomen van de Geert Timmer-bocht. In de race waren Veijer en Ortolá de sterksten. Deze keer zette de Nederlander als eerste de eindsprint in. De Liqui Moly Husqvarna Intact GP-rijder leek op weg naar een historische TT-zege, maar deze droom strandde in de laatste bocht. Ortolá reed een aantal geweldige slotronden en had minder van zijn banden geëist dan Veijer. Het verschil op de eindstreep was minimaal (0,012 seconde), maar wel in het voordeel van de Spanjaard. Veijer eindigde als tweede in zijn thuisrace, waarmee hij de eerste Nederlandse podiumplaats sinds 1994 tijdens de TT Assen behaalde. En voor Veijer nog belangrijker, het verschil in de tussenstand naar leider Alonso – die vijfde werd in Assen – was geslonken tot 39 punten.
Wat mogen we van Collin Veijer in de Moto2 in 2025 verwachten?
Cruciaal moment
Als nummer twee in het wereldkampioenschap begon Veijer een week later aan de Grand Prix van Duitsland. Tijdens deze laatste race voor de zomerstop wilde de Nederlander zijn achterstand op Alonso nog verder verkleinen. Veijer was ijzersterk in de trainingen en begon zo ook aan de wedstrijd. Vanaf het eerste moment probeerde de 19-jarige coureur weg te rijden, maar dit enthousiasme resulteerde in zijn tweede fout van het seizoen. Veijer ging onderuit, terwijl Alonso de race won. De Nederlander zakte van een tweede naar een vierde plaats in de tussenstand en moest voorlopig – en dat bleek later definitief – zijn titelaspiraties in de ijskast zetten. Na de zomerstop scoorde Veijer sterk en constant, maar had vaak niet meer dat extraatje om echt kans te maken op de overwinning. Wel behaalde hij veel podiumplaatsen. In totaal stond Veijer in 2024 negen keer op het Moto3-podium. Een score van bijna 50%, maar het bleef bij één overwinning in Jerez.
Toen er na veertien GP’s werd begonnen aan de overzeese tour stond Veijer op een gedeelde tweede plaats in het wereldkampioenschap met Holgado en hadden zij vijf punten meer dan Ortolá. Dit trio ging strijden voor de vice-wereldtitel, aangezien Alonso al 82 punten voorstond. De Colombiaan was onverslaanbaar in Azië en Australië, waardoor hij met nog vier races te gaan al wereldkampioen werd. Tijdens de openingsrace van de overzeese reeks in Indonesië leek Veijer de snelheid te hebben om voor de overwinning te kunnen gaan. De Nederlander leidde constant totdat hij net over de helft van de raceafstand ten val kwam. Ook op Phillip Island ging hij onderuit. Met deze nulscores leek Veijer de tweede plaats in de eindstand te kunnen vergeten, ondanks dat hij in overige races tweede (Japan), derde (Thailand) en vijfde (Maleisië) werd. Maar Holgado en Ortolá reden ook niet foutloos. Veijer en Holgado stonden opnieuw gelijk in punten bij de start van de laatste Grand Prix in Barcelona. Ortolá had alleen nog een theoretische kans op de vice-wereldtitel, aangezien hij negentien punten minder had dan het duo.
De strijd om P2
Voor de laatste race van het jaar wist Veijer zich als tweede – achter Alonso – te kwalificeren. Ortolá vertrok ook vanaf de eerste startrij, terwijl Holgado als vijfde de race mocht aanvangen. Voor Veijer was het de elfde keer in 2024 dat hij vanaf de eerste startrij mocht vertrekken, een score van 55%. Veijers laatste Moto3 eindigde in een teleurstelling. In de openingsfase viel de Husqvarna-rijder terug naar een positie aan de rand van de top-tien en zou dat niet meer kunnen herstellen. Vooral op de rechte stukken verloor Veijer veel terrein, waar hij ruim 10 km/u langzamer was dan zijn concurrenten. Mede hierdoor kon hij geen aanspraak maken op een topklassering. De kopgroep bestond eerst uit achttien en in de slotfase uit twaalf rijders. Veijer hield aansluiting met de voorste rijders, maar meer zat er niet in. Hij finishte op een tiende plaats, zijn slechtste resultaat – crashes uitgezonderd – in 2024. ‘Ik zat in de zesde versnelling al vroeg aan de limiet van de toerenbegrenzer, waardoor we veel tijd verloren op de rechte stukken,’ begon Veijer na de race. ‘Ik had al snel door dat het een lastige race ging worden. Ik heb van alles geprobeerd, maar meer zat er niet in. Overall sluiten we het seizoen goed af. De derde plaats in het WK is gewoon goed, we hebben veel podiumplaatsen behaald en zijn bijna constant in de top-vijf gefinisht. Ik kijk uit naar de Moto2-klasse, waar het gewicht van de rijder minder invloed heeft dan in de Moto3. Vanaf nu ben ik Moto2-coureur en daar gaat nu de volle focus op.’
Alonso was ook de sterkste tijdens de slotrace in Barcelona. De Colombiaan sloot het seizoen af met veertien overwinningen uit twintig races. Alonso’s tactiek was vaak hetzelfde; wachten tot de laatste vijf ronden om dan de leiding te pakken en vaak niet meer af te staan. Zijn laatste fase van het seizoen was helemaal indrukwekkend. De laatste zeven races wist de rijder van Team Aspar allemaal te winnen. Daar gaan we in de toekomst nog veel van horen.
Ondanks het teleurstellende resultaat in Barcelona kan Veijer terugkijken op een uitstekend seizoen. Met zijn derde plaats in de eindstand is het vanuit Nederlands oogpunt zelfs een historisch seizoen. De laatste Nederlandse Grand Prix-coureur die beter presteerde was Hans Spaan in 1990 met een tweede plaats in het 125-cc wereldkampioenschap. De laatste keer dat er een Nederlander in de top-vijf eindigde was Wilco Zeelenberg met een vierde plaats in het 250cc-klassement in 1991. Daarna lukte het nooit meer een Nederlander – ook Jurgen van den Goorbergh en Bo Bendsneyder niet – om in de top-tien van het Grand Prix wereldkampioenschap te eindigen totdat Veijer vorig jaar in zijn debuutseizoen in de Moto3 zevende werd in het WK.
Veel veranderingen in 2025
In 2025 zal de Moto3-klasse een ander gezicht krijgen. Rueda en Piqueras zijn de enige coureurs die het afgelopen jaar een Grand Prix wisten te winnen en in de Moto3-klasse blijven. De overige races werden gewonnen door de top-vier van het kampioenschap: Alonso, Veijer, Holgado en Ortolá, die allen de overstap maken naar de Moto2. Rueda en de beste nieuwkomer van 2024 Piqueras worden gezien als sterke titelkandidaten voor het komende seizoen, net als Muñoz, die als vijfde eindigde in het kampioenschap en volgend jaar de plaats van Veijer overneemt bij Liqui Moly Husqvarna Intact GP. Ook Taiyo Furusato mag in dit rijtje worden genoemd. Hoewel de Japanse rijder nog wat onstuimig en wisselvallig is, behoort hij steeds vaker tot de top van het veld, net als Adrian Fernandez. Daarnaast maakte Luca Lunetta in zijn debuutjaar een sterke indruk en zal Dennis Foggia terugkeren in de Moto3 na twee teleurstellende jaren in de Moto2. Foggia werd al eens tweede (2021) en derde (2022) in het Moto3-wereldkampioenschap. Het deelnemersveld zal verder worden aangevuld met talentvolle rijders uit de Red Bull Rookies Cup en de Junior GP-klasse. Maar of we een nieuw talent van het kaliber Alonso zien opstaan, lijkt op dit moment zeer onwaarschijnlijk.
Foto’s: Henk Keulemans, Thomas Seidenglanz, ANP, MotoGP, teams
Moto3 uitslagen
Moto3 Barcelona |
1. David Alonso (CO), CFMoto, 32.27,723; 2. Daniel Holgado (E), GasGas, +0,147; 3. Angel Piqueras (E), Honda, +1,210; 4. José Antonio Rueda (E), KTM, +1,352; 5. Ryusei Yamanaka (JP), KTM, +1,685; 6. David Muñoz (E), KTM, +1,558; 7. Taiyo Furusato (JP), Honda, +1,753; 8. Jacob Roulstone (AU), GasGas, +2,025; 9. Ivan Ortolá (E), KTM, +2,093; 10. Collin Veijer (NL), Husqvarna, +2,713; 11. Adrian Fernandez (E), Honda, +3,418; 12. Joel Kelso (AU), KTM, +4,698; 13. Tatsuki Suzuki (JP), Husqvarna, +10,823; 14. David Almansa (E), Honda, +10,939; 15. Matteo Bertelle (I), Honda, +10,957. |
- 18 ronden = 83,826 km
- Racegemiddelde winnaar: 154,9 km/u
- Snelste ronde (18e): Daniel Holgado (E), GasGas, 1.47,315 = 156,2 km/u
Eindstand WK 2024 (na 20 van 20 races)
Positie | Naam | Punten |
---|---|---|
1 | Alonso | 421 |
2 | Holgado | 256 |
3 | Veijer | 242 |
4 | Ortolá | 224 |
5 | Muñoz | 172 |
6 | Fernandez | 158 |
7 | Rueda | 157 |
8 | Piqueras | 153 |
9 | Kelso | 138 |
10 | Furusato | 137 |