‘Het is voor mij moeilijker om aan de start van de Dakar Rally te komen, dan daadwerkelijk de finish te halen.’ Was getekend Johan Cruijff? Nee, had wel prima gekund, maar het is echt een uitspraak van Mirjam Pol. Een vrouw die meer dan een beetje kan motorrijden en vooral een vrouw die weet hoe het is om te winnen in Dakar en dan kunnen niet zoveel landgenoten (m/v) zeggen! Begin volgend jaar wordt alweer haar tiende Dakar-deelname. Iets dat klinkt als volkomen logisch, maar zelfs voor iemand als Mirjam begint Le Dakar met dé brief. Dat heeft een hoog Pinkeltje-gehalte, maar geen brief is gewoon geen deelname. En dan word je zelfs na Dakars in Afrika, Zuid-Amerika en Saoedi-Arabië heel zenuwachtig als dé brief moeten komen. Welke brief precies legt Mirjam op haar geheel eigen wijze uit.
‘In 2006, mijn eerste Dakar, ging het inschrijven nog gewoon door handmatig papieren in te vullen en aangetekend per post op te sturen, nu gaat dat uiteraard per mail. Ook anders is dat het toen volgens mij zo was dat ‘wie het eerst komt, die het eerst maalt’. Nu moet je echt aan allerlei vereisten voldoen en ook een bepaald “rij-niveau” aantonen voor de organisatie zich over je toelating gaat buigen. Er is altijd al een beperkt aantal plaatsen geweest, dat varieert per jaar, maar je bent nooit honderd procent zeker van je deelname en toelating, totdat je “de brief” ontvangt. Die eerste brief, dat weet ik echt nog heel goed. Ik studeerde en woonde toen nog op kamers in Groningen en werd gebeld met de vraag of ik “de brief” had ontvangen. Bijna iedereen binnen mijn team had hem al ontvangen. Op dat moment was er bij ons in Borne niemand thuis en ik zou en móest weten of die brief ook bij mij op de deurmat lag. Het was donderdag en op vrijdag zou ik sowieso weer naar huis gaan, maar toch kon ik die ene dag niet wachten. Ik ben om een uurtje of acht ’s avonds in de auto gestapt en naar huis gereden. Twee uur rijden. En… ik had “de brief”! Ik was toegelaten! Ik ben na een kwartier weer omgedraaid en terug naar Groningen gereden, want ik had de volgende dag nog les. Ik heb ’s avonds mijn broer en moeder gebeld én mijn team natuurlijk. “Ik ben toegelaten, IK GA NAAR DAKAR!” Mijn adrenaline-level zat zo hoog dat ik ’s nachts geen oog heb dichtgedaan.’
Ook dit jaar heeft Mirjam gelukkig dé brief gekregen, maar voorlopig is ze ook nog druk bezig met het WK Baja, waarin ze de titelverdediger is. De finale hiervan wordt in december in Dubai verreden. Ook in het WK Cross-Country Rally maakt ze nog kans op de wereldtitel. En daarna, op naar Dakar 2023! Met dé brief veilig in haar handbagage!
