Opvallend nieuws uit het WK Endurance waar Manuel Poggiali tijdens de 24 uur van Le Mans start voor het Special Team Ducati by Z Racing-team. Op een Ducati Panigale. Daar kun je natuurlijk legio flauwe grappen over maken, maar dat gaan wij absoluut niet doen. Voor Poggiali hebben we namelijk een zwak, sinds Jarno van Osch hem interviewde over zijn apart verlopen carrière. Er zijn immers niet veel tweevoudig wereldkampioenen die we vooral herinneren als coureurs met grote psychische problemen. Poggiali is echter de uitzondering hierop.
In zijn debuutjaar won hij in 2003 gelijk het 250cc-wereldkampioenschap nadat hij in 2001 al de 125cc-wereldtitel pakte. Maar daarna haalde hij nooit hetzelfde niveau meer. Uiteraard vroeg Jarno hem een paar jaar geleden wat er toen mis ging. Poggiali: ‘Het doel in 2004 was om weer de wereldtitel te winnen, maar om een of andere reden bleek dat enorm moeilijk te zijn. Ik had niet meer hetzelfde gevoel met de machine en het team, en ik behaalde dat jaar uiteindelijk dan ook nog maar één zege. Dani Pedrosa was in 2004 veruit de sterkste coureur, maar als ik dezelfde rijder was geweest als het seizoen daarvoor, had ik in ieder geval met Dani kunnen strijden om het kampioenschap. Spijtig, maar nu was er helemaal geen sprake van strijd. Ik scoorde te vaak een nul-score in dat jaar en werd uiteindelijk negende in de eindstand. Er zat dus een groot verschil tussen 2003 en 2004 en het is zeker mogelijk dat het destijds mentaal niet helemaal goed bij me zat.’
Die mentale problemen werden alleen maar groter en groter. En dat was ook de reden waarom Poggiali uiteindelijk zelfs stopte. Jaren later is hij daar opvallend open over. Opvallend, omdat het binnen de Italiaanse wegrace-machocultuur niet gebruikelijk is om je kwetsbaar op te stellen: ‘De mentale problemen zorgden ervoor dat ik veel angst kende. Angst om mezelf pijn te doen. Ik wilde dus niet meer vallen, maar daardoor kon ik ook niet meer pushen en viel ik uiteindelijk nog steeds vaak. Juist omdat ik er zoveel over nadacht. Zodra je het vizier van je helm dichtslaat, moeten je gedachten blanco zijn. En dat was bij mij dus niet het geval, ik dacht continu na over valpartijen. Als ik het zo allemaal terughaal, is het voor mijn gevoel eigenlijk begonnen met een testcrash in Estoril in 2006. Sindsdien had ik moeite om op een motor te stappen, omdat ik niet wist wat daar gebeurd was en dacht dat het dus wellicht zo weer kon gebeuren. Een enorm moeilijk probleem.’
Toch liet Poggiali een paar jaar geleden al doorschemeren niet zomaar afscheid te willen nemen. Hij reed toen overigens al mee in het Italiaanse Superbike. ‘Ik zou graag testrijder willen worden voor een fabrikant, bijvoorbeeld Ducati of Michelin. Dat zijn zeker opties voor de nabije toekomst. Dat is voor mij zelfs nog belangrijker dan het racen zelf. Mijn toekomst ligt namelijk niet meer op dat gebied, al hoop ik nog wel mooie prestaties te kunnen neerzetten.’
Op 12 februari wordt het team officieel gepresenteerd, twee dagen voor Poggiali 35 jaar oud wordt. De 24 uur van Le Mans wordt op 21 en 22 april verreden.
Foto: 2Snap
