Het geschiedde in de dagen dat het Russische Sint-Petersburg nog gewoon Leningrad heette en Rusland onderdeel was van de Sovjet-Unie. De datum: 10 juli 1983. Het evenement: de 125cc Grand Prix motorcross.
Het was snikheet in Leningrad en de baan was kurkdroog. Dat betekende veel stof. De rijders waren daar uiteraard niet blij mee. Zij beklaagden zich bij de juryvoorzitter. Dat was de beminnelijke Tsjech Arnošt Zemen, die voor hij lid werd van de Motorcross Commissie van de internationale motorbond FIM twaalf jaar actief was in de cross, enduro en trial. Hij werd acht keer kampioen Tsjecho-Slowakije en bekleedde daarna allerlei functies binnen de nationale motorbond. Iemand dus die de wensen van de rijders zeker kon begrijpen. Maar ja, het was 1983 en Tsjecho-Slowakije maakte deel uit van het Oostblok. Dat maakte het voor een Tsjech moeilijk om aan de Russische organisatie te vragen dat er gesproeid moest worden, want in het Oostblok was Ruslands wil wet. Toen Zemen er niet uit kwam, bemoeiden de rijders zich ermee. De crosser die het hardst van zich liet horen was Eric Geboers, klein van postuur, maar dat weerhield hem er niet van zijn ongenoegen duidelijk uit te spreken.
Assen, april 2016: Michael van der Mark strijdend ten onder
De Russen probeerden de rijders duidelijk te maken dat de springbulten zo steil waren dat sproeiwagens er niet tegenop zouden kunnen rijden. Geboers maakte ze duidelijk dat hij dat een non-argument vond: ‘Jullie sturen raketten naar de maan! En dan zou een sproeiwagen niet tegen deze bulten op kunnen rijden? Ga sproeien!’ Uiteindelijk rukten er sproeiwagens uit die de hele baan besproeiden. Op het startveld, waarnaast de genodigden een plaatsje hadden gevonden, zocht Geboers steeds de uiterste buitenkant van de baan op. Daar was namelijk niet gesproeid. En dat hebben de mensen die daar zaten tijdens de races geweten, want bij elke passage van Geboers ontstond er een stofwolkje.
Geboers werd dat weekend gehinderd door een gebroken linker enkel. Met een aangepaste laars zat hij op zijn motor. Er werd gesuggereerd dat Geboers aanstuurde op het afgelasten van de wedstrijd, omdat hij wellicht niet voluit zou kunnen rijden. Hij zou er daarom belang bij hebben dat de wedstrijd niet doorging. Daar bleek niets van waar te zijn, want Michele Rinaldi werd tweede en eerste in de manches en won de GP. Geboers werd eerste en derde en stond als tweede op het erepodium en werd later wereldkampioen voor Rinaldi (links in het gele shirt).
Foto’s: Jan Boer
