De etappe naar La Rioja kan goed een heel belangrijke blijken, want er gebeurde veel. Bij Le Dakar moet je er nooit vanuit gaan dat jij ‘aan de beurt’ bent voor een overwinning, maar Stefan Svitko solliciteerde toch al wel de hele rally naar de winst, en tijdens etappe 10 claimde de Slovaak hem dan ook. Met een tijd van 3 uur, 47 minuten en 23 seconden was Svitko dan de nummer twee, Kevin Benavides, die eveneens een prima rit reed. Overigens opnieuw een rit die ingeperkt was door slecht weer, maar dat zal Svitko’s pret niet drukken. Winnen is winnen.
‘Gestaag, maar niet al te traag’, leek het credo van Toby Price, die inmiddels van de aanval naar de verdediging overgegaan is. Hij reed defensief en wist zijn voorsprong in het algemeen klassement te grotendeels intact te houden. Nog geen zes minuten hoefde de Australiër toe te geven op de heren voor hem, wat hem nog steeds ruim 23 minuten los heeft van de concurrentie. Geeft hij de resterende etappes telkens zes minuten toe, dan wint hij alsnog. Uitgekiend rijwerk van de relatief onervaren Dakar-deelnemer dus.
Voorheen groot concurrent, inmiddels heeft Paulo Goncalves het hard te halen. Het tij van geluk van gisteren lijkt gekeerd. De Portugees kreeg een struik in de radiateur, die deze onklaar maakte. Temperaturen van rond de 45 graden met een defect koelsysteem, waarna er ook niet gesleuteld mag worden in het bivak; het leek allemaal mee te vallen, aangezien hij ten minste de verloren tijd terugkreeg. Jammer genoeg vond de organisatie dat Goncalves toch wel erg veel voordeel had van de geretourneerde tijd, wat betekende dat hij ondanks een prima finish op plek vier, kort achter Price, toch ver terugvalt in het algemeen klassement. De tijdstraf zet hem terug tot bijna een uur en een kwartier achter de Australische klassementsleider, wat hem min of meer weg doet vallen als kanshebber voor de eindoverwinning. Enkel een het cliché dat je het nooit weer in de Dakar Rally heeft Goncalves nog om aan vast te klampen.
DE NEDERLANDERS: Prima dagje!
Voor de onze landgenoten was het zeker geen onaardige dag. Het zou een behoorlijk pittige etappe blijken, omdat de trucks en auto’s afgewisseld startten met de motoren, met diepe sporen als gevolg. Ook afzien voor Hans Vogels, maar desalniettemin was de Brabander enorm in zijn nopjes. Hij kon lekker rijden in deze ‘echte Dakar-etappe’ en dat blijkt ook uit zijn tijd, want op plek 14, op 31 minuten van Svitko, kan hij meer dan trots zijn. Voor de volgende Nederlander hoeven we niet heel veel verder te zoeken want Frans Verhoeven kwam 8 minuten later binnen op de vijftiende plaats.
Jurgen van den Goorbergh finishte eveneens uiterst respectabel op plaats 23. Met nog drie etappes op de rol moet het heel gek lopen wil de overwinning is het Kistklassement hem nog ontgaan.
ETAPPE 11: Zand, zand, en nog eens zand
De elfde etappe, vertrekkend van La Rioja naar San Juan wordt er eentje gekenmerkt door zand, en hoogstwaarschijnlijk snelheid. De route is wat minder technisch en wat meer flexibel; kansen om een voorsprong uit te breiden of gat te dichten zijn er voldoende, maar doen moet men wel risico’s nemen. Dit wordt de eerste echte etappe met fesh-fesh – het loodzware megafijne zand – maar sowieso kan men rekenen op allerhande zand en grind en route naar San Juan. 
Foto’s ANP en Le Dakar
