Door een nekblessure lijkt Jeffrey Herlings opnieuw de wereldtitel aan zich te moeten laten voorbijgaan. De 26-jarige motorcrosser ging met een forse voorsprong aan kop van het kampioenschap, maar mist nu een aantal Grands Prix. Is het simpelweg pech dat hij weer geblesseerd is, of zijn er andere oorzaken? ‘Jeffrey is extreem in alle opzichten.’
Als je de cijfers van Jeffrey Herlings in het wereldkampioenschap op een rij zet, dan zijn die ronduit indrukwekkend. Hij won tot dusver negentig Grands Prix en drie wereldtitels (MX2 en MXGP samen). En dan is hij nog altijd maar 26 jaar. En die cijfers hadden nog een stuk indrukwekkender kunnen zijn als hij niet zo vaak geblesseerd was geweest.
Hoewel de drievoudig wereldkampioen normaal gesproken zeker nog zo’n vier jaar op topniveau zou moeten meekunnen, heeft Herlings inmiddels behoorlijk wat ernstige en minder ernstige blessures opgelopen. Zijn nekblessure, het gevolg van een crash tijdens de vrije training van de Grand Prix van Faenza, is opnieuw een ernstige. De vraag is niet alleen hoe hij hiervan herstelt, ook hoe hij er mentaal mee omgaat.
Op mentaal vlak
Volgens drievoudig Grand Prix-winnaar Marc de Reuver – die tijdens het crossen zelf onder andere zijn nek brak en zwaar hersenletsel opliep – kan het niet anders dan dat al het blessureleed door Herlings’ hoofd gaat malen. ‘Je wil niet weten wat het op mentaal vlak met je doet’, zegt hij. ‘Je kunt er niet mee aan de gang blijven. Op een gegeven moment kom je er niet meer onderuit en zit je in de rolstoel. Ik zit nu plankgas in de sportschool. Als ik dat niet doe, kan ik mijn bed niet uit ’s morgens en als het koud is, heb ik een kwartier nodig om warm te worden, voordat ik recht loop. Ik heb artrose in mijn heupen, onderrug en nek.’ Hij vervolgt: ‘In het begin van mijn carrière dacht ik bij aankomst op een circuit: hier ga ik springen, daar ga ik gek doen. Na een aantal jaar was het: hier moet ik niet vallen. Als je dat denkt, moet je stoppen, want juist dan ga je vallen.’
Tienvoudig wereldkampioen Stefan Everts snapt wat De Reuver bedoelt. ‘In 2000 liep ik een heel zware onderarmblessure op. Het was: nog één keer en ik stop ermee’, aldus de Belgische crosslegende, die vroeger bij KTM intensief samenwerkte met Herlings. ‘Zo’n blessure doet veel met een rijder. Het geeft je heel veel tijd om na te denken en dingen op een rijtje te zetten. Daarom moet het niet te vaak achter elkaar gebeuren.’
Krachten doseren
Oud-wereldkampioen Dave Strijbos denkt dat het wel meevalt. ‘Zodra je fit bent, ben je alles vergeten. Herlings is op een leeftijd dat hij er nog gemakkelijk overheen stapt. Als je weer fit bent, krijg je weer motivatie om alles te geven.’
Dat zal in Herlings’ geval geen probleem zijn. Het zal ook wel moeten, weet Everts. ‘Dit seizoen is één van de beste van de laatste tien jaar. Er wordt serieus geknald.’ Wel zou de toprijder zijn krachten beter kunnen doseren. ‘Je moet weten wanneer het je dag is en je volledig voor de winst kunt gaan. Op mindere dagen moet je kunnen zeggen: tweede of derde is ook goed. Ik denk dat het voor Jeffrey heel moeilijk is iets ertussenin te vinden.’
De Reuver: ‘Bij Jeffrey is het nooit genoeg. Dat is geen goede eigenschap. Hij wil alleen maar eerste worden. Zo was ik ook, maar je wordt een keer afgestraft. Je moet af en toe een pas op de plaats maken. Tegelijkertijd beginnen jonge rijders als Jeremy Seewer en Jorge Prado aan de deur te kloppen en die hebben nog geen schrik.
Vaak geblesseerd
Opvallend is dat Jeffrey Herlings relatief vaak geblesseerd is. Dat terwijl hij bekendstaat als een technisch zeer begaafd rijder. Bovendien is hij altijd topfit. Strijbos: ‘Toch wil ik niet zeggen dat Herlings een betere techniek heeft dan andere rijders in het WK. Waarom hij dan zo veel beter is dan zijn concurrentie? Ik denk dat de laatste vijftien procent bij Jeffrey karakter is, doorzettingsvermogen. Hij kan diepgaan.’
De wereldkampioen 125cc van 1986 was op het circuit in Faenza toen Herlings zich blesseerde. ‘Ik denk dat-ie door de val verkeerd is terechtgekomen. Dat is funest geweest. Ze hadden de baan net gesproeid. Daardoor was die net iets zachter dan normaal.’ Everts: ‘Herlings’ crash kwam op een raar moment. Hij reed op de goede plaats op de baan. Wel sprong hij in diepe sporen. Als ervaren rijder weet je dat springen in een zacht spoor je afremt, dat je dan niet te snel je gewicht naar voren moet brengen. Een rijder als Jeffrey moet weten wat er op zo’n moment kan gebeuren en hoe hij de situatie moet beoordelen.’
Drie GP’s in een week
Corona zorgde ervoor dat de start van het seizoen werd uitgesteld. Om toch nog tot een volwaardig seizoen te komen zijn de Grands Prix nu kort op elkaar gepland. De Reuver denkt dat drie GP’s in een week net teveel van het goede is. ‘Herlings blesseert zich, Gautier Paulin en Seewer maken capriolen. Dat heeft met concentratie te maken. Zo’n Grand Prix-weekend vereist zo veel focus. Zes GP-manches in een week gaat niet. Dat is hetzelfde als dat Ajax drie Champions League-finales in een week speelt. Twee Grands Prix in een week kan, drie is te veel.’
Stefan Everts daarentegen denkt dat het juist geen probleem is. ‘Drie Grands Prix in een week is geen excuus. Ik vind dat een hoop tralala. Je moet gewoon van de eerste tot de laatste seconde op en top gefocust zijn als je op een motor zit. Als je een topsporter bent, moet die focus er zijn. Je weet dat motorcross een risicosport is. Ik denk dat Jeffrey Herlings in de vrije training niet zo gefocust was als normaal.’
Motorcross anno 2020 vereist sowieso optimale focus. ‘Circuits zijn breder en korter geworden, en sneller. De rijders en de machines zijn ook sneller geworden. Als je binnen de risicogrens blijft, gebeuren er niet zo snel accidenten. Maar als je niet gefocust rondrijdt, is je reactievermogen een stuk minder. Dan kan zoiets gebeuren. Herlings is een speciaal geval. Het is bij hem all-in of all-out. Ik weet niet goed waarom dat zo is. Jeffrey is extreem in alle opzichten.’
Strijbos stelt dat de rijders voldoende tijd hebben om te herstellen. ‘Dat is twee of drie dagen. En anders gaan ze op woensdag wel trainen. De snelheid ligt nu wel hoger dan in mijn tijd, fysiek was het vroeger zwaarder dan nu. De banen waren zwaarder, werden minder afgevlakt dan nu. Bovendien rijden ze nu nog maar dertig minuten en twee ronden in plaats van veertig minuten en twee ronden. Je moet dan dertig minuten gewoon vol kunnen gaan. Degene die dat niet kan, is niet fit.’
Cairoli aan de leiding
Nu Jeffrey Herlings drie Grands Prix geblesseerd van de zijlijn heeft moeten toekijken, heeft Antonio (Tony) Cairoli de leiding in het WK gepakt. De 35-jarige Italiaan maakt zich op voor zijn tiende wereldtitel, waarmee hij op gelijke hoogte zou komen met Everts. Opvallend is dat Cairoli in zijn carrière veel minder blessureleed heeft meegemaakt dan Herlings, terwijl hij negen jaar ouder is. ‘Hij gebruikt zo veel minder power dan Jeffrey’, zoekt De Reuver naar een verklaring. ‘Cairoli rijdt nog makkelijker motor, vraagt nog minder energie van zijn lichaam.’
Everts: ‘Je kunt die twee mannen niet vergelijken. Tony is een totaal andere rijder dan Jeffrey. Hij rijdt veel tactischer, heeft veel meer ervaring en titels gewonnen, maar ik denk niet dat dat het verschil maakt met wat er nu is gebeurd. Tony heeft een heel andere aanpak. Hij is veel rustiger. Ik denk dat hij mentaal ook sterker is, hij heeft veel meer zelfvertrouwen dan Jeffrey. Ik denk dat Jeffrey veel meer twijfelt over zijn kunnen. Ook denk ik dat Tony beter met zo’n blessure kan omgaan dan Jeffrey.’
Strijbos: ‘Cairoli is een rijder die continu telt. Herlings telt ook wel, maar bij hem is de wedstrijd winnen nummer één.’
Verloren seizoen?
Wanneer Jeffrey Herlings zijn rentree in het WK maakt, is afwachten. Zijn seizoen lijkt sowieso verloren. De verwachting is dat hij is uitgeschakeld tot en met de Grand Prix van Europa op 4 oktober. Tegen die tijd heeft hij vijf Grands Prix gemist en Antonio Cairoli heeft de leiding in het WK al overgenomen. Niettemin verwacht zijn team KTM dat de Nederlander nog dit seizoen terugkeert in het WK. Strijbos: ‘Het is over voor hem, dit seizoen. De verloren punten krijg je nooit meer teruggehaald.’
Wat De Reuver betreft, zou Herlings dit seizoen beter helemaal niet meer in actie moeten komen. ‘Jeffrey gaat alleen voor de eerste plaats, maar er staat niks meer op het spel. Een nekblessure is niet niks. Je nek ik fragiel, daar moet je niet nog een keer op vallen. En je weet het nooit met hem.’
Ook Everts gelooft niet dat Herlings dit seizoen nog een rol van betekenis kan spelen. ‘Een nekblessure is toch heel serieus.’
De indrukwekkende cijfers van Herlings, ondanks zijn blessures
Jeffrey Herlings debuteerde in 2010 in het wereldkampioenschap motorcross in de MX2-klasse tijdens de Grand Prix van Bulgarije in Sevlievo. Sindsdien reed hij 146 Grands Prix. Dat terwijl hij er tot het moment van uitkomen van dit blad er 181 had kunnen rijden. Dat betekent dat hij 35 Grands Prix heeft gemist (plus twee gemiste manches door een blessure die hij opgeliep tijdens een Grand Prix-weekend).
In die periode is hij vier keer wereldkampioen geworden (drie keer MX2 en één keer MXGP). Van de 146 GP’s die hij tussen 2010 en nu heeft gereden, heeft hij 117 podiumplaatsen gepakt (slechts 29 keer stond hij níet op het podium) en won hij 90 Grands Prix. Verder boekte hij 173 manchezeges.
Van de elf seizoenen dat hij op het hoogste niveau uitkomt, heeft hij alleen in 2011, 2012, en 2017 alle manches kunnen rijden. Al moet daarbij worden aangetekend dat hij zich in 2017 in de voorbereiding op het seizoen blesseerde. Daardoor duurde het tot de zesde Grand Prix van dat seizoen voordat hij weer op het podium stond.
