Had het ingeleverd als filmscript en het was direct afgekeurd. Te onwerkelijk. Twee Nederlanders binnen één team, die strijden om de Supersport 300 wereldtitel. Als Nederlandse racefan natuurlijk waanzinnig, maar voor Jeffrey Buis, Scott Deroue en het MTM Kawasaki Motoport-team ook vooral heel ingewikkeld. Asse Klein reisde speciaal voor MotorNL af naar Estoril en schaduwde de hoofdrolspelers tot ze er haast gek van werden.
Hoewel er op het Portugese circuit een tijdje niet geracet werd op WK-niveau druipt de motorsportgeschiedenis er haast nog altijd vanaf. Nicky Hayden die er in 2006 door Dani Pedrosa vanaf geknikkerd werd, Toni Elias die Valentino Rossi amper een half uur later versloeg met 0.002 seconde verschil. Wat te denken van Marc Márquez die in 2010 eerst crashte om vervolgens toch nog de 125cc-race te winnen! De MotoGP rijdt er al jaren niet meer. En wanneer Misano niet van de kalender was gehaald, had ook de WorldSBK-seizoensfinale zonder corona nooit in Estoril plaatsgevonden.
De VIER Yamaha-jaren van Michael van der Mark in VIJF hoogtepunten
Het gevolg was dat Estoril voor veel rijders een onbekend circuit was. Niet voor Scott Deroue die elk voordeel – hoe klein ook – kon gebruiken. Hij moest in Portugal binnen twee races 28 punten goedmaken op Jeffrey Buis. Scott: ‘Estoril is speciaal voor mij, want ik brak er acht jaar geleden door met een dubbele zege in de Red Bull Rookies Cup. Ik moet aanvallen dit weekend en dat ga ik ook doen. Vorig jaar moest ik in Qatar winnen om tweede te worden in het WK, dat lukte toen ook. Ik heb dus laten zien dat ik met de druk om kan gaan.’ Maar de druk van de tweede plaats is uiteraard niet te vergelijken met de druk die komt kijken bij een titel. Zelfs Jonathan Rea heeft er nu nog last van zoals duidelijk werd in Race 2 op Magny-Cours.
Twee WK-kandidaten, hoe pak je dat aan?
Ook voor MTM Kawasaki MotoPort-teammanager Ludo Van der Veken moeten het een speciale situatie zijn. Tijd om hem even aan de tand te voelen. Twee rijders uit je team die gaan strijden om de titel; hoe hou je dat rustig? ‘Door beide rijders gelijke kansen te geven en niemand voor te trekken. Er is wederzijds respect, dus daar hoeven we niet onnodig in bij te sturen.’ Wanneer ben je aan het einde van het weekend tevreden? ‘De missie is geslaagd, wanneer we na een fair gevecht een wereldkampioen hebben. In Magny-Cours streden ze tegen elkaar om de winst, maar wel op een faire manier. Dat is precies zoals wij het willen.’ Je hebt met Yuta Okaya en Koen Meuffels nog twee snelle rijders in je team. Wat zeg je tegen hen? ‘We gaan hen wel adviseren om het elkaar niet te lastig te maken en het veilig te houden. Koen heeft veel ervaring en zal dat begrijpen. Yuta is jonger en enorm gedreven. We zullen het hem nog wel even een keer goed duidelijk maken,’ vertelt de Belgische teammanager met een glimlach op zijn gezicht.
Plannen maken
Een kampioenschap maakt alles anders. Iets dat Scott heel goed kent. De 24-jarige coureur weet dat hij voor het vierde jaar in het bestaan van de WorldSSP300 in de top-drie van het kampioenschap gaat eindigen. Na twee derde plaats werd hij vorig jaar vice-wereldkampioen. Een hele knappe prestatie, maar die belangrijke wereldtitel ontbreekt nog. Het zou toch wat zijn als het dit jaar weer net niet lukt? ‘Je kan het op twee manieren zien. Ik denk dat het vooral erg knap is om in deze onvoorspelbare en onderschatte klasse vier jaar lang in de top-drie te eindigen. Het is natuurlijk een geweldig succes voor het team en Kawasaki, dat er één van ons kampioen wordt. Dat is hen enorm gegund.’ Het grote verschil met voorgaande jaren is dat Scott het vooral aan het einde lastiger heeft dan in het verleden: ‘Ik heb veel podiumplaatsen en een overwinning behaald, maar in sommige races was ik niet overtuigend genoeg. Dat ik mij in de slotfase laat passeren of een foutje maak, dat is niet de Scott Deroue die ik ken. De reden weet ik niet, dat moeten we na het seizoen uitzoeken.’
Het contrast met de 18-jarige Jeffrey Buis, die echt doorbrak met zijn drie zeges in Aragón, kan haast niet groter. Eenmaal als WK-leider maakt Buis een zeer koele en berekende indruk tijdens de races. Zonder teveel risico’s, slaat de coureur uit Steenwijkerwold telkens in de slotfase toe. ‘Je moet een plannetje hebben voor de slotfase. In de avond voor de race neem ik het al wel 100x door. Alleen is het in de praktijk altijd anders. Allereerst moet je de snelheid hebben om na te kunnen denken en die is er nu. In Aragon was juist het plan om in de eerste ronde toe te slaan, zodat ik weg kon rijden. Dat lukte twee keer, dat was heel mooi.’
Dat Jeffrey zo goed rijdt, hoe gek het ook mag klinken, daarin heeft Scott ook een rol in gehad: ‘Dat is om eerlijk te zijn best een beetje frustrerend. Ik denk dat Jeffrey vorig jaar van mij geleerd heeft door samen te rijden en dat hij nu van je wint is niet chill. Maar Jef is een aardige jongen en hij is een strijder. Toen hij vorig jaar bij het team kwam, zag ik al dat hij ver ging kon komen. Hij wil winnen en daar doet hij alles voor. Wat dat betreft zijn we hetzelfde.’
De voorbereidingen
Het zou heel logisch zijn als Jeffrey en Scott totaal hun eigen gang gaan in de dagen voor de eerste training, maar niets is minder waar. Er wordt samen gegeten en gereisd. Het tweetal zit samen met hun Nederlandse teamgenoot Koen Meuffels vooral veel te geinen. Af en toe komt het kampioenschap aan bod, maar het gaat vooral over dingen die totaal niks met racen te maken hebben. Ook binnen het team heerst een ontspannen sfeer. Je krijgt wat dat betreft totaal niet het gevoel dat er een wereldtitel op het spel staat. Wel worden er op de achtergrond door de andere teamleden al voorbereidingen getroffen voor de wereldkampioen.
Vrijdagmorgen gaat de knop om, want dan staan de Kawasaki’s klaar voor de eerste training. Het gaat tijdens de eerste dag zeker nog niet vanzelf voor Jeffrey en Scott. Ondanks dat ze na de eerste sessie niet in de top-twintig en na tweede sessie beiden rond plaats vijftien staan, lijken zij zich nog niet heel druk te maken. ‘Het was geen gemakkelijke, maar ook geen slechte dag. We moeten nog wel wat vinden qua afstelling en ik moet vooral in de laatste sector wat zien te vinden,’ was Scott’s reactie. Jeffrey was optimistischer: ‘We hebben de dag goed opgebouwd en ik ging steeds sneller rond. Het is een nieuw circuit voor mij. Na FP1 hebben we wat dingen aangepast, dat pakte goed uit. Er zit zeker nog wel meer in.’ Wanneer de coureurs na het avondeten naar het hotel zijn vertrokken, worden de motoren van de twee titelkandidaten voorzien van nieuw kuipwerk. ‘De motoren zullen veel in de schijnwerpers staan dit weekend,’ aldus teammanager Ludo Van der Veken.
De spanning is te snijden
Tijdens de tweede dag is het duidelijk te voelen dat de spanning toeneemt. De jongens zijn onrustiger en je leest de spanning van hun gezichten af. Vooral bij Jeffrey, maar dat is ook niet zo raar. Vorig jaar eindigde hij als veertiende tijdens zijn debuut in het WK en nu zou hij in de eerste race van zaterdagmiddag de wereldtitel kunnen pakken. Het is bijzonder jaar voor Jeffrey, want tijdens de eerste ronde in Jerez had hij geen geluk en pakte hij slechts drie punten. Vervolgens begon hij aan een geweldige reeks met tien top-vijf klasseringen op rij waaronder acht podiumplaatsen en vier zeges; uniek in de WorldSSP300. ‘Het is allemaal op de plek gaan vallen dit jaar. Ik ben beter gaan rijden, maar ook het team heeft een flinke stap gemaakt,’ vertelt Jeffrey.
Een paar uur voor de beslissende race: Gespannen gezichten bij Jeffrey Buis, Scott Deroue en Koen Meuffels.
Tijdens FP3 werd opgelucht ademgehaald, want met Scott op P20 en Jeffrey op P26 weten zij zich nog maar net te plaatsen voor de Superpole. Ook in de kwalificatie lieten de rijders zien wat spanning met je kan doen. Jeffrey behaalde zijn slechtste startplaats van het seizoen (P19) Scott deed het niet veel beter met P18. Beide rijders hadden zo hun eigen uitleg en redenen voor deze matige startpositie, maar het is natuurlijk niet toevallig dat het juist in deze seizoensfinale gebeurt. Zelfs Jonathan Rea heeft er nu nog last van, zoals duidelijk werd in de Superpole op Estoril met een zeldzame crash.
Je leest op dit moment een premium artikel van MotorNL. Elke week brengen wij uitgebreid verslag van de MotoGP, MXGP, WorldSSP300 en al het andere motorsport. Wil je onbeperkt online toegang tot MOTO73, Promotor en Classic & Retro magazine + alle premium artikelen? Dit kan al voor €2,99 per maand!
Het abonnement is maandelijks opzegbaar!
De ontlading is groot
Voor aanvang van de eerste race lijkt Scott gefocust, maar nog wel redelijk ontspannen. Aan de andere zijde van de box is dat anders. Je hoeft aan Jeffrey niet te vragen of hij gespannen is, want dat lees je van zijn gezicht af. Ook aan het aantal keren dat hij naar de wc moet, verraad wat er op het spel staat. Wat er in de eerste race gebeurde is bekend. Het tweetal maakte deel uit van de grote kopgroep, maar ze hadden niet de snelheid om naar voren te komen. Buis hield vooral Deroue in de gaten. In de slotfase gooide Jeffrey de spanning van zich af en reed hij naar de zesde plaats, twee posities voor Deroue.
Wat vervolgens ontstond is in één woord te beschrijven als: Ontlading. De normaal gesproken vrij nuchtere Jeffrey weet even niet meer waar hij het zoeken moet. Na de podiumceremonie en interviews gaat Jeffrey terug naar het team. ‘Ik kan het niet geloven wat er allemaal gebeurt, maar ik ben gewoon wereldkampioen!’ vertelt hij onderweg. Eenmaal aangekomen bij het team, is er een bijzonder moment. Scott zit balend in zijn stoel, maar staat meteen op wanneer Jeffrey de tent in stapt met zijn kampioenshelm. De vice-wereldkampioen omhelst de wereldkampioen en feliciteert hem met zijn titel. Scott: ‘Ik had niet de snelheid vandaag, zo simpel is dat.’ De snelheid die Jeffrey juist wel had: ‘Poow, wat was mij dat een spannende dag!’
Ook Wilhelmus voor Meuffels in Estoril
Koen Meuffels heeft zijn WorldSSP300-seizoen op een geweldige manier afgesloten. De teamgenoot van Jeffrey Buis en Scott Deroue werd tweede in de eerste race in Estoril. Het verschil met de winnaar was slechts met 0.013 seconde. Dit betekende het eerste podium voor Meuffels in 2020. Een dag later pakte zijn plan in de laatste ronde nog beter uit. Meuffels ging als tweede het laatste rechte stuk op, maar vanuit de slipstream had hij voldoende tijd om Samuel Di Sora nog te passeren. Het betekende zijn eerste WK-zege sinds 2018 in Aragón. Hiermee steeg hij naar de vierde positie in het eindklassement, waardoor er drie Nederlanders binnen de top-vier van het WK eindigden. Wereldkampioen Buis werd zesde en negende. Teamgenoot Deroue finishte als achtste en zestiende. Glenn van Straalen reed niet in de punten in de WorldSSP600. De 20-jarige coureur van het MPM Routz Racing Team kwam als zeventiende en negentiende over de finish.
WorldSSP600-eindstand (na 15 races)
1: Andrea Locatelli (I), Yamaha, 333;
2. Lucas Mahias (FR), Kawasaki, 229;
3. Philipp Oettl (DE), Kawasaki, 162;
26. Glenn van Straalen, Yamaha, 4;
28. Jaimie van Sikkelerus, Yamaha, 2.
WorldSSP300-eindstand (na 14 races)
1: Jeffrey Buis, Kawasaki, 220;
2. Scott Deroue, Kawasaki, 183;
3: Bahattin Sofuoglu (TR), Yamaha, 142;
4. Koen Meuffels, Kawasaki, 116;
26. Glenn van Straalen, Yamaha, 13;
