Hij werd eerder deze week 34, heeft er al vijftien GP-seizoenen op zitten, is de oudste van de vaste MXGP-rijders en toch is Glenn Coldenhoff nog altijd op en top gemotiveerd om topprestaties te leveren. Hij probeert dit jaar in de MXGP van Arnhem op het podium te komen. Helemaal fantastisch zou het zijn als hij Fantic de eerste GP-zege kan bezorgen.
Na Suzuki, KTM, GasGas en Yamaha stapte Coldenhoff een jaar geleden over naar Fantic. Beter gezegd, zijn teambaas Louis Vosters wisselde naar het Italiaanse merk, nadat Yamaha de jarenlange samenwerking had beëindigd. De eerste testen verliepen veelbelovend, waardoor de verwachtingen hooggespannen
waren.
‘Ik won Hawkstone, maar daar rijd ik altijd goed. Na die goede voorbereiding hebben we een aantal zaken moeten veranderen. Hierdoor zijn we tijdens het seizoen blijven testen, maar dankzij het harde werk van het team en Fantic, konden we halverwege het seizoen een goede stap maken. De resultaten gingen toen weer bergop. Ik won zelfs een kwalificatierace. In de vier, vijf jaren ervoor behaalde ik gemiddeld toch wel vier, vijf of zes podiums per jaar. Je werkt altijd naar een doel toe en dat was toch wel om geschiedenis te schrijven door met Fantic op het podium te staan.’
Na de Motorcross der Naties in Matterley Basin, waar het Nederlandse team derde werd, memoreerde je dat dit het eerste podium voor Fantic was.
‘Ja, we stonden op het podium, maar dat was niet echt dankzij mijn resultaten… Op het moment zelf was ik er ook wel blij mee, maar maandagochtend dacht ik ja, ja. Maar het was uiteindelijk wel het podium, ik denk dat Fantic er wel heel erg blij mee was.’
Dat maakte op het eind van het seizoen nog heel wat goed en kon 2024 op een positieve manier worden afgesloten.
‘Ik heb heel veel moeilijke momenten gehad. Als je niet waar kunt maken wat je wilt, door wat voor reden dan ook, dan is het best wel moeilijk om daar mee om te gaan.’
Aan de vooravond van het seizoen 2025 is Glenn hoopvol gestemd. De eerste testen hebben hem geleerd dat er flink is gewerkt door de Italianen, dat er goed is geluisterd naar alle opmerkingen van afgelopen jaar.
‘Ik ben positief verrast door de stap die ze hebben gemaakt. Het geluid gaat met twee decibel naar beneden. Dat betekent minder power en minder respons op het gas. Je zou dus verwachten dat je dan een stap terug zou moeten doen. Zowel uitlaatfabrikant Akrapovič als de mensen binnen het team hadden me daarvoor gewaarschuwd, maar ze hebben toch een flinke stap kunnen zetten. Motorisch zijn er ook een paar dingetjes gevonden waarvan we achteraf denken dat het daaraan gelegen kan hebben.’
De voorbereiding op het nieuwe seizoen kwam enigszins in het gedrang doordat Coldenhoff eind januari een week ziek was. Dat tempert zijn enthousiasme niet.
‘Normaal was dat de periode dat je flink zou rijden. Ik heb maar een dag of zeven gereden. Ik heb nu veel meer plezier in het rijden. Ik kan meer mijn ding doen, wat ik graag wil doen met de motor. En de motor heeft zodanig veel power dat ik de motor het werk kan laten doen, in plaats van dat ik zelf aan het werk ga. Dus is het uiteindelijk veel efficiënter. Trainen is één ding, wedstrijden is nog iets anders. Het enige waar we nog een klein beetje aan moeten werken is het starten. Daar hebben we recent een hele dag aan besteed. Misschien dat we dat voor Argentinië nog een dag gaan doen.’
In Zuid-Amerika wordt de eerste GP van 2025 verreden op een geheel nieuwe locatie. Vergt dat een andere voorbereiding?
‘Ik volg de man die de baan moet maken op Instagram. Ik heb zo nu en dan ook wel contact met hem, vraag hem bijvoorbeeld wat voor grond er ligt. Dan weet je toch al een beetje. Het schijnt dat de bodem heel hard kan worden, maar als ze het een beetje nathouden kan het ook flink los worden. Als ik op donderdag of vrijdag op het circuit ben, doe ik lopend even een rondje.’
Moto2 voorbeschouwing 2025: Collin Veijer en zijn concurrenten in 2025
Omdat het nu zomer is in Argentinië en Córdoba redelijk noordelijk ligt zou de temperatuur wel kunnen oplopen tot tegen de 40°C, een reden voor Coldenhoff om er wat eerder dan gebruikelijk naartoe te gaan. Hij vindt het wel leuk dat de crossers naar een nieuw circuit gaan.
‘Omdat ik al zo lang GP’s rijd ken ik alle banen al goed. Dan vind ik het wel interessant als er nieuwe banen bij komen. Ik neem altijd wel de tijd om in de vrije training de baan goed te leren kennen. De tweede dag ben ik altijd wel iets beter dan de eerste dag.’
Argentinië is de eerste van een serie van twintig GP’s. In de slotfase van die reeks wordt er in Turkije, China en Australië gereden. En voor enkele rijders volgt daarna nog de VS voor de Motorcross der Naties.
‘Het reizen maakt het zwaar. Vijftien GP’s zou misschien ook wel genoeg zijn. Dan kun je ook nog wat andere wedstrijden rijden. Er waren altijd heel leuke kampioenschappen om naast de GP’s te rijden. In 2015, het eerste jaar dat ik MXGP reed, heb ik alle ADAC-wedstrijden gereden. Met twintig wedstrijden, zeker op het niveau waarop nu wordt gereden, is het niet te doen nog veel andere wedstrijden te rijden. Alles komt steeds dichter bij elkaar en de risico’s worden steeds groter. Met iets minder GP’s heb je iets meer tijd om te herstellen.’
Van Turkije wordt doorgevlogen naar China, waar een week later al de volgende GP is. China en Australië zijn eveneens week op week. Dat betekent lang van huis, want tussendoor naar huis vliegen heeft geen zin. Veel gelegenheid om in de tussenliggende dagen te rijden is er niet of nauwelijks. Fysieke training kan natuurlijk wel worden gedaan. Als de prestaties goed zijn volgt dan begin oktober het jaarlijks toetje in de vorm van de Motorcross der Naties. Het is alweer een paar jaar geleden dat Coldenhoff zijn beide races wist te winnen. Dat was in 2018 in het Amerikaanse Red Bud en een jaar later in Assen. Met Jeffrey Herlings, Kay de Wolf, Calvin Vlaanderen en Glenn Coldenhoff heeft Nederland vier sterke rijders, terwijl er slechts drie in het team zitten. De landenwedstrijd is voor hem altijd iets speciaals.
‘Het is aan mij om zodanig goed te rijden dat ik erbij zit. Dan wil ik altijd net even iets extra’s geven. Dat geldt ook voor de thuis-GP. Lommel is dichterbij voor mij, maar blijft toch België. Arnhem is echt mijn thuis-GP. Een aantal jaren geleden had ik echt mijn thuis-GP, want ik ben in Oss geboren en opgegroeid in Heesch. Over Arnhem ben ik heel positief, het is er de beide keren erg druk geweest. Dat maakt toch ook wel een beetje de wedstrijd. Voor je thuispubliek wil je altijd net even iets meer laten zien. Daar zijn veel vrienden en ook de supportersclub is altijd aanwezig.’
In de wintermaanden is de fysieke training veel belangrijker dan de motortraining, die dan veelal in het zonnige zuiden wordt gehouden. Wat doet hij zoal om zijn conditie op peil te krijgen?
‘Ik doe aan zwemmen, mountainbiken, fietsen en ben in de sportschool en er wordt op de motor gereden. Er zijn dagen bij dat we tachtig tot honderd kilometer fietsen. Ook wel eens in de regen en de kou. Je voelt op het laatst je handen en je voeten niet meer. Maar als je zo’n dag afvinkt, geeft dat toch ook wel een beetje voldoening.’
De schema’s worden opgesteld door voormalig crosser Kevin Strijbos, die bij teambaas Louis Vosters in dienst is als begeleider van de rijders.
‘Kevin zegt wat we moeten doen en hoeveel. Het gaat allemaal in goed overleg. Hij kiest de banen waar we gaan trainen.’
Vorig jaar had hij twee rijders, Brian Bogers en Coldenhoff, dit jaar heeft hij er drie door de komst van Andrea Bonacorsi, die bij Yamaha overbodig was en door Fantic werd ingelijfd. Strijbos zoekt ook de circuits uit waarop wordt getraind.
‘We hebben op het harde gereden in Italië. Vervolgens de wedstrijd in Hawkstone Park, een wedstrijd in Italië en dan Lierop. Dus dan zitten we weer in het zand.’
In de zomermaanden als er vrijwel wekelijks wordt gereden staan de dagen tussen de wedstrijden voor een deel in het teken van herstel.
‘Je moet goed rusten om te kunnen pieken. Op dinsdag misschien een beetje in de sportschool. Na een zware GP als Lommel zijn twee dagen rust nodig.’
Coldenhoff is blij met de komst van Andrea Bonacorsi. Met de gebleven Brian Bogers bestaat het fabrieksteam van Fantic nu uit drie rijders.
‘Je kunt dan met z’n drieën werken en dingen verbeteren.’
Nagenoeg alle motorsporters rijden met een vast startnummer. Dat van Coldenhoff is 259.
‘Ik ben met nummer 25 begonnen in de MX2. Daar heb ik twee jaar mee gereden. Er is toen sprake geweest dat de beide klassen een race samen zouden rijden. We mochten dus niet met dezelfde nummers rijden. In de MXGP was al een nummer 25. In 2012 werd ik negende in het WK. Ik heb die 9 aan mijn 25 toegevoegd en zo werd het 259. En dat nummer komt natuurlijk ook voor een klein beetje door James Stewart. Hij was voor mij een grote held toen ik opgroeide in de motorcross. Hij is een heel speciale rijder geweest, die dingen deed die anderen niet konden.’
Vanaf dat moment is nummer 259 slechts één keer niet bij de beste tien geëindigd in het wereldkampioenschap. Tot en met 2014 was dat de MX2 en vanaf 2015 de MXGP. Eenmaal, in 2019, werd hij derde. Verder nog een keer vierde, tweemaal vijfde, een keer zesde en drie keer zevende als hoogste WK-noteringen. Zes keer won hij een Grand Prix. Opmerkelijk feit: op elk van de merken waarvoor hij reed won hij een GP; slechts Fantic ontbreekt nog. Er zijn niet veel coureurs die kunnen bogen op zo’n mooie erelijst. Een lijst die ook laat zien dat Coldenhoff in die tijd nooit veel wedstrijden heeft moeten missen door blessures. Zijn voorlaatste zware blessure dateert van ruim zes jaar geleden toen hij bij een val in december 2018 in Lommel drie gecomprimeerde rugwervels opliep en daarnaast een pols brak.
‘De dokters adviseerden me toen om iets anders te gaan doen, maar uiteindelijk is crossen toch het mooiste dat ik kan en wil doen.’
Tijdens de coronaperiode kwam hij, opnieuw in Lommel, tijdens de GP zwaar ten val en brak twee rugwervels. Dat betekende een voortijdig einde van het seizoen. Hij stond op dat moment vijfde in de stand en was slechts 21 punten verwijderd van de derde plaats. Veel crossers houden aan hun carrière lichamelijke ongemakken over, vooral aan knieën en enkels. Coldenhoff sluit daar de ogen niet voor
‘Ik verzorg me eigenlijk wel heel goed. Ik ga elke week naar de masseur. Dat oudere crossers ergens last van hebben, dat is het risico van de sport.’
In de wegrace wordt wel eens gezegd dat het krijgen van een kind de rondetijd met één seconde omhoog doet gaan. Geldt dat voor een crosser ook? Coldenhoff heeft een dochter van bijna twee.
‘Ik geniet echt van Faye. De structuur die ik eerder altijd had is wellicht wel iets losser geworden. Misschien was ik voor die tijd wel eens een beetje te veel gefocust. Ik denk dat zij een positieve werking op mij heeft. En als je de helm op zet, dan ben je maar met één ding bezig en dat is de cross.’
De jaren beginnen te tellen voor Glenn Coldenhoff, ook al is er van lichamelijke slijtage of een verminderde inzet nog totaal geen sprake. Ziet hij al ergens in de verre of nabije toekomst de finishvlag opduiken?
‘Ik heb afgelopen seizoen gemerkt dat wanneer ik niet de resultaten kan rijden die ik graag wil rijden, het plezier er een klein beetje van af gaat. Het plezier haal je toch ook uit goede resultaten en podiums. Zolang ik fit blijf kan ik nog op het hoogste niveau mee. Dan wil ik zeker nog wel een jaar, of twee jaar doorgaan. Als ik nog een nieuw contract zou kunnen tekenen voor twee jaar…’
Maar wat als het einde onvermijdelijk is? Anders dan veel van zijn collega’s heeft Coldenhoff al wel geïnvesteerd in de toekomst. Hij heeft een opleiding gevolgd aan het CIOS (‘Niet helemaal afgemaakt.’) en deed de cursussen MT2 en MT3, opleidingen voor motorsporttrainer. Dan iets doen binnen de cross, als bijvoorbeeld teameigenaar of teammanager?
‘Ik weet niet of dat echt iets voor mij zal zijn. Ik ben bijna mijn hele leven op de crossbaan geweest. Ik wil wel wat meer tijd besteden aan mijn gezin. Misschien is testrijder wel iets. Ik heb de cross altijd superleuk gevonden. Als ik maar niet elk weekend weg ben. Dat ben ik nu al. Ik zie wel hoe het gaat verlopen, er komt echt wel iets op mijn pad.’
Maar zo ver is het nu nog niet. Het nieuwe GP-seizoen staat op het punt van beginnen. Glenn Coldenhoff is er klaar voor! Vrijwel niemand had verwacht dat hij het zo lang zou volhouden en zo goed zou presteren, want in zijn jeugd zat hij wel tegen het podium aan.
‘Ik ben nooit een groot kampioen geweest. Gewoon hard werken, gezond leven, dan kom je een heel eind. En nooit opgeven.’
Foto’s: Jan Boer en fabrikanten
