Toen in het voorjaar bleek dat de wegraces van Hengelo geen doorgang konden vinden was het voor het bestuur van de HAMOVE meteen duidelijk dat ze dan later in het jaar zouden worden georganiseerd. Voor het tweede jaar achter elkaar afblazen was uit den boze.
Door beperkende werden er in Hengelo zowel op zaterdag als zondag 750 bezoekers toegelaten. Dat aantal steekt schril af bij de 70.000 bezoekers per dag die de F1 in Zandvoort mocht verwelkomen. Maar klagen is een woord dat in het woordenboek van de mensen van de Hengelose Auto en Motorvereniging niet voorkomt. ‘We hebben geld op de bank staan’, vervolgt Mengerink, ‘dus konden we het financieel aan. We hadden een bedrag in ons hoofd wat het zou mogen kosten als er geen publiek zou zijn. We hebben een begroting opgesteld en die bleek onder dat bedrag uit te komen. Nu met publiek kost het ons waarschijnlijk niets. Elk jaar verdienen we aan de races en dat geld investeren we weer in de sport.’
GP Langbaan: Romano Hummel wereldkampioen
Tunnel van mais
Start en finish waren verboden gebied voor de toeschouwers. Die kregen een plek toegewezen in de Boschbocht. Mengerink: ‘Feitelijk hadden we vandaag twee evenementen. De wegrace met het rennerskwartier met de rijders en hun helpers. Dat is het sportevenement, waar de teams konden overnachten en waar iedereen een coronacheck moest doen. Daarnaast organiseren we nog een publieksevenement. Van de zijde van het publiek hebben we alleen maar positieve geluiden gehoord, al vinden wij het wel jammer dat we het open karakter van het rennerskwartier niet konden realiseren.’
Ook de rijders waren positief. Dat bleek al bij het melden op het circuit: iedereen had z’n zaakjes voor elkaar. Iedereen was blij dat ze weer eens konden racen. Hoewel de baan gelijk was aan vorige jaren was de beleving van de coureurs enigszins anders. In het najaar – na een groeizame zomer – werden grote delen van de Varsselring omgeven door maisvelden. Op weg naar de Molenbocht reden de coureurs als het ware door een tunnel van mais.
Veel verenigingen hebben te kampen met vergrijzing. In Hengelo speelt dat niet. Mengerink: ‘Er komen steeds jongere mensen bij.’ Om de race te kunnen organiseren, zijn zo’n tweehonderd vrijwilligers in touw. De HAMOVE is jaarlijks op meerdere gebieden actief; we organiseren toertochten – ook voor klassiekers – en is er een offroadrit. Grote crossen, zoals het door Normaal bezongen ‘Hengelse zaand’ zijn er niet meer. Wel zijn er crosses voor de leden. Twee keer per jaar leggen we daarvoor een crossbaan aan.’
De HAMOVE is doordesemd van motorsport. Ooit organiseerde de vereniging namens de KNMV al eens een wegrace op het TT Circuit Assen. Ook de toeschouwers zijn belangrijk. En toen bleek dat rijders minder interesse kregen voor internationale races, werd een nieuwe competitie opgestart in samenwerking met organisatoren uit België en Duitsland. Dat werd de 3 Landen Cup, die later na de komst van nog meer landen (Tsjechië en Finland) de International Road Racing Championship (IRRC). Helaas haakten de Finnen dit jaar af vanwege strenge coronamaatregelen.
Naast de races van de IRRC (Superbike en Supersport kwamen beide twee keer aan de start) konden nog meer coureurs starten. Zo was er de BeNeLux Trophy, met daarin een afzonderlijk klassement voor de Belgische coureurs, met twee races voor Superbike en Supersport. Maar ook de Belgian Twin Trophy, de Classics, de tweetakten, ONK/BK zijspannen en de Camathias Cup konden het publiek vermaken. Laatstgenoemde is een klasse voor oudere zijspannen, waarbij de passagier verder buiten het span hangt dan tegenwoordig. De klasse is vernoemd naar de in 1965 op Brands Hatch verongelukte Zwitserse zijspancoureur Florian Camathias.
Familiaire sfeer
De Duitser Didier Grams liet zich na afloop een pilsje lekker smaken. ‘Ik heb vandaag al veel water gedronken, dan is een pilsje nu wel fijn.’ Hij kon terugkijken op een succesvolle dag op de Varsselring, want hij werd eerste en tweede in de Superbikeraces van de IRRC. Grams, die in 2008 voor het eerst in Hengelo reed, greep vier keer (2010, 2011, 2013 en 2014) de eindzege bij de IRRC en werd verder nog drie keer tweede en eveneens driemaal derde. Ook dit jaar lijkt hij, ondanks tegenvallende resultaten bij de tweede race in het Tsjechische Horice op weg naar een top-drie-klassering. De Duitser voelt zich helemaal thuis bij de races van de IRRC: ‘Er heerst een heel familiaire sfeer in de paddock. Als we elkaar kunnen helpen doen we dat. Racen op stratencircuits is het echte racen, dit is het beste. Ik vind het veel leuker racen dan op aangelegde banen.’
Ook Ilja Caljouw, van Performance Racing Achterhoek dat Hengelo als thuisbasis heeft, voelt zich helemaal thuis bij de IRRC. Caljouw: ‘Meestal trekken de races veel publiek.’ Net als Grams roemt ook hij de familiaire sfeer. ‘We misgunnen elkaar niets en staan voor elkaar klaar, vooral als je in het buitenland bent.’ De 34-jarige uit Bovensmilde afkomstige coureur is zich wel bewust van de gevaren die stratencircuits met zich meebrengen: ‘Als je er af gaat, is de kans op een blessure groter dan op een vast circuit. Dat kan je dan een paar races kosten.’ Caljouw eindigde op de Varsselring als tweede en derde. Hij startte ook nog in de BeNeLux Trophy en behaalde daarin net als zijn teamgenoot Jorn Hamberg een eerste en een tweede plaats.
Hilbert Talens en Frank Claeys zegevierden twee keer bij de zijspannen. 
Jorn Hamberg (95) en Ilja Caljouw (14) zorgden voor succes voor Performance Racing Achterhoek.
