Winnaar van de Motocross of Nations 2019, vijf Grand Prix-zeges (vier in de MXGP en één in de MX2) en afgelopen jaar derde in de eindstand van de MXGP. Zelfs zonder enige motorsportkennis is het kraakhelder dat Glenn Coldenhoff op dit moment één van de beste crossers ter wereld is. Maar trial is een heel ander verhaal, zelfs voor zo’n kanon als Glenn. Gelukkig is regerend Nederlands kampioen trial Randy Kerstjens altijd bereid zijn kennis over te dragen en al helemaal als het gaat om een GasGas-collega. En zo kwamen de twee Nederlandse toppers samen op het trialterrein van Motor Trial Club Oost-Brabant in Schijndel voor een bijzondere spoedcursus. MOTO73 was erbij!
Wat hebben Stefan Everts, Jurgen van den Goorbergh en Jorge Prado gemeen? Het lijkt een wat vergezochte en wellicht zelfs flauwe vraag, maar alle drie zijn ze verrekte handig met een trialmotor. Bij Glenn Coldenhoff ligt dat nét ietsje anders. Zet hem op een dikke GasGas MC450F en je zult je ogen niet geloven hoe hard het gaat. Precies hetzelfde gebeurt als je ‘m op een BMX-fiets of een jetski zet. Dat hij in de trial nog niet zover is, heeft een goede reden. Voordat hij de spoedcursus van Randy Kerstjens kreeg, reed hij slechts twee keer een aantal rondjes over een trialterrein.
Zonder basis en zonder kennis. Het contrast met de motocross – een sport die voor hem geen enkel geheim meer heeft – kan niet groter. Maar als een echte sportman wil hij ook goed, liefst heel goed, worden in trial en daarbij is de hulp van Randy Kerstjens, drievoudig Nederlands kampioen bij de Inters, meer dan welkom.
Serieus gevaarlijk
Want vergis je niet, trial mag er uit zien als een vrij ongevaarlijke, vriendelijke sport alleen zonder goede basis kom je nergens en wordt het eerder serieus gevaarlijk dan dat het je verder brengt. Gevaarlijk? Zeker weten! Vraag het Toni Bou maar eens. Hoewel hij sinds 2007 regerend trialwereldkampioen is, zowel indoor als outdoor, raakte hij een aantal keer ernstig geblesseerd. Twee jaar geleden blesseerde hij in België bijvoorbeeld zijn rechterknie en brak bij een demo in Motegi twee ribben. Relatief kleine blessures, maar aan het begin van 2018 ging het echt mis tijdens een X-Trial-wedstrijd in Le Mans. Na een mislukte sprong klapte hij vol met zijn rug op een betonnen blok en brak daarbij drie rugwervels.
Bou liet daar eerder in MOTO73 het volgende over weten: ‘Ik heb echt angst voor blessures. Ik neem vaak veel risico, omdat dit binnen mijn stijl past en soms heb ik mijzelf dan niet in de hand.’ Net als zovelen geniet Glenn Coldenhoff van de vele waanzinnige filmpjes die Bou post op Instagram: ‘Ik denk dat de meesten daar nog niet eens over nadenken wat hij doet. Ik zag ‘m laatst een bos inspringen, een meter of vijf omhoog, en dan precies landen op een steen. Niet te geloven.’
Omdat Coldenhoff eveneens weet wat serieuze blessures zijn, denk alleen al aan de verschrikkelijke klap tijdens een training op Lommel eind 2018, stemt hij maar wat graag in om voorzichtig te beginnen met het draaien van een achtje en de slalom.
Bij motorrijlessen staan de pionnetjes bij die slalom op drie meter van elkaar, maar omdat we het hier wel over onder andere de winnaar van de Motocross of Nations op Assen hebben, zet Randy ze op één meter en, vooruit, tien centimeter. Da’s zelfs op een trialmotor aan de zeer krappe kant. Behalve wanneer Randy even laat zien hoe het moet. Dan lijkt alles ineens zo verschrikkelijk eenvoudig, iets dat Glenn direct opvalt: ‘Dan moet het wel ingewikkeld zijn”, klinkt het in fantastisch Brabants.
Niets vast te knellen
De speciale cursus vindt plaats een dag nadat Coldenhoff op Motorsportpark Gelderland Midden in Arnhem de eerste grote internationale motocrosswedstrijd sinds de coronastop won. Het rijden met zijn GasGas-crosser zit er dus nog heel vers in en dat zorgt voor een ingewikkelde omschakeling: ‘Het is echt enorm wennen. Toen ik voor het eerst op mijn trialmotor zat, vond ik dat het stuur bijvoorbeeld veel te ver weg stond. Dat zette ik daarom eerst zoals ik dat gewend was, maar dat bleek helemaal niet te zo werken… Gelukkig was er iemand bij met kennis van zaken; trial is echt iets heel anders dan crossen. Dat had ik om eerlijk te zijn niet verwacht.
Neem alleen de rijtechniek al… Wij staan op een crosser bijna altijd op de tenen en hangen naar achteren en proberen daarnaast met alles wat we kunnen de motor ‘vast te knellen’ tussen je benen. Op een trialmotor kan dat laatste al helemaal niet en moet je ook nog eens met je voeten en benen een beetje naar buiten zitten, zodat je kunt rijden vanuit de heup. Daardoor heb je geen enkele houvast aan de motor en dat is echt vreemd.’ Het toeval wil dat Randy een week of twee eerder voor het eerst op een crosser zat en het verhaal van Glenn herkent als geen ander: ‘De positie op de motor is inderdaad precies andersom. Jullie hangen in een bocht terwijl wij juist meer de motor van ons afduwen.’
Zweten als een malle
Tijdens het door veel motorrijders vervloekte achtje draaien, blijkt er nog een geweldig verschil te zijn tussen cross en trial: de koppeling en dan met name het gebruik daarvan. ‘Wij zijn gewend heel agressief met die koppeling te werken’, legt Glenn inmiddels aardig bezweet uit. ‘In een bocht help ik soms de motor een beetje mee en laat ik de koppeling zo nu en dan een beetje schieten, terwijl je bij trial juist vaak met een slippende koppeling rijdt. Dat zal voor mij altijd wel lastig blijven…’ Bescheidenheid siert de mens, of in ieder geval Glenn, want al snel wordt duidelijk dat hij een zeer snelle leerling is.
Dat de slalom bij Randy gemakkelijker gaat, komt vooral door de lichaamshouding en de gekozen versnelling. Glenn doet het eerst in z’n één, Randy in z’n twee en dat is als je een slippende koppeling nodig hebt duidelijk een betere keuze. Iets dat Coldenhoff direct bevestigd als hij een versnelling opschakelt en ineens niet meer klem komt te zitten tussen die beruchte, oranje pionnen. Het maakt hem hoor- en zichtbaar per gereden meter enthousiaster. ‘Een dag na een crosswedstrijd is dit super om te doen. Je zou zeggen dat het niet zo inspannend is, maar je gaat er toch wel echt goed van zweten kan ik je garanderen.’
Het is de verklaring waarom Randy zéér regelmatig in de sportschool te vinden is. Trial is een namelijk een echte intervalsport en daar vergissen trial-leken zich regelmatig in, aldus de Nederlands kampioen. ‘Wij gooien en smijten met de motor, bijvoorbeeld bij het omspringen, omzetten van de motor en het oprijden van het obstakels waar weinig ruimte is. Dat maakt het zwaar en daar heb je explosieve kracht voor nodig.’
Enzovoorts, enzovoorts
Hoewel Coldenhoff inmiddels de smaak meer dan te pakken heeft, blijft het nog altijd zoeken voor hem naar de juiste trial-handleiding. Een trialrijder doet veel vanuit de vering, naast de eerder uitgelegde koppeling. Iets dat je prachtig kunt zien bij het maken van een wheelie op hele lage snelheid, wandelpas zelfs. Glenn snelt bij het rijden op z’n achterwiel direct weg, terwijl Randy op amper een paar meter afstand elke keer z’n voorwiel iets laten zaken om het vervolgens weer keurig op te vangen en weer bijna volledig rechtopstaand z’n voorwiel iets laat zakken. Enzovoorts, enzovoorts, enzovoorts. Het doet ergens haast denken aan het huppen van een konijntje, zonder daarbij de sport en Randy belachelijk te maken. Dat ‘huppen’ speelt ook een grote rol bij het nemen van lastigere obstakels, zoals een dubbele buis waarvan de tweede een stuk groter is dan de eerste. Ieder normaal mensen rijdt daar overheen, in de hoop nergens te blijven hangen en vooral in de hoop er niet heel hard vooraf af te gaan bij de tweede buis. Randy doet het anders, wat inmiddels het centrale thema van deze dag is geworden. Hij trekt de motor al voor de grote buis op zijn achterwiel, waardoor het voorwiel precies langs die buis scheert en net voldoende omhoog gaat zodat het achterwiel keurig volgt.
Onheilspellende tips
Als laatste staat er een echte proef gepland, een ‘non-stop’, waarbij uiteraard eerst een rondje gelopen wordt om de exacte route te bepalen. De tips die Glenn daarbij krijgt, zijn behoorlijk onheilspellend. ‘Hier moet je rechtop rijden, anders gaat-ie zoeken en lig je om. En hier moet je echt naar buiten hangen, anders lig je beneden.’ Dat werk. Glenn is niet onder de indruk en rijdt de proef na drie keer oefenen bijna foutloos en als het even niet lukt blijft hij oefenen, proberen en vooral vragen aan Randy waarom het niet lukt.
We hebben inderdaad duidelijk te maken met een echte topsporter. Iets dat ook Randy opvalt: ‘Het probleem van Glenn is zeker niet de beheersing, meer de houding en de andere techniek. Als hij dat onder de knie heeft, wordt het voor hem echt leuk.’ Om nog even te laten zien hoe het moet, pakt Randy aan het einde nog even de grote opstap. Zonder helper, wat laat zien dat het voor hem niet echt iets voorstelt. Glenn weet echter genoeg: ‘Dat is denk ik niet voor vandaag. En ook niet voor volgende week…. Ik ga iets drinken, man het zweet gutst van mijn rug!’
