Eén moment, één beslissing, één stap – ze kunnen een leven veranderen. De motorsport zit vol met dat soort spreekwoordelijke T-splitsingen. In de rubriek ‘flashback’ worden bekende en onbekende mijlpalen uit de racegeschiedenis belicht. Deze aflevering: offroad-specialist Anne Kies (67) over zijn top-tien finish (8e) in de Dakar Rally van 1983.
De Dakar Rally bestond nog niet heel lang. Hoe kwam je in aanraking met deze wedstrijd?
‘Eigenlijk is dat ontstaan door de deelname van Bert Oosterhuis, die in 1981 meedeed aan de Dakar. Dat bracht het hele spul eigenlijk op gang, waarna promotor Lee van Dam ermee aan de slag ging. Op die manier kwamen ze ook bij mij uit, want ik was op dat moment Nederlands kampioen enduro. Ik had uiteraard wel belangstelling en mijn vrouw vond ook dat ik zo’n avontuur aan moest gaan. Het leek me wel interessant. Een groot avontuur, geen stoplichten en geen verkeer van rechts. Maar goed, ik wist eigenlijk niet wat ik me ervan voor moest stellen. Het was allemaal vrij nieuw en we hadden eigenlijk alleen de verhalen van Bert en wat televisiebeelden. Tijdens die eerste deelname was ik ook continu aantekeningen aan het maken. Verbeterpunten voor het jaar erop. In 1982 viel ik trouwens uit, er lag net even een kei teveel op de weg. In Bamako kwam ik over een heuveltje en klapte met mijn voorwiel vol tegen een dikke steen. Ik ging er voorover af en kreeg de motor bovenop me. De nacht die volgde was heel zwaar, had ’t enorm benauwd. Ik bleek Fries te praten tegen de jongens, want ze konden me niet verstaan. De volgende dag mocht ik van de meereizende artsen niet meer starten, waarna ze me in een SOS-vliegtuig naar Nederland brachten.’
Anne Kies links anno 2020, rechts samen met Rikus Lubbers bij Yamaha XT 550 in 1983.
Een fijne kennismaking met de Dakar, maar het weerhield je niet om in 1983 ook aan de start te staan.
‘Het is toch iets bijzonders hè. In ’83 stonden we met vier motorfietsen aan de start in Parijs, maar ik kan je wel vertellen dat het geen voordeel is dat je in de winter vanuit Europa start. Op de eerste brug ging al een zootje rijders onderuit. Het was gelijk afzien. Ook in Algerije was het ’s nachts ijskoud. We kropen direct de slaapzak in. Helm af en liggen, we hielden het leren pak gewoon aan. En niet veel later kwamen we weer in een zandstorm terecht. Je moest jezelf echt goed inpakken, anders werd het gevaarlijk. Wij hadden zwart gespoten blokken, maar die werden gewoon gezandstraald.’
Die zandstorm had ook behoorlijk veel invloed op het klassement, nietwaar?
‘Ik lag op plek vijftien toen we de Ténéré woestijn in reden, maar door die zandstorm verdwaalden heel veel rijders. Ik was ook niet gewend aan navigeren, maar het lukte me schijnbaar vrij aardig. Ik nam de stand van de zon mee, samen met de details van het routeboek. Ik wist dan welke richting we globaal reden, dus als ik dan ineens de zon aan de verkeerde kant had staan, dan ging ik de verkeerde kant op. Met mijn handkompas knoopte ik de punten aan elkaar. Dan zette ik mijn motor op de standaard en ging zoeken. Als ik in de verte dan bijvoorbeeld een hoge duin zag liggen, dan reed ik daar naar toe. Weer stoppen en dan een nieuw herkenningspunt in je opnemen. Dat bleek goed te werken, want eenmaal uit de Ténéré was ik tien posities opgeschoven en stond ik vijfde in het tussenklassement.’
Carrière
Groeit op in de enduro en rijdt in alle klassen
Wordt drie keer achter elkaar Nederlands enduro-kampioen
Rijdt in totaal drie keer de Dakar Rally op de motor
Komt later in de vrachtwagen terecht, als assistentie voor het Karsmakers-team
Doet eveneens mee aan de Dakar Rally als ze verhuizen naar Zuid-Amerika
In totaal neemt hij deel aan dertien edities
Je werd achtste. Hoe kwam het dat je nog enkele plekken zakte?
‘Ik had een lekke band gehad en wilde uiteraard snel verder. Dus nieuwe band erop, maar ik was te gehaast om mijn verloren tijd goed te maken. Ik zag een sleuf over het hoofd en klapte er vol tegenaan. Het gevolg, mijn velg was finaal kapot. Onze volgauto’s waren uitgevallen, maar gelukkig kwam de wagen van Yamaha Frankrijk voorbij, van het damesteam. Zij hadden nog een wiel, maar het gat van de as was te groot. Ik ben toch aan de slag gegaan en uiteindelijk ging het wiel rond. Zonder remmen en dat wiel ging alle kanten uit. Als ik hard genoeg reed, dan bleef het ding nog wel redelijk stabiel door de centrifugaal krachten. Met pijn en moeite haalde ik uiteindelijk de finish, maar ik dacht dat mijn klassement volledig naar de knoppen was. Maar het viel eigenlijk mee, ik was slechts drie plekjes gedaald. Uiteindelijk ben ik alsnog beste privé-rijder geworden. Eenmaal thuis liep het hele dorp uit vanwege mijn prestatie in de Dakar Rally. Dat had ik echt niet verwacht.’
De huidige Dakar Rally lijkt nauwelijks meer op de wedstrijd die jij op de motor reed, toch?
‘Klopt, het is tegenwoordig meer een sprintrace geworden. Ze rijden nu tien dagen, wij drie weken. Destijds was het echt nog één groot avontuur, dat gelijk mooie verhalen opleverde. En ook zeer zeker grappige momenten. Yamaha had een team met Franse meisjes ingezet en die waren op de boot naar Algerije op zoek naar dat Nederlandse meisje. Die ging zo hard en ze konden haar niet bijhouden. Bert Oosterhuis leidde die meisjes naar mij toe, toen snapten die meisjes hoe het zat. De organisatie zelf was trouwens ook in de war, want na de eerste dag stond ik gewoon aan de leiding in het damesklassement.’
Profiel
| Naam | Anne Kies |
| Woonplaats | Appelscha |
| Leeftijd | 67 jaar |
Jarno van Osch
