De Nederlandse Motorsport Bond (NMB), de toenmalige tegenhanger en concurrent van de KNMV, was niet bang om haar nek uit te steken en iets nieuws uit te proberen. Deze heuvelklim op zondag 18 april 1971, georganiseerd met de plaatselijke motorvereniging, in Wijlre is daar een perfect bewijs van. In een ver verleden had de KNMV in 1929 wel al eens als onderdeel van haar kampioensrit een heuvelklimproef opgenomen, maar dat was dus geen opzichzelfstaande wedstrijd. Die van de NMB wel en het parcours van één kilometer lang was uitgezet op de Dikkebuiksweg en had op een punt een stijgingspercentage van wel 10,8 procent. De renners hadden voldoende ruimte op de asfaltweg die volgens opgave een breedte van wel vijf meter had. De coureurs startten één voor één en mochten het parcours drie keer afleggen, waarbij de snelste tijd gold voor het eindklassement. De heuvelklim stond open voor alle klassen, behalve de 50cc-klasse. Hoewel niet alle NMB-toppers aan de start stonden, was er voldoende strijd en spanning over wie met de overwinning aan de haal zou gaan. In de 250cc-klasse was het Kees van der Kruijs (zie foto), die met zijn Ducati naar een tijd van 45,4 seconden en de overwinning reed. Snelste man van de dag werd echter NMB-coryfee Hans Hutten op de machtige 750cc-Laverda. Hij legde het klimtraject op deze zonovergoten dag af in 43,1 seconden, wat neerkwam op een gemiddelde snelheid van 83,5 kilometer per uur! Hoewel het een succesvol experiment was, bleef het uiteindelijk helaas bij deze ene heuvelklim voor motoren in Wijlre.
Toen de finish van Le Dakar nog in Dakar lag – terugblik
Tekst: Mari van Kasteren
Fotografie: Theo Olfers
Wie is Mari van Kasteren?
Mari van Kasteren is, naast NMB-historicus, ook verzamelaar en auteur van drie boeken over de NMB en zijn racefamilie. Voor MOTO73 schrijft hij in dit jubileumjaar De Terugblik.
