Hoe heeft Barry Veneman de 90e Dutch TT beleefd? Wat viel hem op en wat viel hem tegen? Wat heeft hij over het rijden van Rossi en Vinales te vertellen. En hoe voelt als zijn 14-jarige zoon Loris hard over het circuit raast op jacht naar een goede klassering?
Barry Veneman over een race volgen als vader
‘Ik heb heel veel met sporters gedaan en ook dan beleef je een race ook heel intens. Als Bo reed, had ik de kriebels en kippenvel op mijn armen. Nu is het je eigen vlees en bloed en je ziet wat er gebeurt. Met regenbanden op een opdrogende baan; het is heel apart zo’n race. Maar als je zoon meedoet, is het toch anders. Je gunt hem de hele wereld en je bent heel blij met zijn P4 in de eerste wedstrijd. Als je dan de laatste ronde analyseert, kun je hem zeggen dat-ie dit of dat had moeten doen. Maar achteraf is altijd gemakkelijk. In de GT was hij best wel sterk. Dat leek goed te gaan voor de laatste ronde. Maar als je juist dan op een verkeerd plekje zit. P3 had hij wel verdiend, maar met P4 ben ik ook heel happy. Hier leert hij zoveel van. Zo’n kwalificatie bijvoorbeeld. Bij deze kleintjes is het belangrijk dat ze gelijk een tijd zetten, dan hebben ze iets. Als je valt of dat ding gaat stuk, heb je in ieder geval een tijd staan. Zijn persoonlijk snelste tijd is 1.51,7 en dat vind ik heel knap. Ik denk dat hij ook wel in staat is 50-half of 50-hoog te rijden. Die kleintjes hebben nooit echt problemen, je hoort ze nooit over de banden of over de vering.’
Over het rijden van Rossi
Barry Veneman: ‘Valentino is twee jaar jonger dan ik. Ik zou het lichamelijk niet meer kunnen. Ik vind het een ongelofelijke prestatie als je op 42-jarige leeftijd nog de motivatie hebt om je elk jaar weer op te laden. Niet alleen voor het racen, maar ook voor z’n merchandise en de business er omheen. Ik vind het grandioos wat hij doet. Iedereen beweert dat hij gaat stoppen. Dat kan, maar als je je telkens zo kunt opladen, ben ik daar niet zeker van. Rossi weet ook wel dat hij nu te langzaam is, maar hij vindt het rijden nog zo leuk. Je ziet het in de motorcross ook; boven de 36, 37 wordt het gewoon moeilijk. Maar we speculeren nu wat het wel of niet zou voelen. Met een carrière als Valentino kunnen wij ons niet voorstellen hoe hij daar nu in staat. Neem de Sachsenring. Daar was hij heus niet de snelste, maar hij rijdt ook niet zoveel langzamer dan de rijders voor hem. Hij kan echt nog wel een paar konijnen uit de hoed toveren.’
Barry Veneman over de GP-wereld van toen en nu
‘Door Dorna is het allemaal heel commercieel geworden. Mijn wereld bestaat niet meer. Toen ik in de GP’s kwam, zei ik tegen niemand iets. Ik at aardappels, groente en vlees. Mijn eerste GP was Japan. Ik had een tas vol Sultana en Cup a Soup bij me. Ik kende de wereld niet en was een stille jongen. Nu moeten jonge coureurs inzien dat ze af en toe de goede dingen zeggen. Wanneer moet ik lachen en in beeld zijn. Ze moeten open zijn en beseffen dat hun leven meer is dan Instagram of TikTok. De GP-wereld is echt topsport, een keiharde wereld ook. In mijn tijd zag je nog wel eens iets gebeuren in de paddock. Nu zijn het mooie vrachtwagens en hospitalities. Verder zie je niets of niemand. Coureurs praten nog met de pers, maar voor de rest is het in één streep naar de pitbox of de hospitality. Het smeuïge van vroeger, toen je nog motoren kon zien of mensen tegenkwam is voorbij. We waren op de Sachsenring op uitnodiging in de pitbox van Petronas. Dan mag je even rondneuzen, maar je moet ook weer snel weg zijn. Het is er druk en er heerst stress.’
Over de elektrische motoren
Barry Veneman: ‘Vooraf was ik er reuze benieuwd naar. Ik heb die dingen nog nooit in het echt gezien, alleen op beeld. Ik hou niet van elektrische auto’s. Ze zijn niet mijn ding. Ik heb heel veel vrienden met elektrische auto’s, allemaal lease en allemaal vanwege de bijtelling. Er is niemand die het om het milieu doet. Wij wonen in het oosten, iedereen bij ons heeft een oprit, daar kun je zo’n laadpaal neerzetten. Maar wat als je nou geen eigen oprit hebt? Ik zie meer in een andere vorm van brandstof, waterstof. Het eerste wat me opviel bij de elektrische motoren is het toetertje voor de veiligheid in de pitlane. Ik vind het gaaf spul. Ik weet dat het heel raar klinkt voor iemand die uit de gaskabeltijd komt, maar ik vind ze wel iets hebben. Het is echt wel racen wat ze doen. Het is serieus werk.’
Over de kwalificatie in de Moto3
‘Als de finishvlag al is gevallen, gebeuren er nog een hoop dingen. Dat valt me op en dat vind ik wel apart. In de kwalificatie is net zoeken naar een speld in een hooiberg. Waar vind ik een rijder die het gas erop houdt. Dan heb je pech wanneer hij halverwege van het gas af gaat. Voor tv is het een superspektakel, maar voor de sport denk ik “geef nou eens tien minuten gas”. Zo’n training van de Moto3 en ook wel een beetje de Moto2, is niets anders dan zoeken en kijken. Ik vind een Superpole, zoals vroeger bij de Superbike en nu bij de MotoE een mooi concept. Dan is het jij tegen de baan. Dat lijkt mij voor de Moto3 ook wel een gaaf concept.’
MotoGP Nederland: Quartararo wel oppermachtig in Assen
Over Viñales
From zero to hero. Dat was de vrijdag van Maverick Viñales. Na zijn afgang op de Sachsenring, waar hij er zowel in de trainingen als in de wedstrijd niet aan te pas kwam, verraste de winnaar van de TT van 2019 op de eerste trainingsdag door z’n snelste rondetijden. Ook de volgende dagen was Viñales opvallend sterk. ‘Het doet mij een beetje denken aan Alex Márquez vorig seizoen. Het hele jaar zo rond de vijftiende plaats en dan ineens twee keer een podium in Le Mans en Aragón. Dan denk ik “hoe kan dat?” Na de Sachsenring hebben Viñales en het Yamaha Factory Team vast geen leuke gesprekken gehad. Dat zal hard tegen hard zijn gegaan. Hij zal zeker onder druk zijn gezet: “Luister jongen; als jij wat wilt, moet je gaan rijden, anders zit je niet meer op deze motor”. Eerder die week zei Viñales nog dat hij zijn motor net zo wilde afstellen als die van Quartararo, omdat die vooraan rijdt. Daar geloof ik niet in. Ik denk ook niet dat ze dat hebben gedaan. Hij moet gewoon z’n kop erbij houden. Misschien had hij op de Sachsenring wel gewoon een off-weekend, geen focus. Wat het ook was, het is wel een enorme ommezwaai. Zo’n opleving kan ik in mijn carrière niet herinneren. En ik heb best wel dieptepunten gekend.’
Barry Veneman over het analyseren voor de NOS
‘Ik heb nu al een aantal jaren meegewerkt aan de TT-reportage van de NOS. Commentaar geven vind ik moeilijk, maar analyseren vind ik wel leuk om te doen. Ik deed de Moto2 en Moto3 en
Michael van der Mark de MotoGP. Ik kijk of ik at inside informatie van de coureurs kan geven. Ik doe dat niet tijdens de races, maar vooraf en achteraf. Dan neem ik bijvoorbeeld bepaalde situaties uit de race die belangrijk waren voor het racebeeld en die analyseer ik dan. Bij de Moto3 zag je natuurlijk al die straffen en in de Moto2 was Fernandez heel bijzonder. En de situatie met Bo natuurlijk, want wat was het jammer dat hij twee Long Lap Penalty’s kreeg. Dat soort dingen pak ik aan.’
Over de races
‘Het waren wel mooie races, maar niet megaspannend, soms zelfs een beetje saai. We hebben het wel eens anders gezien. De sfeer op de tribunes zal anders dan anders zijn geweest. Daar krijg ik vanuit de paddock weinig van mee, dus daar kan ik moeilijk over oordelen. Je mag hopen dat dit eenmalig is geweest. Ik denk ook niet dat het circuit kan overleven als dit vaker gebeurt. Hopelijk zien we straks bij de Superbike weer een volle bak. Ik denk wel dat er dan meer publiek zal komen.’
