De slijtageslag van Le Dakar 2023 tot aan de rustdag in foto’s

Fotografie: Mirjam Pol, ANP, Red Bull Content Pool en A.S.O.

Proloog – 31 december

Kijk ’m daar eens trots staan, op het officiële startpodium van Le Dakar 2023. Met recht dat Wesley Aaldering (120) geniet van dit moment. Maar hoe mooi ook, er moet gereden worden. Slechts 13 kilometer, maar ook daarin kun je fouten maken. Debutant Aaldering doet dat echter niet en eindigt als 73e. Mirjam Pol (44) neemt geheel volgens plan geen enkel risico en wordt 87e. KTM-rijder Toby Price wint met vijf seconden voorsprong op GasGas-coureur Daniel Sanders.

1 van 2

Etappe 1 – 1 januari

Ook dit is Dakar… Al na 52 kilometer komt GasGas-fabrieksrijder Sam Sunderland zwaar ten val, nadat hij een steen raakt. Met een pijnlijke rug, breuk in het schouderblad en hersenschudding is de Dakar 2023 al voorbij voordat-ie eigenlijk begonnen is voor de winnaar van vorig jaar. Teamgenoot Sanders lijkt de etappe te winnen, maar ook dat is GasGas niet gegund, want Sanders heeft te hard gereden en zo wint Honda-rijder Ricky Brabec. Mirjam Pol (73e) is dit keer de snelste Nederlander, Wesley Aaldering wordt 78e.

Mirjam Pol over dé Dakar-brief

Etappe 2 – 2 januari

Het eerste Nederlandse succes is daar, want Mason Klein wint, met een beetje hulp van Sanders, die besluit het aan het einde iets rustiger te doen om zo een betere uitgangspositie te hebben voor de dag erna. De speciaal bedachte openingsbonus werkt dus nog niet helemaal… De pas 21-jarige Klein is trouwens natuurlijk hartstikke Amerikaans, maar hij rijdt voor het Nederlandse BAS World KTM Racing Team. Net zo mooi is dat Klein zich eveneens leider in de tussenstand mag noemen. Ook Wesley (75e) en Mirjam (80e) halen de finish, maar Pol gaat wel hard onderuit en heeft pijn ‘van mijn linkerschouder, via mijn rechterknie naar mijn linker teen’.

Etappe 3 – 3 januari

Als ook oud-winnaar Ricky Brabec na een zware val moet opgeven, stellen steeds meer rijders zich de vraag of de organisatie niet te ver aan het gaan is. Brabec is na Sunderland al de tweede grote naam die moet opgeven en dat past in het beeld van de eerste, chaotische etappes. Dat de organisatie de veiligheid, voor zover mogelijk bij een rally als deze, niet uit het oog verliest, wordt een paar uur later duidelijk. Door verslechterende weersomstandigheden is het niet mogelijk om de veiligheid van de ondersteuningshelikopters te garanderen en dus wordt de etappe stopgezet. Sanders bewijst z’n gelijk van de dag ervoor en heeft dan al de etappe gewonnen en is ook de nieuwe leider, maar zoals deze foto duidelijk laat zien, zijn nog niet alle motorrijders binnen op het moment van neutralisatie. Aangekomen in het bivak zijn de uitdagingen bovendien niet voorbij, want dat bivak staat volkomen blank en dat is matig binnenkomen als je onderweg al volledig verzopen bent.

Etappe 4 – 4 januari

Het wordt de dag van de stille helden. Te beginnen met de monteurs en andere teamleden die het voor elkaar krijgen om rijders, kleding en motoren in een avond en voor velen ook nacht na de eerdere verregende etappe weer droog en vooral warm te krijgen. Terwijl het bivak er nog altijd verzopen bij staat. Daarna is het de beurt aan Joan Barreda (foto), die als niet-Honda-fabrieksrijder wint – al knap – en zo op dertig zeges komt te staan. Daarmee komt hij heel dicht bij de 33 etappezeges van recordhouders Stephane Peterhansel en Cyril Despres. Hij doet dat ditmaal ook nog eens met een gebroken teen! Net zo indrukwekkend is dat hij sinds 2012 altijd een etappe heeft gewonnen in Dakar. Vertel dat op een feestje en iedereen zal je raar aankijken, omdat de 39-jarige Spanjaard het altijd in alle stilte doet. Wesley Aaldering en Mirjam Pol kennen gelukkig een prima dag, met een top-50-klassering voor zowel Wesley (42e) als Mirjam (45e).

Etappe 5 – 5 januari

Als de duisternis is ingevallen, rijdt Mirjam Pol het bivak binnen en direct wordt duidelijk dat het niet zomaar een dag was voor haar en dat het hebben van een teamgenoot met heel veel technische kennis in Le Dakar van ongekend belang is. Mirjam: ‘Ik begon heerlijk aan de etappe van vandaag, totdat ik ineens een rood lampje zag branden. Gelukkig reed mijn teamgenoot Wesley Aaldering, een voormalig monteur van ons team, bij mij. Wesley kon mij direct vertellen dat ik waarschijnlijk een koelvloeistof- of waterlek had. Met deze wetenschap moest ik dus eerst uitzoeken wat er aan de hand was en het lek dichten of zorgen dat ik voldoende water had om telkens bij te vullen. Een gemakkelijke opgave in de woestijn… Not! Ja, natuurlijk baal ik dat ik veel tijd heb verloren, maar we doen maar eens een ‘rondje omdenken. Hoe fijn is het dat ik het lampje überhaupt zag branden, hoe super is het dan vervolgens dat Wesley voor mij reed en advies kon geven, vervolgens staat er verderop in the middle of no-where ineens een helikopter voor water, het was niet warm waardoor mijn motor niet oververhit raakte én… ik heb alle waypoints gewoon gehaald!’ Ondank de hulp aan Mirjam, wordt Wesley heel knap 43e, terwijl Pol alsnog 87e wordt.

Adrien van Beveren wint op Yam…, ehhh, Honda natuurlijk, na een waanzinnig duel met zijn Monster Energy Honda Team-genoot José Ignacio Cornejo. Het verschil tussen de twee is na een special van zo’n vier en een half uur slechts 13 seconden!

1 van 2

Etappe 6 – 6 januari

‘Dat is toch niet normaal, Mirjam? Jij kent de rally, wat vind jij?’ Het is een vraag die Mirjam Pol geregeld krijgt van andere deelnemers en perfect laat zien dat de 2023-editie een echte Le Dakar is. Mirjam: ‘Ik heb alleen geantwoord: “wilde je naar de zwaarste rally ter wereld? Ja? Nou dan ben je hier op het juiste adres!” Ook ik vreet mezelf op, maar dit is exact wat wij zelf wilden!’ Het contrast met vorig jaar kan niet groter, want er was nogal wat kritiek vanuit de deelnemers over de te makkelijke editie. Relatief gezien dan uiteraard… Dit jaar is alles anders! Na de zesde etappe meldt het Monster Energy Honda Team dat hun rijders in totaal meer dan twaalf uur op de motor hebben gezeten. Niet zo vreemd als je weet dat er in totaal dik 900 kilometer op het programma stond. En als je weet dat toppers er zo lang over doen, is het niet vreemd dat de laatsten pas diep in de nacht binnenkomen. Winnen doen de Honda-rijders overigens niet, want het is Luciano Benavides uit Argentinië die met zijn Husqvarna het snelst van allen is en daarbij alles op alles moet zetten zoals deze foto prachtig laat zien. Rij zo maar eens ruim 350 kilometer in een special! Pol weet deze monsteretappe als 43e af te sluiten, Wesley Aaldering wordt 62e.

Etappe 7 – 7 januari

Opnieuw zorgt het weer voor uitdagingen en daarom gaat de zevende special niet door. Daarnaast raken de motorrijders zo uitgeput dat de organisatie zich ook daar zorgen over maakt. Hoezo een zware Dakar? De motoren vertrekken vanaf het bivak, om de 30 seconden, naar het volgende bivak in Al Duwadimi, waar zij in ‘een marathonetappe-bivak’ verblijven om zondags vandaaruit de achtste etappe te gaan rijden. Ondanks de verbinding van bijna 500 kilometer, voelt het voor de rijders als een soort van extra rustdag en die is dus meer dan welkom na de eerste week!

Etappe 8 – 8 januari

Normaal gesproken hebben de deelnemers hun handen vol aan de route, maar dit jaar geldt dat ook voor de organisatie. Op bovenstaande foto van Mirjam Pol zie je perfect waarom. Hoewel de weersuitdagingen dus groot zijn, lukt het de organisatie nog best heel aardig om er het beste van te maken en dat kunnen we ook zeggen van de Nederlanders. Wat heet! Wesley Aaldering wordt in de laatste etappe voor de rustdag heel knap 39e en Mirjam al net zo knap 43e. De achtste etappe wordt gewonnen door Ross Branch van Hero MotoSports Team Rally, alweer de achtste winnaar in acht etappes. Mason Klein lijkt als koploper de officiële rustdag in te gaan, maar krijgt na afloop van de etappe twee minuten tijdstraf voor te hard rijden en dan sta je in de Dakar van 2023 zomaar ineens derde. Op slechts dertien seconden van Husqvarna-rijder Skyler Howes en met exact dezelfde tijd als Kevin Benavides. Bizar? Ja! Maar nog veel bizarder is dat de top-6 binnen drie minuten van elkaar staat en de top-10 binnen 23 minuten. Minimale verschillen na ruim dertig uur racen, navigeren en ploeteren plus nog veel meer verbindingskilometers. En dan te bedenken dat de twee week nog moet beginnen en die veel zwaarder gaat worden dan de eerste week…!