Te weinig etappes, geestdodende verbindingsstukken, ingekorte proeven en vooral te weinig uitdaging. De kritiek werd per editie groter toen de Dakar Rally noodgedwongen in Zuid-Amerika plaatsvond. Met de verhuizing naar Saoedi-Arabië zou het echte Dakar-gevoel moeten terugkeren in 2020 en dat kwam er ook. Iets dat in 2021 dubbel en dwars bevestigd werd, met helaas ook het zo gevreesde drama en zelfs noodlot daarbij…
Voor de derde keer op rij de beste Nederlander, ditmaal dankzij een 26e plek voor Paul Spierings, de man die je in de achtergrond van dit verhaal zo spectaculair gevolgd ziet worden door een helikopter. Hoewel het prestaties zijn waar je met recht trots op mag zijn, zal Spierings letterlijk over de hele wereld vooral herinnerd worden als de man die het leven van Santosh Shivashankar redde in de vierde etappe. Spierings: ‘Een eindje voor de tankstop kwam Santosh mij voorbij en die heb ik vanwege het stof iets weg laten rijden. Net na de tankstop zag ik twee motoren liggen met de rijders ernaast. De ene rijder kwam al snel overeind, maar de andere lag levenloos op de grond. Ik heb gelijk op de knop gedrukt voor assistentie en ben begonnen met reanimeren. Toen de medicals aankwamen, voelde ik weer een pols en dat was voor mij een grote opluchting.’
Al snel werd duidelijk dat het, dankzij de levensreddende actie van Spierings, met Santosh Shivashankar redelijk ging, ondanks een ontwrichte rechterschouder en een hoofdtrauma. Volgens de laatste berichten van zijn Hero MotoSports Team Rally zal Santosh zelfs volledig herstellen en daar kan geen goed resultaat tegen op…
Harmsen finisht ondanks gevaarlijkste etappe ooit
Het gevaar in Le Dakar schuilt letterlijk altijd overal, maar soms gaat het in de overtreffende trap. Etappe negen was daar wat betreft Olaf Harmsen, dit jaar samen met Spierings de enige Nederlander op de motor, hét voorbeeld van. ‘De gevaarlijkste etappe die ik ooit gereden heb’, klonk het na afloop diep onder de indruk. Vooraf was Olaf al gewaarschuwd, want vorig jaar was hij in de etappe Neom-Neom eruit gegaan na een zware crash. ‘Het gevaar zat vooral in het stof. Het was niet alleen ontzettend veel stof, maar ook onberekenbaar. Door de wind kon je zomaar ineens in een wolk van stof zitten. En auto’s komen vooral voorbij op plaatsen waar je goed door kunt rijden. Elke keer als er een auto voorbij komt blazen, zet die je in het stof en moet je van het gas af of zelfs stilstaan. Maar dan komt er nog een, en nog een, en nog een. Dat gaat allemaal af van de kostbare tijd die je hebt om voor het donker aan de finish te zijn, want in het donker én het stof wil je helemaal niet.’ De uitspraak van Le Dakar 2021 maakte hij echter na de duinen van de elfde etappe. Daar kwam hij de man met de hamer tegen. ‘En die had zijn hele familie meegenomen’, aldus Harmsen. Niet zo vreemd als je weet dat hij na meer dan acht uur zwoegen en ploeteren in het donker de eindstreep bereikte. Maar hij reed uiteindelijk wel voor het eerst de rally uit, op plek 55, en daarmee behaalde Nederland een honderd procent finish-score!
Gerard Jimmink: ‘Elke Dakar heb ik wel één keer geluk gehad’
Succes en verdriet
Zonder ook maar ietsje pietsie af te doen aan de prestaties van Spierings en Harmsen, zit aan de echte kop meedoen er niet in voor ze. Toch was er dit jaar opvallend veel Nederlandse inbreng vooraan. Na de derde etappe stond Skyler Howes bovenaan, met 33 seconden voorsprong op Honda-fabrieksrijder Kevin Benavides. Howes is inderdaad hartstikke Amerikaans, maar wel rijdend voor het Nederlandse team van Bart van der Velden, het BAS Dakar-team. Een etappe later was het opnieuw raak, dankzij Xavier de Soultrait. Ook al geen Nederlander, wel een Fransman, maar rijdend voor het Nederlandse HT Rally Raid Husqvarna Racing van Henk Hellegers. De Soultrait had precies vijftien seconden voorsprong op een andere Honda-rijder, namelijk Joan Barreda. Twee prestaties die grote indruk maakten op de fabrieksteams van onder andere Honda en KTM, de twee grootmachten. Dat de Dakar niets ontziend is, merkte De Soultrait helaas later. Na een zware crash moest hij opgeven vanwege een nekblessure. Met Howes ging het veel beter, hij werd indrukwekkend vijfde, op iets meer dan vijftig minuten van winnaar Kevin Benavides.
In gedachten van Edwin
Hoe hard en nietsontziend Le Dakar ook is, er blijft gelukkig altijd tijd voor bezinning waarbij door velen op indrukwekkende wijze werd stilgestaan bij het overlijden van Edwin Straver en Paulo Goncalves in 2020. Na aanleiding van deze twee verschrikkelijke gebeurtenissen kwam de organisatie in aanloop naar de 2021-editie met twee opvallende reglementswijzigingen. De eerste ging om het aantal achterbanden dat gelimiteerd werd op slechts zes, voor twaalf dagen. De organisatie hoopte dat hierdoor de topsnelheid lager kwam te liggen, om zo banden te sparen, maar al snel bleek dat vol gas nog altijd vol gas was. Iets dat 2020-winnaar Ricky Brabec al voorspelde. ‘Ook met beschadigde banden zul je er vol voor moeten gaan…’ De tweede reglementswijziging was de introductie van een verplicht airbagvest. Samen met een beter waarschuwingssysteem voor gevaarlijke punten, liet de organisatie zien te willen leren van de treurnis uit 2020. Iets dat in de motorsport wel eens anders is geweest en bijvoorbeeld in het wielrennen nog altijd treurig anders is. En de organisatie is nog lang niet klaar, want voor 2022 wordt zeer waarschijnlijk het motorvermogen aangepakt.
Vaarwel Hubert Auriol, man van het kistklassement
De bedenker van het in Nederland zo geliefde kistklassement is niet meer… Uitgerekend tijdens Le Dakar 2021 is Hubert Auriol op 10 januari op 68-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van corona. Auriol was met recht een Dakar-legende vanwege zijn drie zeges en doordat hij jarenlang directeur van de rally was. De Fransman won twee keer het motorklassement op een BMW, in 1981 en 1983, al werd hij haast beroemder door in 1987 niet te winnen. Auriol vocht dat jaar een legendarisch duel uit met Cyril Neveu, maar op de voorlaatste dag ging het mis met hem. Hij brak beide enkels bij een valpartij, miste daardoor zijn derde zege, maar gaf niet op en wist nog te finishen. Het leverde onvergetelijke beelden op (zoek op YouTube naar ‘Hubert Auriol Dakar 1987’). In 1992 won hij opnieuw de beroemde rally, in een auto, en daarmee werd hij de eerste ooit die dat voor elkaar kreeg. Later was Auriol negen jaar lang directeur van Le Dakar en introduceerde in die rol het voor Nederlanders zo geliefde kistklassement. Het klassement dat bijvoorbeeld Jurgen van den Goorbergh, Robert van Pelt en de vorig jaar verongelukte Edwin Straver wisten te winnen.
Pierre Cherpin overleden
Op de laatste dag van de rally werd helaas bekendgemaakt door de organisatie dat Pierre Cherpin tijdens een medische vlucht naar het Franse Lille was overleden. Cherpin crashte op de sterfdag van zijn iconische landgenoot Hubert Auriol zwaar en werd bewusteloos gevonden door het medische team. In een lokaal ziekenhuis bleek hij ernstig hoofdletsel te hebben, waardoor de 52-jarige Cherpin met spoed geopereerd moest worden en vervolgens in een kunstmatige coma werd gebracht. Het was de vierde Dakar voor de Fransman, waarvan hij er twee uitreed (2009 en 2012).
