Casey Stoner behoort zonder twijfel tot de elite van de MotoGP-geschiedenis. De Australische rijder bouwde een indrukwekkende carrière op die werd gekenmerkt door zijn agressieve rijstijl, uitzonderlijk talent en het vermogen om races te winnen op verschillende motorfietsen. Met een totaal van 38 Grand Prix-overwinningen en twee wereldtitels op verschillende motoren heeft Stoner een bijzondere prestatie neergezet die weinig andere rijders hebben kunnen evenaren.
Wat Stoner bijzonder maakte, was niet alleen zijn hoge aantal overwinningen, maar vooral het feit dat hij zowel op een Ducati als op een Honda domineerde in een tijdperk waarin dat zeer uitdagend was. In dit artikel duiken we in de statistieken van zijn carrière en bekijken we hoe zijn overwinningen verdeeld waren tussen de twee fabrikanten waarvoor hij reed.
De Ducati-jaren: 23 overwinningen en een historische wereldtitel
Stoner’s tijd bij Ducati (2007-2010) leverde in totaal 23 overwinningen op. Deze periode werd gekenmerkt door zijn unieke vermogen om de Ducati Desmosedici te beheersen, een motorfiets die bekend stond om zijn enorme vermogen maar ook om zijn uitdagende rijgedrag. Terwijl veel andere toprijders worstelden met deze Italiaanse machine, wist Stoner haar te temmen.
Zijn meest indrukwekkende seizoen voor Ducati was ongetwijfeld 2007, waarin hij maar liefst 10 races won (Qatar, Turkije, China, Catalunya, Groot-Brittannië, Verenigde Staten, Tsjechië, San Marino, Australië en Maleisië). Deze overwinningen waren cruciaal in het veiligstellen van Ducati’s allereerste MotoGP-wereldkampioenschap.
In 2008 voegde hij 6 overwinningen toe aan zijn totaal (Qatar, Australië, Catalunya, Groot-Brittannië, Duitsland en San Marino). In 2009 won hij 4 races (Qatar, Italië, Australië en Valencia), en in 2010 sloot hij zijn Ducati-periode af met 3 overwinningen (Qatar, Aragon en Australië).
De Honda-jaren: 15 overwinningen en een tweede wereldtitel
Stoner’s overstap naar Honda voor de seizoenen 2011-2012 bevestigde zijn status als een van de beste rijders ter wereld. Hij paste zich snel aan aan de Honda RC212V en won in totaal 15 races voor het Japanse merk.
In 2011 domineerde hij opnieuw het kampioenschap met 10 overwinningen (Qatar, Le Mans, Catalunya, Silverstone, Laguna Seca, Brno, Indianapolis, Aragon, Phillip Island en Valencia). Deze consistente prestaties leverden hem zijn tweede MotoGP-wereldtitel op, en bewezen dat zijn succes bij Ducati geen toevalstreffer was.
In 2012, zijn laatste seizoen in de MotoGP, voegde hij nog eens 5 overwinningen toe aan zijn palmares (Jerez, Estoril, Assen, Sachsenring en Phillip Island) voordat hij besloot te stoppen met professioneel racen.
De beste rijders aller tijden volgens Casey Stoner
De betekenis van Stoner’s prestaties voor het kampioenschap
Wat opvalt in Stoner’s kampioensjaren is dat hij in zowel 2007 (met Ducati) als 2011 (met Honda) precies 10 races won. Deze consistentie onderstreept zijn buitengewone talent, ongeacht de machine waarop hij reed.
Zijn wereldtitel in 2007 was historisch omdat het de eerste MotoGP-titel voor Ducati was, een prestatie die pas in 2022 door Francesco Bagnaia werd geëvenaard. Wat deze overwinning nog indrukwekkender maakte, was dat Stoner erin slaagde het kampioenschap te winnen in een tijd waarin de Ducati als een notoir moeilijk te berijden motorfiets werd beschouwd.
Zijn tweede titel in 2011 met Honda bevestigde dat Stoner niet alleen met één specifieke motor kon winnen, maar dat zijn talent veelzijdig genoeg was om op verschillende machines te excelleren.
Een blijvende nalatenschap in de MotoGP
Met slechts 27 jaar oud toen hij besloot te stoppen, blijft de vraag bestaan hoeveel meer titels Stoner had kunnen winnen als hij zijn carrière had voortgezet. Zijn vermogen om op verschillende motorfietsen te presteren, zijn indrukwekkende reeks overwinningen (38 in totaal) en zijn twee wereldtitels op verschillende machines hebben hem een speciale plaats in de MotoGP-geschiedenis bezorgd.
Stoner’s nalatenschap wordt niet alleen gemeten in cijfers, maar ook in de manier waarop hij reed: meedogenloos, op de limiet, en met een natuurlijk talent dat zelfs zijn meest fervente rivalen moesten erkennen. Of het nu op een Ducati of een Honda was, Casey Stoner bewees dat hij behoorde tot de absolute top van de MotoGP.
