De Molenaar NSF100 Cup heeft tijdens de jaarlijkse FIM Awards de prestigieuze FIM Trophy for the Future in ontvangst mogen nemen. Deze internationale erkenning benadrukt niet alleen het succes van de Nederlandse talentencompetitie, die sinds 2009 talloze racetalenten heeft voortgebracht, maar ook haar rol als laagdrempelige en plezierige opstap voor de wegracesport. Wij spraken met Carla Molenaar over deze bijzondere mijlpaal en de ontwikkelingen van de competitie.
Carla, van harte gefeliciteerd met deze prijs! Wat houdt de FIM Trophy for the Future precies in en waarom hebben jullie deze gewonnen?
‘Het is een erkenning voor mensen of organisaties die zich inzetten voor de ontwikkeling van de motorsport, met name gericht op de jeugd. Er waren drie genomineerden en wij zijn uiteindelijk als winnaar gekozen. Tijdens het gala, toen bekend werd gemaakt dat wij de prijs hadden gewonnen, werd er een filmpje over de Molenaar NSF100 Cup getoond. Presentator James Toseland legde uit hoe de cup werkt. Hij benadrukte de lage instapdrempel van 1.500 euro, noemde de talenten die uit de competitie zijn voortgekomen – zoals Bo Bendsneyder, Jeffrey Buis, Zonta van den Goorbergh, Loris Veneman en nog veel meer – en onderstreepte dat we dit al vijftien jaar doen.’
Wat betekent deze prijs voor jou?
‘Het is een enorme erkenning van een instituut als de FIM. Het is prachtig dat we internationaal worden opgemerkt. We zijn al sinds 2009 actief en natuurlijk zijn er momenten geweest die veel van je vragen. Ik stond dan wel op het podium, maar deze prijs is absoluut niet alleen voor mij. De sponsoren maken het mogelijk om het inschrijfgeld laag te houden. Daarnaast hebben we een fantastisch team van vrijwilligers, die ervoor zorgen dat alles tijdens de evenementen perfect verloopt. Zij creëren een geweldige sfeer waarin de rijders zich op hun gemak voelen. Zonder hen hadden we dit nooit kunnen bereiken en hadden we niet zoveel talenten kunnen voortbrengen.’
Leg eens uit wat de Molenaar NSF100 Cup zo bijzonder maakt?
‘In Nederland zijn we inmiddels al zo bekend dat ik weinig meer hoef uit te leggen. Ons speerpunt is altijd geweest om zonder een grote financiële investering van de rijder een goede competitie op te zetten. De voorwaarden zijn voor iedere rijder gelijk, want op iedere racedag wordt er geloot voor een motor. Het draait dus niet om geld of technische kennis, maar puur om de rijders. Inzet en plezier staan centraal. Vanuit die basis krijgt een rijder de kans om zijn of haar talent te laten zien en te ontwikkelen.’
Rob Hartog stopt met racen: ‘Veel mooie momenten, maar ook een raar einde’
Wat zijn de grote veranderingen in het kampioenschap tussen het begin in 2009 en nu?
‘Een van de grootste veranderingen is de leeftijd. We zijn begonnen met rijders van 10 tot en met 16 jaar. Al snel ontdekten we dat 16-jarigen veel te groot waren voor onze motoren. Tegenwoordig liggen de leeftijden van de deelnemers tussen de 9 en 13 jaar, en incidenteel hebben we zelfs 8-jarige deelnemers. In 2009 waren we pioniers. We zijn gewoon ergens begonnen omdat we in het concept geloofden en dat blijven we tot op de dag van vandaag verbeteren. Het niveau is ook flink gestegen. Vroeger kon je praktisch zonder motorervaring instappen, maar dat is nu niet meer het geval. Bijna alle rijders hebben tegenwoordig al meerdere jaren ervaring, bijvoorbeeld met een minibike. Hierdoor is de instapdrempel hoger geworden.’
Wat zijn de belangrijkste facetten die de jonge coureurs bij jullie leren?
‘Er wordt samen met een KNMV-trainer veel aandacht besteed aan rijtechniek. Daarbij behandelen we verschillende onderwerpen, zowel in groepsverband als individueel. Daarnaast zijn enkele motoren voorzien van een camera, zodat we video-analyses kunnen uitvoeren. Soms komt de vraag vanuit de rijder zelf en dat zien we graag. Achter de schermen proberen we ook de ouders bewust te maken dat dit een sport is waar budget voor nodig is als je verder wilt komen. Het is daarom belangrijk dat ze op tijd beginnen met het opbouwen van een sponsornetwerk.’
Je ziet ook dat rijders op jonge leeftijd al naar Spanje of Italië gaan. Wat vind jij van deze ontwikkeling?
‘Uiteraard moet iedereen dat zelf beslissen, maar mijn advies is om de tijd te nemen. Zeker omdat de FIM de leeftijdsgrenzen voor wegracecompetities vrij recent heeft verhoogd. Ouders hebben vaak veel haast, maar in veel gevallen is er in Nederland nog veel te leren, zowel voor het kind als voor ouders. De stap naar het buitenland is erg kostbaar en vraagt veel van het gezin. Als de prestaties dan tegenvallen, wordt het al snel minder leuk. En daar draait het uiteindelijk om: zonder plezier zijn er geen prestaties. In de afgelopen vijftien jaar hebben we ruim honderdvijftig unieke deelnemers gehad. Hoe groot is de kans dat je wereldkampioen wordt? Denk daarom goed na of de stap naar het buitenland echt bij je past. Bij voldoende talent en doorzettingsvermogen kan het zeker een manier zijn om uiteindelijk de top te bereiken. Rijders en hun ouders kunnen ook altijd bij ons terecht voor advies. Daar maken we graag tijd voor.’
Wat maakt de Molenaar NSF100 Cup voor jou ook na vijftien jaar nog steeds zo leuk?
‘Het geeft zoveel energie om met kinderen van deze leeftijd bezig te zijn met wat ze het allerleukste vinden. Voorafgaand aan een racedag hoop ik altijd dat het voor iedereen een mooie dag wordt. Als ze met blije gezichten naar huis gaan, is mijn dag geslaagd. Daarnaast hebben we ontzettend veel plezier met onze vrijwilligersgroep. Door de jaren heen zijn we goed op elkaar ingespeeld, hebben we veel ervaring opgedaan en weten we hoe we met verschillende situaties moeten omgaan. Het is ook prachtig om telkens weer te merken dat de sponsoren en vrijwilligers in ons concept blijven geloven. Deze prijs van de FIM is hopelijk net zo’n boost voor hen als voor ons.’
Foto’s: Mariska Grob, FIM
