Pecco Bagnaia en Jorge Martin waren de smaakmakers van de afgelopen twee MotoGP-seizoenen. De carrières van de Italiaan en Spanjaard vertonen opvallende parallellen, terwijl hun karakters totaal verschillen. Dit is het verhaal over cijfers, eigenschappen, respect en ontwikkelingen van Bagnaia en Martin, twee kampioenen die ons in 2023 en 2024 op het puntje van onze stoel hebben gehouden.
MotoGP eindrapport 2024: Jorge Martin is de nieuwe nummer 1
Ondanks dat Pecco Bagnaia uit Italië en Jorge Martin uit Spanje komt, zijn er veel overeenkomsten in hun motorsportcarrières. De grootste overeenkomsten zijn hun enorme talent, hun harde leerschool in de Moto3 en hetzelfde team waarin zij debuteerden in de MotoGP. Bagnaia is één jaar ouder dan Martin, iets wat ook terug te zien is in hun carrières. In veel dingen was de Italiaan net iets eerder dan zijn Spaanse concurrent, tot het behalen van de MotoGP-wereldtitel aan toe. Bagnaia groeide op in het nabij Turijn gelegen Chivasso en was van jongs af aan gedreven door zijn liefde voor de sport. Hij werd al vroeg opgenomen in de VR46-academie van Valentino Rossi, waar hij intensief werd begeleid en waar hij zijn strategische denkwijze ontwikkelde. Martin daarentegen, afkomstig uit het ten noorden van Madrid gelegen San Sebastián de los Reyes, moest zichzelf bewijzen zonder grote financiële ondersteuning, totdat hij werd opgepikt door het Red Bull Rookies-programma, een reddingsboei waardoor hij zijn carrière kon vervolgen.
Gemeenschappelijke teams
Bagnaia’s Grand Prix-carrière begon in 2013 op 16-jarige leeftijd bij Team Italia FMI op een Honda met Romano Fenati als teamgenoot. De Honda’s waren op dat moment niet opgewassen tegen de KTM’s. Daarnaast kende Bagnaia een moeizaam debuutjaar, waarin hij geen enkel WK-punt wist te behalen. In 2014 werd de Italiaan samen met Fenati opgenomen in het Sky Racing Team by VR46 van Rossi. Met een KTM ging het beter, maar Bagnaia kon niet tot uitmuntende resultaten komen of zijn teammaat verslaan. Hij werd een jaar later vervangen bij het VR46-team door nieuwe talenten: Nicoló Bulega en Andrea Migno. Bagnaia moest op zoek naar een ander onderkomen, terwijl hij actief bleef bij de VR46-Academy. Achteraf bleek deze ‘degradatie’ het juiste pad. Bagnaia vond onderdak bij het team van Jorge Martinez, die met Mahindra-motoren reed. Eén van zijn teamgenoten werd Martin, die net Red Bull Rookies Cup-kampioen was geworden. Er was geen plek voor de Spanjaard bij het Red Bull KTM Ajo-fabrieksteam waar over het algemeen de Red Bull Rookies Cup-kampioenen naartoe gaan. Zijn beperkte budget zal Martin daar zeker niet bij geholpen hebben. En zo kwamen de twee tieners vanaf 2015 in één team te rijden en deelden ze zelfs vaak een hotelkamer. Het Indiase merk Mahindra had destijds een aanzienlijk minder competitieve motor ten opzichte van Honda en KTM, wat hen beide dwong om slim en vastberaden te rijden om hun talent te laten zien. Deze ervaring schiep niet alleen een band tussen de twee jonge coureurs, maar maakte hen ook vechters die niet bang waren om met minder materiaal het maximale te halen. Twee jaren reed het duo bij Mahindra in de Moto3. Bagnaia had al twee jaar ervaring in het wereldkampioenschap en dat was ook te zien in de resultaten. Terwijl Martin sporadisch zijn talent liet zien, wist Bagnaia zelfs zijn eerste Grand Prix-zege met en voor Mahindra te behalen. Dit gebeurde tijdens de TT Assen van 2016, iets wat Bagnaia later vereeuwigde met een tattoo van het TT Circuit Assen op zijn lichaam. Later won de Italiaan ook nog in Maleisië. Zijn vierde plek in het Moto3-wereldkampioenschap – met minder materiaal – overtuigde Rossi om hem weer op te nemen in zijn Moto2-team voor 2017. Martin kreeg na zijn Mahindra-periode de kans op een Honda van Gresini Racing in de Moto3. Deze mogelijkheid met beter materiaal pakte de Spanjaard met beide handen aan. Vooral in de kwalificaties liet hij al zien zeer explosief en sterk te zijn, iets wat hem later in de MotoGP zou helpen bij de komst van de Sprint en die de basis vormde voor zijn wereldtitel in de koningsklasse. Tien keer stond hij in 2017 op pole position maar won ‘slechts’ één keer. Maar bij zijn tweede jaar bij Gresini Racing in de Moto3 was Martin de allerbeste van de wereld. Met onder andere zeven zeges versloeg hij zijn grootste concurrenten Marco Bezzecchi, Fabio Di Giannantonio en Enea Bastianini. En bij de foto van de GP-wereldkampioenen van 2018 kwam Martin naast MotoGP-kampioen Marc Márquez ook Pecco Bagnaia tegen, die in zijn tweede Moto2-seizoen wereldkampioen was geworden. Sterker nog: beide rijders pakten hun eerste wereldtitel op dezelfde dag in Maleisië. In het team van Valentino Rossi maakte Bagnaia vanaf het eerste moment in de Moto2 een sterke indruk en wist dat in zijn tweede jaar – met acht zeges – om te zetten naar de wereldtitel. Zo zouden beide rijders – ieder op hun eigen manier – als wereldkampioen in de MotoGP arriveren. Bagnaia verhuisde naar Pramac Racing op een Ducati in de MotoGP, terwijl Martin door KTM werd ondergebracht bij het Red Bull Ajo Moto2-team. Net als Bagnaia reed Martin ook twee jaar in de middelzware klasse, maar scoorde te wisselend om voor de wereldtitel te kunnen strijden. In 2020 was Bastianini de beste, terwijl Martin met twee zeges vijfde werd. Bagnaia had ondertussen de Ducati-leiding overtuigd en was gepromoveerd naar het Lenovo Ducati-fabrieksteam voor 2021. De plek bij Pramac Racing werd overgenomen door Martin, die daarmee KTM verliet. Opnieuw kruisten het pad van de twee talenten elkaar. In zijn derde MotoGP-seizoen – de eerste als Ducati-fabrieksrijder – zou Bagnaia voor de MotoGP-wereldtitel strijden en eindigde hij achter Fabio Quartararo (Yamaha) als tweede in de eindstand. Ook Martin had drie seizoenen nodig om voor de MotoGP-wereldtitel te strijden. En net als Bagnaia eindigde de Spanjaard in zijn eerste titelgevecht ook als tweede in 2023. En om de overeenkomsten compleet te maken; bij hun tweede poging – Bagnaia in 2022 en Martin in 2024 – werden ze wel MotoGP-wereldkampioen.
Verschillende en sterke karakters
Francesco ‘Pecco’ Bagnaia wordt vaak omschreven als kalm en gereserveerd. Hij leeft een relatief bescheiden leven, waarin hij tijd doorbrengt met zijn vrouw, hond en familie. Hij staat bekend als een loyale en attente teamspeler en heeft zich over de jaren heen ontpopt tot een leider binnen het Ducati-team. Voorheen werd hem nog wel eens verweten geen leider te zijn naar buiten toe zoals wereldkampioenen als Kenny Roberts, Mick Doohan en Valentino Rossi dat in het verleden wel waren. Maar ook daar heeft Bagnaia stappen in gezet. Hij was de eerste die zich openlijk uitsprak tegen het doorgaan van de Grand Prix in Valencia, zelfs al zou hem dat zijn wereldtitel kosten. Een opvallend moment waar de Italiaan duidelijk stelling durfde in te nemen en zich opwierp als een waar wereldkampioen buiten de baan. Bagnaia’s persoonlijk motto ‘Go Free’ benadrukt zijn focus op innerlijke rust en vrijheid. Dat is ook terug te zien in zijn manier van rijden. De tegenwoordig in de Adriatische kustplaats Pesaro levende coureur heeft in tegenstelling tot Martin meer tijd nodig om gedurende het raceweekend zijn ritme te vinden en de afstelling van de motor naar zijn hand te zetten. Dit zorgt regelmatig voor een mindere Sprint. Maar Bagnaia laat zich daar niet door van de wijs brengen. Op zondag herrijst hij regelmatig als een feniks door de Grand Prix te winnen. Dan moet je mentaal wel heel sterk zijn. Jorge Martin, alias ‘The Martinator’, daarentegen is explosiever, emotioneler en impulsiever. De Spanjaard racet meer met zijn hart. Een mooi voorbeeld daarvan was tijdens de Grand Prix van Maleisië dit jaar, waar hij toch de strijd aanging met Bagnaia en zo de nodige risico’s nam om te winnen, terwijl een tweede plaats gezien de situatie ook een perfecte uitslag was. Martin spreekt zich ook meer emotioneel uit na de race, terwijl Bagnaia zorgvuldiger zijn woorden kiest. Zelfs als de Italiaan een dure fout heeft gemaakt, zoals na zijn bepalende crash tijdens de Sprint in Maleisië. Enkel wanneer Bagnaia in zijn optiek onrecht is aangedaan, kan hij soms emotioneel reageren. Maar wie doet dat niet? Martin roept meer wat hij denkt en laat meer emoties toe. Dat was ook te zien tijdens de beslissende Grand Prix van 2024 in Barcelona. Martin schoof niet onder stoelen of banken dat hij zeer gespannen was, maar wist deze keer in de races wel de rust te vinden om het af te maken. Beide rijders hebben ook heftige momenten in de MotoGP meegemaakt. Bij Martin kwam zo’n moment al eerder dan Bagnaia. De Spanjaard crashte zwaar tijdens zijn tweede MotoGP-seizoen in Portimão, een valpartij die zomaar het einde van zijn carrière had kunnen betekenen. Martin ging mentaal door een diep dal, maar kwam sterk terug en won later dat jaar zijn eerste MotoGP-race. De impulsieve Spanjaard had zijn team een reis naar Punta Cana op de Dominicaanse Republiek beloofd als dit zou gebeuren. Martin hield zich aan zijn belofte. Bagnaia maakte als wereldkampioen een angstaanjagende crash mee in 2023. Op het Circuit de Barcelona-Catalunya kwam hij kort na de start van de race ten val waarna Brad Binder over zijn been reed. Gelukkig zat Bagnaia een week later weer op de motor, maar dit incident had ook veel ernstiger kunnen aflopen.
2023 versus 2024
In 2023 was Bagnaia zeker mentaal de winnaar tijdens de MotoGP-seizoensfinale in Valencia. De Italiaan gebruikte zijn ervaring van voorgaande jaren om goed met de druk om te gaan. Voor Martin was deze situatie nieuw in de MotoGP en dat was van zijn gezicht af te lezen. Hij was zichtbaar gespannen. Martin bezweek in de race onder de druk en realiseerde dat later zelf ook. Met behulp van een mental coach is Martin dit jaar in zijn hoofd sterker geworden. De Spanjaard gaat veel beter om met de stress, wat te zien is aan zijn constante resultaten. Deze ontwikkeling heeft van hem een completere coureur gemaakt en dat wierp zijn vruchten af met een wereldtitel. Onderling respect is wat beide rijders ondanks hun verschillende karakters gemeen hebben. Na de heftige strijd in Maleisië kon daar direct na de race door beide kemphanen om gelachen worden. Martin begreep de aanpak van Bagnaia en Bagnaia begreep die van Martin. Er zijn voorbeelden van duels tussen MotoGP-kampioenen – denk aan Marc Márquez vs. Valentino Rossi – die een heel andere afloop hebben gehad. De komst van de sprintraces in 2023 was een welkome aanvulling op het tijdschema voor Martin. Vorig jaar won de Spanjaard al veruit de meeste sprintraces. Zijn geweldige kwalificatie en explosiviteit in de eerste ronden vormden de basis van dit succes, maar Bagnaia was in de hoofdraces nog te sterk om wereldkampioen te kunnen worden. Dat Martin minder fouten maakte in 2024 en genoegen kon nemen met tweede plaatsen – in totaal zestien keer – in combinatie met zijn sterke Sprint vormde de basis voor zijn eerste MotoGP-wereldtitel. Ook is hij over langere races een betere coureur geworden. Bagnaia liet het dit jaar liggen in de Sprint en door het maken van minimaal één fout te veel. Of het nou de crash met Marc Márquez in Portimão was, de crash met Alex Márquez in Aragón, zijn individuele crash in Misano of zijn fouten in de Sprints; het waren in ieder geval één of misschien wel twee nulscores teveel. En dat terwijl Bagnaia wel elf GP’s wist te winnen. Nooit eerder kwam het voor dat een rijder in de koningsklasse meer dan tien GP’s won en geen wereldkampioen werd. Martin bracht daar met zijn sterke sprints en constante resultaten verandering in. Al was de Spanjaard ook niet foutloos, denk aan zijn crashes op Jerez en de Sachsenring net als zijn (achteraf) domme pitstop in Misano terwijl de rest buiten bleef. Uiteindelijk gaat het om de WK-punten en daarin is het verschil tussen de titelkandidaten van 2023 en 2024 het beste zichtbaar. Vorig jaar scoorde Martin 28 punten meer dan Bagnaia in de sprintraces. Dat verschil was 43 punten in 2024. En 2023 scoorde Bagnaia 67 punten meer in de hoofdraces, waardoor de Italiaan voor de tweede keer MotoGP-wereldkampioen werd. Ook in 2024 scoorde Bagnaia beter in de hoofdraces, al was het verschil nu maar 33 punten. Martin is in zijn vierde MotoGP-seizoen simpelweg een betere coureur geworden dan Bagnaia in zijn zesde MotoGP-seizoen.
Nieuwe uitdagingen in 2025
Bagnaia en Martin gaan in 2025 een nieuwe fase in. Martin werd de eerste wereldkampioen in de koningsklasse uitkomend voor een independent-team sinds Rossi in de 500cc in 2001. De Spanjaard vertrekt als 2024 MotoGP-wereldkampioen naar Aprilia. Dezelfde Rossi was ook de laatste rijder die als MotoGP-wereldkampioen vertrok naar een ander merk. Dat gebeurde in de winter van 2003-2004 toen de Italiaan Honda verruilde voor Yamaha. Ducati koos voor Marc Márquez als fabriekscoureur naast Bagnaia in 2025, terwijl Bastianini vertrekt. De status van de achtvoudig wereldkampioen maakte de beslissing. Maar zo moet Ducati wel de huidige wereldkampioen laten gaan. Martin moet met op papier minder materiaal de strijd zien aan te gaan met de oppermachtige Ducati’s. Een bekend verhaal dat hij nog kent uit zijn Mahindra-tijd. Het zal wel een hele kluif worden om weer mee te doen voor de wereldtitel, laat staan om hem te prolongeren. Bagnaia heeft met zijn nieuwe teamgenoot ook een nieuwe uitdaging. Om zijn wereldtitel terug te veroveren zal hij niet alleen Martin op Aprilia, maar ook zeker teamgenoot Marc Márquez moeten zien te verslaan. Márquez kon afgelopen jaar op een verouderde Ducati GP23 al regelmatig de strijd aangaan met beide kampioenskandidaten. Hoe zal dat gaan als Márquez over hetzelfde materiaal en ondersteuning als Bagnaia beschikt? Kortom: Bagnaia en Martin krijgen in 2025 met nieuwe uitdagingen beiden de kans om aan te tonen dat zij de beste motorcoureurs van de wereld zijn.
Foto’s: Henk Keulemans, ANP, MotoGP, Teams
