Aan de voet van Zwitserlands hooggebergte ligt een vergeten paradijs met een bekende naam: Emmental. Inderdaad, van de kaas, maar wat weten we verder van deze streek? Tijd voor een ontdekkingstocht langs kaaskelders, bergbeken, almen, vergezichten en enkele heel fijne onbekende passen.
1. Navigatie in verwarring
Er is maar één weg uit dit doolhof van karrensporen en landbouwpaden, volgens mijn nieuwe Zwitserse vriend. Ik moet terug, op de kruising naar rechts en dan rechtdoor blijven rijden. Wat mijn navigatie ook zegt, wat er verder ook gebeurt. Het duurt niet lang of ik klim uit de vallei, rijd over prima asfalt en heb weergaloos uitzicht over almen, bossen, boerderijen en verre besneeuwde toppen aan de horizon. In theorie zou ik zelfs de Matterhorn kunnen zien, maar ondanks de karakteristieke vorm van de berg lukt me dat niet.
2. Statige gevels
Een fraai traject gaat dwars door het zo kenmerkende boerenlandschap van het Emmental met zijn golvende weilanden, grote hoeves en kleine dorpen. De weg volgt de plooien van de bergen. In het wat grotere dorp Willisau rijd ik onder een oude stadspoort door over de Hauptgasse. De statige gevels zijn gedecoreerd met spreuken, uithangborden en vlaggen. Mooi plekje. Koffietijd.
3. Onbekende Lüderalp
De gezellige heuvels maken plaats voor serieus klimwerk. Stijgingspercentage 20 procent. Laat van de andere kant s.v.p. géén tractor komen… De V-Strom mag zich uitleven op de 17 kilometer lange route over de 1.144 meter hoge Lüderenalp. Het is geweldig sturen op deze onbekende bergpas. Scherp, strak, spannend en intensief. Niet één bocht gaat vanzelf. Opletten. Concentreren. Op zo’n stuk vergroei je langzaam maar zeker met je machine. Na een tijdje voelt alles vertrouwd. Je weet precies hoeveel tegenstuur je moet geven om de bocht goed in te sturen, hoeveel je kunt bijremmen en op welk moment het gas er weer vol op kan.
4. Afterparty op de bergpas
Ik rijd het Unesco Biosferenpark Entlebuch binnen, goed voor hoogveen, bos, alpen, wilde bergbeken en rotspartijen. De Glaubenbergstrasse gaat er dwars doorheen en lijkt gebouwd voor motorrijden: 32 kilometer bochtenwerk, gemiddeld 11 procent steil en met het hoogste punt op 1.543 meter. Het is een droompas, met fantastische bochten en vergezichten. Ik zoek naar de grenzen van de Suzuki – die ik overigens niet zal vinden. De Glaubenbergstrasse, die pas tien jaar geleden over de volledige lengte is verhard, heeft een knallende afterparty: de Glaubenbielenpass (1.611 m). Beide wegen hebben een militaire geschiedenis. Tijdens de internationale spanningen rond de Tweede Wereldoorlog besloten de Zwitsers om extra wegen aan te leggen waarover de troepen zich eventueel sneller konden verplaatsen. De Glaubenbielenpass kwam overigens pas in 1965 gereed.
3 x afstappen
Kaasmakerij
In de remmen bij de Schaukäserei in Affoltern. Vanuit de winkel kijk je door een glazen vloer zo de lagergelegen kaasmakerij in. Mannen en vrouwen in het wit zijn er druk met het maken van Emmental, Emmental en uh … Emmental. Deze enorme kazen tot wel 130 kilo werden bedacht toen de boeren op hun almweides veel melk hadden, maar deze vanwege de afstand naar het dorp niet konden verkopen. Dus maakten ze van die melk een kaas die lang houdbaar was en later verkocht kon worden. En zo is het nog steeds.
Bretzeli en zoetigheid
In het dorp Trubschachen minder ik snelheid. Het is de thuisbasis van Kambly, een fenomeen dat in Zwitserland bijna net zo bekend is als Emmentaler-kaas. Er wordt chocolade, Bretzeli, een soort biscuit en andere zoetigheid gemaakt. Bij de fabriek is een winkel, museumpje en café voor uitstekende koffie en nog betere taartjes volgens oma’s recept. En alle grondstoffen komen uit de buurt.
Azuurblauw bergwater
Natuurlijk kun je na het aantikken van de finish in Burgdorf blijven, Hans week voor de nacht uit naar de stad Bern met zijn compacte centrum, klassieke binnenstad en hippe studentensfeer. Parkeer de motor bij de Dampfzentrale, een voormalige, meer dan honderd jaar oude energiecentrale en nu café-restaurant. En neem tafeltje met uitzicht op de Aare. Het azuurblauwe water komt er recht uit de bergen.
5. Pas zonder naam
Ik begin met de Schallenbergpass (1.167 m). Het is stil en verlaten op de weg. De bergwereld is heldergroen van de weilanden en fris blauw van de hemel erboven. Verstild boerenland. Rijden langs de Emme. Af en toe gaat er een brug over het water. Iets voorbij Eggiwil klimt de weg het dal uit en volgt een fantastisch traject. Een echte bergpas is het niet. Hij heeft ook geen naam. Maar de weg volgt de contouren van de berg en eindigt één dal verderop. Gek genoeg stroomt hier ook nog gewoon de Emme… Hè, hoe dan? De kaart leert dat de rivier een enorme bocht heeft gemaakt en dat ik een stuk heb afgesneden. Simpel.
6. Burgdorf is zicht
In het dal rijd ik niet de wat drukker bereden weg. Die is bovendien nogal voorspelbaar. Juist halverwege het dal en de top liggen de mooiste stuurwegen. Klimmen doet het niet serieus, maar wenden en keren des te meer. Ik rijg nu het ene na het andere gehucht aan elkaar. Drie boerderijen, een kapelletje en een kaasmakerij. De manier van rijden is die van het begin van de route. En dat is niet zo vreemd, want langzaam maar zeker komt vertrekpunt Burgdorf in zicht. Vanuit het zadel kan ik het kasteel boven het dorp af en toe al zien.
Download de route Emmertal
Praktisch Emmental
De bestemming
Het Emmental is een landbouwstreek die tussen de steden Bern en Luzern ligt, aan de voet van de hoge toppen. De vooralpen worden gekenmerkt door groene heuvels en talrijke dalen met rivieren zoals de 82 kilometer lange Emme. In de streek wonen in totaal zo’n 97.000 mensen, waarvan de meesten in Burgdorf.
Overnachten
In het Emmental zijn meer dan zestig hotels en gasthöfe. Ook is er keuze uit verschillende campings en B&B’s. Wij parkeerden de motor voor de nacht bij Kemmeriboden-Bad, een historisch hotel nabij de oorsprong van de Emme. Het oude houten pand is prachtig gelegen in de natuur en heeft een uitstekende keuken. 2-p kamers vanaf zo’n € 150 per nacht. www.kemmeriboden.ch Motorhotels zijn er niet in de streek zelf. Wel in bijvoorbeeld Luzern met Hotel Alpha (www.hotelalpha.ch); kamers vanaf zo’n € 80.
Eten en drinken
In het Emmental eet je natuurlijk kaas. Wil je regionale kost op een traditionele manier op je op je bord, kies dan voor een gasthof. Ze zijn te herkennen aan hun naam: Sonne, Bären, Hirschen, Kreuz, Sternen…). Advies: probeer een Ammitaler Käseschnitten, een Zwitserse variant van de tosti, maar dan een stuk steviger van smaak. Nagerecht? De meringue zou hier zijn uitgevonden dus….
Grand Tour
Het Emmental is onderdeel van de Grand Tour of Switzerland, een route die dwars door het land langs de mooiste plekken gaat. Tot de locaties die in de streek worden aangedaan horen Burgdorf, Lueg, Affoltern, Trubschachen, Entlebuch en Willisau.
Informatie
