Is dit Toscane? Het noordwesten van deze regio presenteert zich anders dan we hadden gedacht. Niet het geijkte cliché van glooiend landschap met cipressenlaantjes, maar juist wild, sober en vol verrassingen. En het stikt er van de charmante motorweggetjes.
In het bergdorp Abetone bereiken we op een pashoogte van 1.388 meter Toscane. Om ons heen de besneeuwde toppen van het regionale park Alto Appennino Modenese. Het is er nog koel. De temperatuur schiet omhoog als we in ‘feel good’-modus over de steile helling van Monte Cimone met zijn eindeloze haarspeldbochten naar beneden rijden. Het wilde Alpengebied glijdt onderaan over in een diep dal met torenhoge, ruige berghellingen, waar uit steen gehouwen dorpjes aan de rotswanden kleven. De rivier de Lima kronkelt door het smalle dal, om uiteindelijk uit te monden in de Serchio. Aan het einde van het dal nemen we de laatste haarspeldbochten omhoog naar ons hotel in Castelnuovo di Garfagnana. Vanuit het dorpje willen we de komende dagen het wilde deel van Toscane verkennen.
De roep van de beroemde marmerbergen van Carrara klinkt in onze oren en lijkt ook onze motoren te begeesteren. We duiken snel de Apuaanse Alpen in, die zich ontplooien als een perfect motorparadijs. Idyllisch meanderende rivierdalen wisselen af met kloven, kronkelende stukken asfalt en donkere, onverlichte tunnels. Helmut rijdt voorop en ik volg zijn achterlicht. Abrupt verdwijnt het felle zonlicht. Eenmaal door de duistere buis verschijnt de grot van Henraux. Achter een smalle, maar hoge rotspoort omweg! Zo lijkt het althans.
