Afgelopen weekeinde reden 250 motorrijders – volgers, fans en leden van Motor.NL – de RIDERS Primavera door Groningen. Het weer was de toerrijders goed gezind, de hele dag een strakblauwe hemel en geen drup regen. Maar die conclusie kon pas aan het einde van de tocht worden getrokken.
De Riders Primavera 2023 had een thema: Groningse huiskamercafés. Daarom werd er gestart bij een boerderij, waar getreste managers van hun burn-out kunnen afkomen door koeien te knuffelen. Beleef de Koe is ook een melkbedrijf, dus stond de koffiemelk opgesteld naast kannen verse koffie en gebak. Het begin van de tocht was alvast goed. Maar…
GPS-tocht Zuid-Holland: van reuzen stad naar geuzenstad
Amper 15 kilometer na de start ging de route – die een ruime week van tevoren nog was nagereden – al de mist in: brug in onderhoud. En zonder brug kom je niet aan de overkant. Gelukkig wist het merendeel van de toerrijders een alternatieve weg te vinden naar de – het gemak van een gps-toestel – waardoor ze toch nog een groot stuk van de Groningse Onlanden konden meepikken. Na dit ruimtelijke natuurgebied – hoelang mag je hier nog gemotoriseerd rijden? – volgde een kort, maar taai stukje westelijk van de stad Groningen. Maar ten noorden van de hoofdstad rust het Hogeland. Met wierdendorpjes – Godlinze – als scheepjes in een groene zee. Maar ook scheve torens – Bedum – en boerderijen met ornamenten aan de gevel. Dat alles met elkaar verbonden door smalle, bochtige wegen, die in het geval van de Primavera na 150 kilometer eindigden bij het Schathoes, het voorportaal van de rijk uitgedoste Menkemaborg in Uithuizen. Voor de toerrijders werd buiten op het een heerlijke lunch uitgeserveerd, met in de achtergrond de aristocratische borg.
Het tweede gedeelte van de Primavera was anders van aard. De wegen werden rechter, de uitzichten verder. De uit de Waddenzee gewonnen akkers zijn er doorsneden door oude dijken. Van dijk naar dijk hop je door de tijd, want de landaanwinning in het noorden van Groningen is eeuwenoud. Winsum, Saaksum, Munnekezijl en dan bij Zoutkamp het Reitdiep over. Het land wordt leger en nog uitgestrekter op weg naar Lauwersoog. Toch bocht de weg er onverwachts, ondanks dat er ruimte genoeg is om de weg recht te trekken. Wat opvalt is de stilte, zo nu en dan een tegenligger en als je de motor uitzet; de wind die het gras beroert en door de nog kale takken suist. Op zonnige dagen is het er prachtig, op gure dagen uitdagend. Na nog eens 100 kilometer Gronings vermaak werd dan eindelijk in Lauwersoog het diner opgediend.
Download de route
Dag, er zijn nog veel meer foto’s gemaakt, zijn die ergens te bekijken ?