Duitsland: de Koninklijke Drie

Harz, Weserbergland en het Teutoburgerwoud

We rijden vanuit Kyffhäuser over de Hexentanzplatz naar de Externsteinen. Hoe geheimzinnig deze plaatsen ook klinken, zo fabelachtig bochtig zijn de verbindingsetappes door de Harz, Weserbergland en het Teutoburgerwoud. En zo magnetisch is ook het effect van drie ontmoetingsplekken op motorrijders.

Klaus H. Daams

[sgpx gpx=”/wp-content/uploads/gpx/duitsland-koninklijke-drie.gpx”]

7, 46, 93. Dat zijn – weet elke motorrijder toch, tenminste wie belangstelling heeft voor de racesport – de legendarische startnummers van Barry Sheene, Valentino Rossi en Marc Marquez. Maar waar staat dan het getal 36 voor? ‘Mika Kallio,’ zal misschien een of andere wise guy roepen. Toch valt de Finse MotoGP-coureur af, aangezien het hier niet om racen maar om toeren gaat. Natuurlijk zijn er zeker meer raakvlakken te bedenken. En ook de B36, de zogenaamde Badische Spargelstrasse van Mannheim via Karlsruhe naar Rastatt, is niet de sleutel tot de oplossing van het raadsel, maar zal in elk geval fans van fraaie racemotoren veel plezier bieden. Nee, het zijn de 36 bochten tussen Kelbra en Kyffhäuser in het zuidoosten van de Harz, die een magische aantrekkingskracht uitoefenen op motorrijders. En da’s geen wonder: 3,8 kilometer meet het traject van de B85. En toch heeft het de sensationele waarde van 0,95 bocht per honderd meter. Daarmee behoort de weg tot een van de meest indrukwekkende bergcircuits van Duitsland. Ondanks dat in de jaren ’30 Rudolf Caracciola en Bernd Rosemeyer al om de beste tijden streden en in 2013 de laatste officiële race werd afgevlagd, zijn er tegenwoordig nog steeds veel hobby-racers te vinden. Zo kan het gebeuren dat Gerd en ik op een maandag in mei op onze voor deze landweggetjes ideale V-twins over het parcours surfen waar een maximumsnelheid van 50 km/u geldt. En een inhaalverbod…