Het is een van de landen waar je eigenlijk niets verkeerd kunt doen. Rijd je per ongeluk voorbij de weg die je op de kaart hebt zien staan, dan is de volgende afslag soms zelf nog mooier. Oostenrijk is een rijk gevuld motorland.
Tekst en foto’s Tom van Appeldoorn
Het is lang geleden dat ik in Oostenrijk was. De snelweg richting Oostenrijk tel ik dan niet mee, want hé, wat is daar nou aan? In één dag ben je er, mits je een beetje je best doet en aspiraties hebt om lid te worden van de Iron Butt Association, een groep rijders die 160.00o kilometer per jaar probeert te rijden. Ik hou het voor nu liever nog even bij aspiraties. Na één dag van ruim duizend kilometer over de Autobahn ben ik blij eindelijk een bocht te zien als de Oostenrijkse grens bij Kufstein in zicht komt.
Even de oogkleppen op komt me meteen duur te staan als er twee bromsnorren staan te wachten op typen als ik, die het tempo van de Autobahn nog in hun handen hebben. Met een knipoog krijg ik een tik op de vingers en voor de prijs van een krat bier mag ik mijn weg vervolgen. Het geeft meteen goed weer hoe Oostenrijkers denken over motorrijders. Genieten van het fantastische effect dat de bergen op de infrastructuur van het land hebben mag en wordt ook zeker aangemoedigd, maar doe dat met mate. Ik verblijf deze paar dagen in hotels die zijn aangesloten bij MoHo.
Dat is een organisatie die zijn best doet om een ‘welkom thuis’-gevoel te bieden voor motorrijders. Letterlijk aan de voet van skigebied Saalbach-Hinterglemm staat het eerste van de twee gasthuizen: Landhaus Jausern. Nog geen drie passen van de motor af wordt me daar al een biertje aangeboden door eigenaar Günther. ‘Die is welverdiend’, lacht hij me toe. Spullen op de kamer, onder de douche en daarna meteen aanschuiven voor het avondeten. Zo, als dat niet als thuiskomen voelt, weet ik niet wat wel.
DOWNLOAD DE ROUTE VAN HOTEL NAAR HOTEL
Ga met Promotor Reizen mee naar het Oostelijke Alpenrijk
[sgpx gpx=”/wp-content/uploads/gpx/TRACK-PRO0319_Oostenrijk.GPX”]
[…] LEES VERDER […]