Nee. Het is geen tweezits-H2, zo veel maakte Kawasaki al heel snel duidelijk, maar om er echt het fijne over te weten te komen, nodigde Kawasaki MOTO73 uit hem te proberen in en om het Portugese kustplaatsje Cascais, net buiten Lissabon. Testredacteur Nick Enghardt reisde af naar het Iberisch schiereiland en kan er inmiddels alles over vertellen.
Dus, Nick; hoe was de SX?
Nou, geen tweezits-H2!
Zo ver waren we al… maar wat is het dan wel?
Het is bovenal een kanon van formaat. Bloedsnel, maar desondanks hartstikke bruikbaar. Die compressor zorgt voor een constante stroom van druk en die drukvulling maakt dat je werkelijkwaar constant bakken vermogen tot je beschikking hebt. Je zou er heel lui mee kunnen rijden, ware het niet dat het fluiten van de supercharger haast zo verslavend is als die machtige acceleratie. Dus terugschakelen doe je toch wel, al was het maar om hem je nog eens toe te laten zingen.
Alleen wel jammer dat het de nacht voor we gingen rijden geregend had op de route. Sodeju zeg; ik wist niet dat je je billetjes zo strak samen kon knijpen als op de wegen waar wij geacht werden die motor te testen. Spiegelglad asfalt rijmt heel slecht met 200 geblazen paardjes aan je rechterpols… maar, eind goed al goed!
Kawasaki positioneert hem als een soort duivels liefdeskind van de H2 en de Z1000SX, in hoeverre blijft die vergelijking overeind in de praktijk?
Stiekem best goed. Een Z1000SX kan ‘ie hebben – wat ook wel mag voor dat geld – maar een H2 rijdt ook niet zomaar van je weg. Zeker niet als je langer in het zadel moet of wil zitten. Het is vooral het praktisch aspect van de Z1000SX die hij combineert met de brute drukgevulde power van de H2, maar dan wel echt enkel hetgeen beide praktisch maakt. Zo is de zit sportief, maar niet heel extreem. Wel sportiever dan de Z1000SX, maar beduidend minder extreem dan de H2.
Maar het blok produceert nog steeds dezelfde 200pk als de reguliere H2, word je dan niet compleet murw geslagen van die power op ten duur?
Nou, nee. Kawasaki heeft er echt wel werk ingestoken het blok dusdanig ‘anders’ te maken. Op het carter na is er weinig hetzelfde. Daarmee hebben ze het topend flink afgeroomd – vrees niet, de top ligt op de teller nog altijd op 299 – en het midden- en lage toerengebied behoorlijk verrijkt. Voor de vorm hebben ze trouwens nog wel launch control toegevoegd – want Kawasaki… – en dat is natuurlijk nergens voor nodig, maar wel gruwelijk machtig. Wat elektronica betreft ben je trouwens toch heel behoorlijk goed bediend. Wat een knopjes en tekentjes allemaal. Gelukkig werkt het wel goed en gemakkelijk allemaal.
Klinkt heel spannend allemaal, maar wanneer horen we er nou echt het fijne van?
Ben vannacht thuisgekomen en heb inmiddels al twee potten koffie achterover geslagen om me scherp te krijgen. Ik ga gauw even verder tikken, aangezien het geheel deze week nog in elkaar geschoven dient te worden zodat iedereen het volgende week donderdag kan lezen in MOTO73 editie 4!
—
Niets meer missen en altijd op de hoogte blijven de beste motortesten, vergelijkingen, reisverhalen sport en meer? Klik dan even hier voor de abonnementen van MOTO73. Of kom op de MOTORbeurs langs over twee weken en sluit daar een abonnement af tegen een leuke aanbiedingsprijs!
[justified_image_grid ids=27229,27230,27231,27232,27233,27234,27235,27236,27237,27238,27239,27240,27241,27242,27243,27244,27245,27246,27247,27248,27249,27250,27251,27252,27253,27254,27255,27256]
